Άυλα κουφάρια τα χαρακτήρισε κάποιος που περιφέρονται αενάως στο δικτυακό σύμπαν. Ο χαρακτηρισμός δεν είναι δικός μου, δε θυμάμαι ωστόσο που τον διάβασα ώστε να παραθέσω λινκ, μιας και τον τελευταίο καιρό πέφτω όλο και συχνότερα σε ιστολόγια που έχουν κατεβάσει ρολά.
Οι δικτυακές αυτοκτονίες των blogs μου προκαλούν θλίψη παρ’ όλο που θαυμάζω την ευγένεια όσων αντιλαμβάνονται (έστω και αδικώντας τους εαυτούς τους) το τέλος των εγωκεντρικών συνήθως τροχιών που έχουν ήδη διαγράψει. Και αυτό χωρίς να εξετάζω πόσο φωτεινές ή/και επιτυχημένες μπορεί αυτές να υπήρξαν.
Ετσι συμπληρωματικά στο χούι της ανάγνωσης των παρθενικών αναρτήσεων αγαπημένων (και μη) ιστολογίων, γίνομαι τελευταία ακούσιος μάρτυρας και καταγραφέας των ύστατων λόγων αρκετών.
2
Πρέπει να ήταν ένα από τα πρώτα blogs (2005) και μου το σύστησε ο φίλος Σ όταν συνειδητοποίησε ότι λόγω συνωνυμίας δε μπορούσε να χρησιμοποιήσει το ήδη κατειλημμένο στο blogspot όνομα που έφερε. «I have nothing interesting to talk about, but I'm sure something will come up in my mind in the future, so just keep visiting...», γράφει στο πρώτο (από τα τρία) του απολαυστικά post.
Πέρα από το cult (ναι , υπάρχει και τέτοιο), το προαναφερθέν ιστολόγιο του stathis ΠΑΝΤΑ με κάνει να χαμογελάω, εξίσου συχνά όμως με κάνει να αναρωτιέμαι για τη ματαιότητα της εκτιθέμενης ομφαλοσκόπησης των διαφόρων μπλογκοκρατόρων, εμού συμπεριλαμβανομένου. Και έτσι ψάχνω από τώρα να βρώ ποιές λέξεις θα έχει η δική μου τελευταία ανάρτηση.
3
Κουβαλώντας το μικρό μαύρο σύννεφο πάνω από το κεφάλι μου έφτασα στο στούντιο του Indieground Radio. Ενθουσιασμένος με την προσπάθεια των παιδιών (επιφυλάσσομαι για αφιέρωμα) και με μπύρες αρωγούς ελπίζω να μην ακούστηκα τελείως απροετοίμαστος.
Και εδώ είναι τα 30 τραγούδια που διάλεξα και ακούστηκαν στις χθεσινές Υπόγειες Αντανακλάσεις. Αν κάποιος θελήσει τα τραγούδια μπορεί να τα έχει ως mp3 αν κλικάρει πάνω στο εικονίδιο.
To tracklist βρίσκεται στο πρώτο δικό μου σχόλιο της παρούσας ανάρτησης.
υγ. Ο τίτλος της ανάρτησης είναι προσαρμοσμένο δάνειο από το "Death of a disco dancer" των Smiths.
Bauhaus - Βela Lugosi's Dead
ΑπάντησηΔιαγραφήBelle & Sebastian - Dog On Wheels
Chills- Pink Frost
Cure - Kyoto Song
David Bowie - Ragazzo Solo, Ragazza Sola
Dukes Of Stratosphere - 25 o'clock
Echo & the Bunnymen - It's all over now baby blue
Edgar Broughton Band - Evening Over Rooftops
Electrelane - The Partisan
Electric Prunes - I Had Too Much To Dream (Last Night)
Go-Betweens - The Clock
Great Society - White Rabbit
Green On Red –Aspirin
Hedwig and the Angry Inch - Angry Inch
Hefner - the day that thatcher dies
Human League - The Things That Dreams Are Made Of
Lori & The Chameleons - Lonely Spy
Os Mutantes - El Justiciero
Seeds - Pushin' Too Hard
Sparks - This Town Ain't Big Enough For The Both Of Us
The Damned – HELP
The Girobabies - Time Machine Prescription
The Jam - Smithers Jones
The Kinks - Death Of A Clown
The Savages - The World Ain't Round Its Square
The Violent Femmes - Crazy (gnarls barkley cover)
Tom Waits - Jockey Full of Bourbon
Triffids - Rainin Pleasure
Γιώργος Ρωμανός - Δυο μικρά Γαλάζια Άλογα
Σταύρος Λογαρίδης - Σνιφ Σνιφ
Είναι μόνο οι μουσικές επιλογές, δεν είναι η εκπομπή;! Δεν μπόρεσα να ακούσω χθες, και σήμερα περίμενα πώς και πώς ποστ σου με λινκ για "κατέβασμά" της, με τις μουσικές, την πρόζα, όλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡίχνω μια ματιά στη λίστα, σούπερ! Κάποια ονόματα δεν τα ξέρω και γι' αυτό θα έχει περισσότερο ενδιαφέρον.
Εγώ δε θλίβομαι τόσο όταν πέφτω σε ανάλογους επιλόγους, ίσως επειδή σκέφτομαι happy endings πίσω από αυτούς, όμορφες εξελίξεις στην κανονική ζωή.
Άκου, ψάχνει από τώρα τις λέξεις τής τελευταίας ανάρτησης! Τι νόμισες, επειδή χαμήλωσες τη γραμματοσειρά θα περνούσε απαρατήρητο;
:)))
@ absentminded: Λοιπόν, είχα στο μυαλό μου την ηχογράφηση της εκπομπής μέχρι τη στιγμή που βγήκα από τα έρημα Goodys (πέθαινα της πείνας) της Σόλωνος λίγο πριν μπω στο στούντιο. Η κατάθλιψη που μ'επιασε εκεί μέσα με έκανε όχι μόνο να ξεχάσω τα της ηχογράφησης αλλά να αλλάξω και πάνω απ'το μισό playlist που είχα σχεδιάσει να ακουστεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την πρόζα, ο φίλος Ν. μου είπε οτι ακουγόμουν πολύ σοβαρός, Παρ' όλες τις μπύρες; τον ρώτησα.
Ίσως ένας άλλος φίλος να την έσωσε, πρέπει να τον ρωτήσω.
Σοβαρό σε φαντάζομαι. :) Έχασα την ευκαιρία να σε ακούσω.. χεχε. Ελπίζω να το χάρηκες/κατε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα να έχουμε!
@ absentminded: Ευχαριστήθηκα πραγματικά την εμπειρία, ελπίζω να μη βαρέθηκαν μόνο όσοι άκουγαν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την τελευταία ανάρτηση, κάποια στιγμή φαντάζομαι πως έρχεται ο καιρός και για τη δικτυακή αυτοχειρία.
Καλό μας Φεβρουάριο !!!
καλησπέρα και καλώς σε βρήκα. Εγώ πάντως δεν έχω σκοπό να του κάνω τελετή του δικού μου απλά θα το αφήσω ίσως κάποια στιγμή να αραχνιάσει και να ξεχαστεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ:Πρώτη μου μέρα και το τσίμπησα το δωράκι μου. Έτσι για να ακούσω κάτι διαφορετικό από τους κλασικούς. Καλό σου βράδυ.
@ mahler76: Καλώς όρισες και χαίρομαι που κατέβασες το playlist. Ελπίζω σε κάποια από τα τραγούδια να βρεις κάτι που να σου κάνει μουσικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το "last famous words", μάλλον εμμένω στην αρχική μου γνώμη. Τώρα που το σκέφτομαι θα έκανα έτσι πραγματικότητα κι ένα παιδικό μου "όνειρο": να παραβρεθώ στην κηδεία μου.
Όταν παρακολουθείς κάποια συγκεκριμένα blogs για καιρό και έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητάς σου, συνδέεσαι συναισθηματικά με τις οντότητες που έχουν δημιουργηθεί. Αυτό συνήθως συμβαίνει γιατί η εκάστοτε παρακολούθηση είναι καθαρά προσωπική σου επιλογή. Είναι κάτι που γουστάρεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν αυτό σταματά να υφίσταται παρά την θέλησή σου, πραγματικά η απώλεια αντιστοιχεί σε έναν μικρό θάνατο και η θλίψη είναι αναπόφευκτη. Όμως η θλίψη είναι πάντα γι αυτούς που μένουν...
εκτός αν έχουν την θετική αντιμετώπιση της absentminded και σκέφτονται και πέρα απ`τον εαυτό τους.
@ vick : και για μένα είναι όπως τα λες. και εκ φυσεως δεν μου βγαίνει γρήγορα η αισιοδοξία. Στην άποψη της absentminded θαυμάζω την καθόλα μη εγωιστική θεώρηση που ξεπερνάει το δικό μου "θα μου λείψει"
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια περίεργη συγκυρία σημερινή. Λίγο μετά την ανάρτησή μου μπήκα στο αγαπημένο μου blue beat in my soul να ευχηθώ χρόνια πολλά μιας και είχε επικεφαλλίδα εορταστική για το 1 έτος του blog. Kαι εκεί μετά τα αρχικά ευχαριστήρια να σου και η ανακοίνωση ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ λειτουργίας του. Οπότε ένιωσα ακριβώς όπως περιγράφεις εσύ.
Τί γίνονται και όλες οι σελίδες ενός όταν πεθαίνει:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτές της κοινωνικής δικτύωσης θα μένουν κάτι σαν χρησιμοποιημένη φανέλα για τους γνωστούς και φίλους, να παίρνουν μια τζούρα από τον αγαπημένο τους κάπου κάπου.
Και το mail, αυτό θα μένει εκεί σαν επτασφράγιστο μυστικό, θα γεμίζει σιγά σιγά από spams, προσφορές της Ολυμπιακής και αυτούς που δεν το έχουν πάρει ακόμα μυρωδιά, μέχρι μια μέρα σε έναν server κάπου στην Ινδία χτυπήσει timeout μη χρήσης και σβηστεί.
ελπίζω να μην πεθάνει αυτο το blog.. είναι ωραίο να διαβάζεις "ασήμαντα" γεγονότα με ένα και μοναδικό αυτόπτη μάρτυρα! ευχαριστούμε για τραγούδια :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Στάθης : για να μην πολυλογώ, το σχόλιό σου είναι διαμάντι. μου φτιαξες τη μέρα, με ή χωρίς εισαγωγικά, ανάλογα με τι διάθεση το διαβάζω.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ερασιτέχνης Κλόουν : Ελπίζω να βρήκες κάποια τραγούδια που σου άρεσαν (και να μην τα ήξερες). Ήσουν ο καταλύτης να ασχοληθώ και να τα ανεβάσω, αλλοιώς έλεγα πως δε θα το έκανα, θα βαριόμουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσήμαντα γεγονότα και αυτόπτες υπάρχουν πολλοί, κανείς αναντικατάστατος ιδιαίτερα στις προσωπικές μικρές μας συνήθειες όπως το σερφάρισμα.
Ευχαριστώ πάντως για την ευχή. Να είσαι καλά.
Ααααχχ... ποσο σ ευχαριστω για το comic που εβαλες... δεν μπορεις να φανταστεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήthanks :)
@ Ephemeron: Πικρό κυνικότατο και αγαπημένο το μεγάλο ρεμάλι. Χαίρομαι που σου αρέσει ο Reiser, είναι ιδιοφυής στο λόγο. Κάποτε μία γνωστή ζωγράφος μου είχε πει ότι ο Reiser είναι ένας ολοκληρωμένος ζωγράφος και έχει ένα από τα καλύτερα αφαιρετικά σχέδια
ΑπάντησηΔιαγραφή