14 Ιουλίου 2015

οι πληγές που πονάνε





MEMORY LANE: Johnny Thunders - Hurt Me (1983)

Στο κυνήγι της ψηφιακής μορφής του υπέροχου και φασαριόζικου LAMF των Heartbreakers βρισκόμουν, όταν έπεσα κατά τύχη πάνω σε τούτο το άλμπουμ. Του οποίου για να είμαι ειλικρινής την ύπαρξη ούτε που γνώριζα. 

Ο λόγος για το “Hurt me”, την 4η προσωπική δουλειά του λιγότερο προβεβλημένου (τουλάχιστον μέχρι το θάνατό του) μα εξίσου αγαπητού Johnny της πανκ-ροκ (και γκλαμ, γιατί όχι;) μυθολογίας. Ένα δίσκο που αποτελεί ουσιαστικά μια συλλογική καταγραφή των ακουστικών ηχογραφήσεων του Johnny Thunders ο οποίος κυκλοφόρησε λίγο πριν τα μισά της δεκαετίας του 80.

Δεκαεννιά χαϊκού απλωμένα σε μόλις 37 λεπτά μοιράζονται τις πλευρές του άλμπουμ και είναι αλήθεια πως δεν χρειάστηκε ούτε δευτερόλεπτο περισσότερο για να τον κατατάξω με την πρώτη κιόλας ακρόαση στους αγαπημένους μου δίσκους και να μην ησυχάσω αν δεν τον αποκτήσω σε φυσικό φορμάτ.

Στο “Hurt me” μπορείς να ακούσεις τον Thunders να τραγουδά εξομολογητικά και παραδόξως τρυφερά τόσο δικές του σκέψεις που έγιναν στίχοι και τραγούδια όσο και κάποια κλασσικά standards του Dylan, των Stones ή της προηγούμενης του μπάντας ερμηνευμένα με την βαθειά αθωότητα που διαχέεται σε ολόκληρο το δίσκο. 

Για παράδειγμα το “It ain’t me babe” (στα μόλις 22 δευτερόλεπτα που διαρκεί) είναι για μένα μια από τις καλύτερες εκτελέσεις (ίσως μόνο εκείνη των Turtles να την ξεπερνά) του τραγουδιού που έγιναν ποτέ.

Συγκλονιστικά τα “I'm A Boy, I'm A Girl”, “I Like To Play Games”, το φερώνυμο αλλά και το“You Can't Put Your Arms Around A Memory” που φυσικά δε θα μπορούσε να απουσιάζει. 


Αριστουργηματική η ακουστική επανεκτέλεση του “She's So Untouchable” του 1977, 



στα όρια του jazz αυτοσχεδιασμού το “Illegitimate Son Of Segovia”.

Χαμηλόφωνα rock n’ roll ολόκληρο το πόνημα, με μια εσωτερικότητα - μουσικά και στιχουργικά - που θα τη σύγκρινα μόνο με εκείνη των Television Personalities, θα μπορούσες να το κατατάξεις εύκολα στην outsider music. Θα ορκιζόμουν δε, πως το “Hurt me” υπήρξε μέγιστη επιρροή για τον Daniel Johnston αν δε γνώριζα πως ο τελευταίος είχε κυκλοφορήσει την πρώτη του κασέτα ένα χρόνο νωρίτερα το 1982. 

Δικαιολογημένα νομίζω πως αυτός ο δίσκος θεωρείται μια ανωμαλία στον κατάλογο των κυκλοφοριών του Johnny Thunders, καθώς πρόκειται για ένα απρόβλεπτα διαφορετικό άλμπουμ απ’ οποιαδήποτε άλλη κυκλοφορία του, είτε με τους New York Dolls και τουςHeartbreakers είτε τις υπόλοιπες προσωπικές του δουλειές. 


λεμονοστίφτισ

1 σχόλιο:

Related Posts with Thumbnails