10 Ιανουαρίου 2014

μα καλά, δεν ξέρουν;



Κάπως έτσι πρέπει να μοιάζω αυτή τη στιγμή, ειδικά στα μάτια (και δεν αναφέρομαι στο χρώμα) από τον πονοκέφαλο που με κλωτσάει στο κεφάλι. Lost in the supermarket, νωρίτερα σήμερα το μεσημέρι στο Χόντο της Ομόνοιας. Με αποστολή να αλλάξω ένα δώρο που μπορεί να μη δωρήθηκε σε εμένα αλλά θα νεμόμουν ανταλλακτικά την χρηματική αξία αυτού.
Τα μεγαλοκαταστήματα τα αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι. Έλα μου όμως που χρειάζομαι επειγόντως ένα πουλόβερ (τα τέσσερα καλύτερα μου πλύθηκαν σε καυτό νερό και έγιναν μέγεθος small - για μεγαλόσωμο παιδάκι δημοτικού ένα πράγμα - ) και ένα σκουφί (το δικό μου το έχασα τότε που πήγα στον Jonathan Coe) και δέχτηκα. Φρίκη σου λέω.  

[Κάποτε, όταν με έσερναν για τα Σαββατιάτικα ψώνια στα μεγαλομαγαζιά (αλλά κα στα μικρά) είχα (τελικά) συνηθίσει κάπως να ανταπεξέρχομαι και να μην καταλαμβάνομαι από τρόμο. Θυμάμαι ένοιωθα τον πολύχρωμο, πολύβουο και οσμηρό πανικό να εισχωρεί μέσα μου από τα μάτια , τη μύτη, τα αυτιά ενώ εγώ προσπαθούσα να μονώσω κάθε πόρο του είναι  μου για να μη φρικάρω. Ήταν όταν αντιλήφθηκα πως οι τσακωμοί του Σαββατόβραδου πήγαζαν από εκείνες τις στιγμές που έβαλα ένα τέλος στις εκεί παρουσίες μου. Και ησύχασα, αλήθεια σου λέω. Εδώ και χρόνια σταμάτησαν και οι καυγάδες του Σαββατόβραδου.]

Κι αυτή τη φορά δεν ήταν μόνο η αισθητική που μου τη χάλαγε, ούτε η κλειστοφοβική ευγένεια των πωλητριών. Ήταν οι τιμές. Μα που νομίζουν πως ζουν; αναρωτιόμουν κάθε τρεις και λίγο. Δεν ξέρουν; Μπας και χάνω κάτι εγώ; Είναι δυνατόν μια αλλαξιά ρούχα να κοστίζει έναν μισθό; 

Από τον 9ο και το τμήμα αλλαγών στον 7ο, στον 5ο, ξανά στον 7ο, - το πουλόβερ μας αυτό έχει 140 ευρώ, αυτό 160 -, στον 5ο πάλι τα ίδια – το σκουφάκι που σας αρέσει με την έκπτωση πάει στα 45 ευρώ, φθηνότερο εκείνο στα 29 -, 

- Έχετε και δίσκους; ρώτησα για να ξεφύγω την πωλήτρια νο12

- Όχι μόνο Cd.

- Ααα, σε ποιόν όροφο;

- Στον πρώτο, αλλά είναι όλα άγραφα, κενά.

 στον 6ο με τα είδη σπιτιού, έπειτα στον 4ο για εσώρουχα – μα είναι μάρκα τάδε κύριε - , στο 2ο, - μπορείτε να αξιοποιήσετε κύριε τα χρήματά σας σε αφρό ξυρίσματος και ξυριστικά – μα δε βλέπετε τα μούσια μου; - ε τότε πάρτε όμορφα αντρικά αρώματα -, στον 5ο, παίρνω τηλέφωνο να ακούσω γνωστή φωνή, έλα τρώω τώρα – μην κλείνεις έχω φρικάρει εδώ - , στον 9ο πάλι – θα αγοράσω παρακαλώ το ίδιο που έφερα και θα έχω άλλες είκοσι μέρες διορία για αλλαγή, έτσι δεν είναι; - να δούμε κύριε τι θα πει η προϊσταμένη – αυτό θα γίνει λέω, δεν μπορώ άλλο εδώ μέσα.


Αυτά συνέβησαν που λες μετά την σχεδόν τρίωρη σημερινή εκπομπή. Την πρώτη του έτους. Που πήγε πολύ καλά, παραδόξως θα λεγα μιας κι ηταν σχεδόν αυτοσχεδιαστική. Κι έκανε και νέα ρεκόρ ακροαματικότητας (μου). Τώρα πάω για μπύρες. Χωρίς αλκοόλ οι πιο πολλές για μένα.

Ευχαριστώ όσες και όσους μου κράτησαν παρέα σήμερα το πρωί. Εις επιθυμεί να ακούσει ηχογραφημένο το επεισόδιο δεν έχει παρά να εκμεταλλευτεί τη δεύτερη ηχογραφημένη παρουσία αυτού κατευθείαν από εδώ:



Ή να κατεβάσει το podcast αυτού πατώντας το παρακάτω εικονίδιο:

click pic to download
υγ. Το playlist της σημερινής εκπομπής στο πρώτο δικό μου σχόλιο.


Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν και καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.



10 σχόλια:

  1. Paul McCartney & The Wings - Loup (1st Indian on the Moon)
    The Galleons - The Island of Japan
    Eliza Gilkyson - Is It Like Today
    Bob Dylan - I Want You
    Exuma - Baal
    Nick Cave & The Bad Seeds - Sunday's Slave
    Nina Simone - Dambala
    Led Zeppelin -Tangerine
    Ty Seguall - My Head Explodes
    Status Quo - Sunny Cellophone Skies (Mono)
    The Melodians Steel Orchestra - The Man Who Sold The World
    Shocking Blue - Never Marry A Railroad Man
    Of Montreal - Belle Glade Missionaries
    Cockney Rebel - Hideaway (Raw version)
    Teho Teard & Blixa Bargeld - Come up and See Me
    Darren Hayman And The Long Parliament - Henrietta Maria
    David Bowie - The Gospel According To Tony Day
    Smoke - Freak (Winn's Song)
    Momus - Core
    Tom Waits - Walk Away
    Carole King - It's Too Late
    Villagers - Earthly Pleasure
    Low - Just Make It Stop
    Redd Kross - Yesterday once more
    Delaney and Bonnie - What the World Needs Now
    Carpenters - Superstar
    The Pastels - Slowly Taking Place
    Wooden Shjips - Everybody Knows
    Peter Jefferies - Scattered Logic
    Διάφανα Κρίνα-Μέρες αργίας
    Yachts - Suffice To Say (Live)
    Johnny Thunders - (She's So) Untouchable
    Alan Vega, Alex Chilton, Ben Vaughn - Candy Man
    Martin Rev - Mari
    The Del Byzanteens - My World Is Empty
    The Cure - The Hanging Garden [Demo]
    The Smiths - The Queen Is Dead [Demo]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σιγά μην είχε βινύλια ο Χόντος. Αυτό θα ήταν για τις ειδήσεις των 20:00.

    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πριν 10 χρόνια είχε πάντως. τόσο είχα να πάω

      την καλησπέρα μου

      Διαγραφή
  3. Δεν ξέρω τι λες! Είχα εθιστεί στο Χόντο κάποτε! χαχαχαχα!!!
    Αύριο λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς χρησιμοποίησες υπερσυντέλικο στον εθισμό σου. Αλλιώς θα σε έτρωγα ζωντανό...χαχα. Μα καλά πως μπορούσες? Δε φτερνιζόσουν συνέχεια από τα αρώματα?


      Καλή ακρόαση Ηφ!

      Διαγραφή
    2. Όχι δεν φτερνιζόμουν! Αλλά δεν πήγαινα στα αρώματα και πολύ! Στα καλλυντικά ήμουν χαχαχαχαχα!!!

      Διαγραφή
  4. XAXXAXA...
    καλημέρα και καλώς σε βρήκα :)

    είμαι κι εγώ απο αυτούς που κόψανε το Χόντος...
    είμαι η Κατερίνα και είμαι καλα :Ρ
    μάλλον απο μια ηλικία και μετά δεν αντέχεις τα πολλά πολλά
    και κυρίως τις "πλαστικές" πωλήτριες..

    άλλο κακό να μη σε βρει
    χιχι..
    την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες Miss Pink στο ιστολόγιο και φυσικά στον κόσμο των εκτός Χόντου ζωντανών ανθρώπων. Ο ρόλος της "πλαστικής" πωλήτριας είναι όντως εκνευριστικότατος, κυρίως όταν τον παραπαίρνουν στα σοβαρά και σε/με κοιτούν απαξιωτικά σαν απόβρασμα που δεν κατανοεί το λειτούργημά τους.

      την καλησπέρα μου

      Διαγραφή
  5. Πόσο σε καταλαβαίνω, σαν να με περιγράφεις. Μόνο που μάλλον είμαι χειρότερη εκδοχή όσων περιγράφεις: με κουράζουν τα ψώνια γενικά, σε πολυκαταστήματα και μη, είναι από τα χειρότερά μου. Πλέον παίζουν και ψυχαναγκασμοί όπως π.χ. να κοιτάξω όλα μαγαζιά που πιθανόν να βρω ό,τι που ψάχνω. Και όσο μεγαλώνω τόσο πιο "βαριά" γίνομαι ως προς το σόπινγκ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η χειρότερή μου, όντως. Ελπίζω και εσύ να εξαιρείς όπως και εγώ αγορές δίσκων και βιβλίων τουλάχιστον σε εκείνα τα μαγαζιά που δεν πέφτουν πάνω σου οι πωλητές με τα διάφορα "Τι θέτε και τι ψάχνετε". Πλέον Αμπζ, μπαίνω σε ένα δυο μαγαζιά και αγοράζω αν ψάχνω κάτι όσο πιο βιαστικά γίνεται, κοστολογώντας το χρόνο μου ακριβά.

      Διαγραφή

Related Posts with Thumbnails