Όπου και να πας, αυτούς τους χαρακτήρες θα τους συναντήσεις. Όρνια, μαυρόγυπες, κοράκια μα και κάποιους ακόμα. Άγνωστης ταυτότητας αυτοί, παρατρεχάμενοι & λάτρεις της εξουσίας των ισχυρότερων. Κι όλοι μαζί, σμάρια, κοπάδια, αγέλες, συντεχνίες.Τουλάχιστον ο φίλος Π συνάντησε μια τέτοια συντροφιά στην ακίνδυνη (εάν είσαι ζωντανός) πτερωτή εκδοχή της, στο δάσος της Δαδιάς. Την αποθανάτισε και μου έστειλε τις φωτογραφίες.
απαρτία εν ώρα φαγητού.
Μάλλον δεν έφτασε το πρώτο μου σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχόλιο 2. Τι φταίνε τα καημένα τα ζωντανά? Αξίζει τον κόπο να βρεθείς στην οροσειρά της Ροδόπης από Παρανέστι, Λειβαδίτη, Ελατειά μέχρι Οργάνη,Κέχρο, Δέρειο κι άσε κάποιους να μιλούν για τη Δαδιά.
Υπέροχες φωτογραφίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο, αν είσαι ζωντανός, χίλιες φορές αυτή η συντροφιά!!!
@maxos : Τα καημένα τα ζωντανά, δυστυχώς γι αυτά φέρουν ονόματα με άλλες σημασίες φορτωμένα. Οσο για τν οροσειρά της Ροδόπης την έχω στόχο πολλά χρόνια. Δεν έχω αξιωθεί να ανέβω προς τα κει ακόμα. Ελπίζω σύντομα. Εχεις κάνει το οδοιπορικό;
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Teteel : Ο φίλος Π είναι γεωπόνος και οι φωτό είναι από το παρατηρητήριο, βγαλμένες μέσα από το τηλεσκόπιο. Τόσο κοντά, τόσο μακριά που λέμε. Πάντως η εικόνα της συγκεκριμένης συντροφιάς έδρασε ηρεμιστικά τουλάχιστον σε μένα. (Κι άλλη πόδειξη του ότι είμαι ζωντανός :) )
ΑπάντησηΔιαγραφή