31 Οκτωβρίου 2013

is it like today


Έφτασε ο καιρός, (ίσως πέρασε κιόλας μετά την ακύρωση της προηγούμενης Παρασκευής) όπως συμβαίνει 2 φορές το χρόνο, για ένα ακόμα επεισόδιο με κάμποσο «ντόπιο» ηχόχρωμα. Στον απόηχο λοιπόν της εθνικής εορτής έχω επιλέξει (μετά από ενδελεχή ...μελέτη) να ακούσουμε τραγούδια με ελληνική θεματολογία, καλλιτέχνες απ’ όλον τον κόσμο να συνθέτουν ή να διασκευάζουν ελληνικά θέματα αν δεν τα τραγουδούν κιόλας (ή μάλλον να προσπαθούν να τα τραγουδήσουν) στα ελληνικά δίνοντας τη δική τους ματιά που μας αφορά. Μαζί και κάποιους δικούς μας με διεθνή αναγνώριση.

Οι Kinks, οι Fall, η Ella Fitzgerald, οι They Might Be Giants, οι Savage Republic (κλασσικά), οι Beatles, οι Nits, οι Beach Boys, οι Tuxedomoon, ο Momus, οι Beach Boys, οι Dead Can Dance, η Συμφωνική Ορχήστρα της Μόσχας, ο Cohen και πάρα πολλοί άλλοι είναι μόνο μερικοί απ’ όσους δήλωσαν μέχρι τώρα ή θα ξαναδηλώσουν τη σχέση τους με τη χώρα μας μέσα από τον λεμονοστίφτη. 

Παρασκευή 1η Νοεμβρίου στις 10:00 το πρωί όπως πάντα και όποιος/α επιθυμεί να συμ-παραστεί στο εορταστικό επεισόδιο που φέρει τον τίτλο "is it like today?" - δεν έχει παρά να συμπλέξει τις δικτυακές του ίνες με εκείνες του indieground online radio,  για να ακούσουμε ΠΑΡΕΑ τα τραγούδια που έχω διαλέξει, πατώντας εδώ:






ένα μεγάλο υστερόγραφο: Που λες, το "Is it like today" των World Party, το τραγούδι που έδωσε και το όνομα στο σημερινό επισόδιο, το έχω στην καρδιά μου. Από την πρώτη πρώτη φορά κιόλας που το άκουσα το 93. 

Οι World Party, το προσωπικό όχημα του Karl Wallinger,  είναι "σχίσμα" έτερης δοξασμένης από εμένα μπάντας, τους Waterboys, και έχουν κάμποσους συμπαθέστατους - δεν τους λες και τρομερούς όμως - δίσκους (θεωρώ το ντεμπούτο τους, το "Private Revolution", καλύτερο). Στην ιστορία όμως - τουλάχιστον τη δική μου - θα μείνουν γι αυτό το τραγούδι. 

Το οποίο (όντας καταχωρημένο από χρόνια σε εκείνα που χτυπάνε ποιος ξέρει ποια χορδή μου και με συγκινούν ιδιαιτέρως) έτυχε να ακούγεται κάποια μέρα που βίωνα μια ιδιαίτερη στιγμή προ δεκαπενταετίας. Μια στιγμή ευτυχίας, από εκείνες τις σπάνιες, όπου τις συνηδειτοποιείς, τις απολαμβάνεις και τις καταγράφεις ως τέτοιες ακριβώς τη στιγμή που τις ζεις. Σ' ένα δωμάτιο ξενοδοχείου. Από το μοναδικό ραδιοσταθμό που έπιανε το παμπάλαιο ραδιο-κομοδινοέπιπλο έπαιζε το Is it like today.



Και εγώ μέσα σ'ολα τα τεκταινόμενα (που κρατάω για τον εαυτό μου) να τραγουδάω με μια μελωδικότατη άηχη φωνή τους στίχους του τραγουδιού που πάνε κάπως έτσι:

Is it like today?


Many years ago, he looked out through a glassless window
All that he could see was Babylon
Beautiful green fields and dreams and learn to measure the stars
But there was a worry in his heart

He said, "How could it come to this?
I'm really worried about living
How could it come to this?
Yeah, I really want to know about this"

Is it like today? Ah, ah
Then there came a day, moved out across the Mediterranean
Came to western isles and the Greek young men
And with their silver beards they laughed at the unknown of the universe
They could sit and guess God's name
 
But they said, "How could it come to this?
We're really worried about living
How could it come to this?
Yeah, we really want to know about this"

Is it like today? Ah, ah
Then there followed days of kings, empires and revolution
Blood just looks the same when you open the veins
But sometimes it was faith, power or reason as the cornerstone
But the furrowed brow has never left his face

He said, "How could it come to this?
We've living in a landslide
How could it come to this?
Yeah, we really want to know about this"

Is it like today? Ah, ah
Then there came a day, man packed up flew off from the planet
He went to the moon, to the moon

Now he's out in space, hey, fixing all the problems
He comes face to face with God

He says, "How could it come to this?
I'm really worried about my creation
How did it comes to this?
You're really killing me, you know"

Many years ago, he looked out through a glassless window
Didn't understand, watch what he saw

2 σχόλια:

Related Posts with Thumbnails