οι βάρκες με τους πρόσφυγες

Οργίζεσαι λες με την κυβέρνηση· άλλοτε μου μιλάς κατάμουτρα για την έλλειψη οιουδήποτε σχεδίου της στο θέμα το προσφυγικό κι άλλοτε σε διαβάζω στα πικρόχολα σχόλια που αφήνεις σε πάσης λογής σελίδες, sites και ποσταρίσματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 

Και εξίσταμαι.

Δεν μπορώ βλέπεις να καταλάβω πως τα αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα. Εννοείς πως με κάποια,  - οποιαδήποτε - , άλλη κυβέρνηση το προσφυγικό δεν θα είχε πάρει αυτές τις όλο και γιγαντούμενες τραγικές διαστάσεις στη χώρα; Πως αυτό το ανθρώπινο ρεύμα που διασχίζει το Αιγαίο δε θα επέλεγε την βαλκανική οδό στο ταξίδι του προς τη Β. Ευρώπη;

Πιστεύεις πραγματικά πως η ανθρωπιστική κρίση και τραγωδία της οποίας το κρεσέντο δεν έχουμε ακόμη δει οφείλεται στην παρούσα (δια)κυβέρνηση; Πως πιαστήκαμε μπόσικοι και φανήκαμε κατώτεροι των εθνικών περιστάσεων όπως λες, λόγω ιδεοληψιών του ΣΥΡΙΖΑ ή ότι η όποια ανοησία (με Μ κεφαλαίο) μπορεί να εκστόμισε κάποια κυρία Τασία από τα ελληνικά υπουργικά έδρανα επηρέασε και κατεύθυνε τα ιστορικά γεγονότα που ζει αυτή τη στιγμή ο πλανήτης;

Πως το ατέλειωτο αυτό κύμα του θαλάσσιου καραβανιού απ΄ τη Συρία (αλλά και από τις μη εμπλεκόμενες σε κάποιον πόλεμο χώρες) θα ανακοπτόταν με την εφαρμογή κάποιας διαφορετικής πολιτικής - αν ναι, ποιας; - από τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Τη Φώφη και το Σταύρο; 

(Αμφιβάλλω πως ακόμα κι αν μας κυβερνούσαν πολιτικοί ανώτερης πάστας από αυτούς που μας αξίζουν και διαθέτουμε όπως λέν πολλοί, και πάλι δε θα σωζόταν «αναίμακτα» και …χαλαρά για μας η παρτίδα.Το βάρος των πρωτόγνωρων γεγονότων και της ιστορικής στιγμής μας/τους ξεπερνούν κατά πολύ.) 

Εκτός κι αν κόντρα σε κάθε ηθικό, ανθρώπινο, ναυτικό, εγχώριας προέλευσης ή διεθνή νόμο και δίκαιο, δινόταν η εντολή να ποντίζεται αύτανδρη και προς παραδειγματισμό όποια βάρκα εισέρχεται στα εθνικά μας ύδατα… Ποιος λογικός άνθρωπος θα έδινε ποτέ τέτοια εντολή;

Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι μεθοδεύονταν έτσι τα πράγματα, έχω την βαθιά εντύπωση πως το ταξίδι δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων και πάλι θα ξεκινούσε. Η παραμικρή ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον (ακόμα κι αν αυτό δεν είναι "ένα καλύτερο" αλλά είναι ένα σκέτο ...μέλλον) είναι ισχυρότερη από τις δηλώσεις οποιουδήποτε Αυστριακού καγκελάριου, Ούγγρου προέδρου, Σκοπιανού πρωθυπουργού και φυσικά οποιασδήποτε Τασίας. 

Κι αυτήν την παραμικρή ελπίδα την έχουν τα 2,5 εκατομμυρίων των Σύριων που έχουν βρει καταφύγιο στην Τουρκία (από τα 6,5 εκατομμύρια που συνολικά έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τους μέχρι στιγμής σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη). Ιδιαίτερα εκείνο το κομμάτι αυτών (περίπου 1,4 εκατομμύρια άνθρωποι) που ...συνωστίζονται ήδη στα παράλια της Μικράς Ασίας. 

υγ. Δεν είμαι φρουρός κανενός κόμματος. Πέρα από την Κυριακές των εκλογών άλλη σχέση δεν έχω μαζί τους. Ούτε και συμφέρον. Κανένα δούναι και λαβείν. Με κανέναν. Και γι αυτό δεν δυσκολεύομαι να κατακρίνω ουκ ολίγες από τις ενέργειες και τις ολιγωρίες της κυβέρνησης. Ή και να ντρέπομαι κιόλας για αρκετές από αυτές. Στην προκειμένη όμως, ακόμα κι αν δεν επικροτώ όλους τους χειρισμούς, ακόμα κι αν όταν ξεβολευτώ (που το θεωρώ δεδομένο) ένα είναι σίγουρο: Πως δεν ντρέπομαι.