άλλα σχεδίαζα να πω

 - Έλα, τι μου λες; Πότε έγινε; Πως; Ρε τον καημένο! είπε στο τηλέφωνο και άφησε σκυθρωπός το ακουστικό στη θέση του. 

Πέθανε ο κουμπάρος μου, καλός άνθρωπος και καλός κουμπάρος, απευθύνθηκε τώρα σε μένα. Και μικρός, στα 65 του, αλλά ταλαιπωρημένος άνθρωπος. Είχε χάσει πριν δεκαπέντε χρόνια την κόρη του, καλό κορίτσι κι εκείνη, συμμαθήτρια της Βάνα Μπάρμπα. Αλλά τι σου τα λέω αυτά; Έλα, πάρε το κλειδί που σου έφτιαξα. 

 - Κι όπως είπαμε, έτσι και έτσι θα κάνεις και θα φτιάξει, με χαιρέτησε την ώρα που τον συλλυπούμουν.

Και να ‘μαι τώρα με την εργαλειοθήκη μου, να φτιάχνω τη χαλασμένη εξώπορτα της κουζίνας, - έσπασε το κλειδί μέσα στην κλειδαρότρυπα πριν 5-6 μέρες -, σήμερα εδέησα να επιμεληθώ της επισκευής, μέσα στο γενικευμένο κλίμα home improvement (στη διάρκεια του οποίου έπλυνα και κάνα δυο χαλιά) του εικοσιτετράωρου που αντιμάχεται την καλοκαιρινή καταθλιβική αεργία με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα. 

υγ. Άλλα σχεδιάζα να γράψω. Στο μυαλό μου στριφογυρνούσαν αναρτήσεις για εκείνο το γάμο που τον σχόλασαν οι καλεσμένοι πριν την ώρα του λόγω μουντιάλ, για την αγαπημένη μου παραλία η οποία πριν καν καλά-καλά φτάσει το καλοκαίρι στα μισά απέκτησε το γνωστό σκουπιδότοπο στις παρυφές της, για μια συζήτηση του Σαββατόβραδου που περιστράφηκε γύρω από την ηλιοφάνεια και τις επιρροές αυτής στην ψυχολογία του κ. Μερσώ, για τα 2 εγκεφαλικά της αγχωμένης Μ που αν και μικρότερή μου με κοντράρει στα ίσα σε αρτηριακή πίεση, για το ταξίδι με το ΚΤΕΛ όπου μετράς ζωντανούς φοίνικες για να περάσει η ώρα σε αυλές και πεζοδρόμια (149) ώσπου σε παίρνει ο ύπνος, για τους στίχους εκείνου του τραγουδιού που με ταλανίζουν νυχθημερόν τελευταία, για τη …φήμη που έχω αποκτήσει ως γυμνός, καθιστός στη σκιά του παραθαλάσσιου βράχου Βούδας (- Εσύ πρέπει να είσαι ο καθηγητής, ε; με ρώτησε το πρωί της Δευτέρας στην παραλία, ο μοναδικός - άγνωστός μου - συλλουόμενος), για τη ζέστη που με αποχαυνώνει και κάνει το μέλι να τρέχει καθημερινά από τις πρωινές φρυγανιές στη θερινή μου μπυροκοιλιά, για την καθιερωμένη εν καιρώ καύσωνα διάσχιση του Εθνικού κήπου, καταγράφοντας τα σεχταριστικά νεύματα των παρευρισκόμενων. Αλλά στο "χαρτί" δε μου έβγαιναν.