Τι κοιτάτε ρε;
Σε μας μιλούσε; Κατεβάσαμε τις ματιές μας από τις προσόψεις των απέναντι κτιρίων του ‘30 στο ύψος του προσώπου της και την κοιτάξαμε. Η φορτωμένη με σακούλες σουπερμάρκετ πενηντάρα, εξοργισμένη από την παραμικρή μας «ανυπάκουη» αντίδραση συνέχισε με την ίδια ανατολικοευρωπαϊκή προφορά:
Ναι απαγορεύεται! Να φύγετε από ‘δω!!!
Και να πάμε που; Να φύγουμε από την Κυψέλη; Ο ένας έχει την κατοικία του στην καρδιά της, ο άλλος στις παρυφές της κι εγώ κοντογείτονας συχνά πυκνά βρίσκομαι στους δρόμους της. Και οι τρεις, εκείνο το βροχερό Σαββατιάτικο πρωί ως περιπατητές βολτάραμε και χαζεύαμε την αρχιτεκτονική των κτιρίων, τραβάγαμε που και που και καμιά φωτογραφία. Εντωμεταξύ κάμποσα ζευγάρια μάτια στάθηκαν πάνω μας, το καταλάβαινες ότι έδιναν το δίκιο σ'αυτόν που φώναζε περισσότερο, και δεν είμασταν εμείς αυτοί.
Είπαμε ή μάλλον προσποιηθήκαμε πως το περιστατικό δε μας χάλασε τη διάθεση και τραβήξαμε προς ένα από τα μαύρα "έθνικ" κομμωτήρια της περιοχής, να κουρευτεί κάποιος εξ ημών πουτο επιθυμούσε.
Το κομμωτήριο το εντοπίσαμε γρήγορα. Χτυπήσαμε το κουδούνι, ήταν ανοιχτό, χαρήκαμε αρχικά και ανεβήκαμε από τα σκαλιά. Στο κατώφλι της μισάνοιχτης πόρτας του πρώτου ορόφου, στάθηκε μπροστά μας κάποια κοπέλα του καταστήματος (face control ?). Έριξε μια ματιά μα δεν ενέκρινε το πέρασμά μας στην επόμενη πίστα. Φάγαμε πόρτα(!) και φύγαμε. Είχε πιάσει και βροχή, γυρίσαμε στο αυτοκίνητο.
Να τη βράσω την πολυπολιτισμικότητα, σκέφτηκα εκνευρισμένος, όταν δεν είναι επιθυμητή από όλες τις πλευρές. Προσπάθησα να ηρεμήσω και βάλθηκα να φτιάχνω πιθανά κι απίθανα σενάρια (φοβήθηκαν, μήπως τους έχει τύχει αυτό ή το άλλο κλπ) που θα δικαιολογούσαν τέτοιες συμπεριφορές απέναντί μας. Μάταια όμως.
Τουλάχιστον τις φορές που βρεθήκαμε – μήνες μετά – στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής - για την υπόθεση της διάρρηξης και λεηλασίας του αυτοκινήτου μας πάλι στο προαναφερθέν προάστιο -, ο φυλετισμός μεταξύ των συγκυψελιωτών της όποιας φυλής ήταν απών. Το καταλάβαινες από τις αλληλέγγυες ματιές στην αίθουσα αναμονής . Αλλά τώρα τι να το κάνεις;
Keep Shelly in Athens - Fokionos Negri Street
Μια στιγμή σκέφτηκα να σχολιάσω χιουμοριστικά το face control στο κομμωτήριο, φοβάμαι, όμως, πως η σοβαρότητα των προεκτάσεων τέτοιων συμπεριφορών/περιστατικών δε σηκώνει αστεϊσμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ absentminded : Τα πράγματα αλλάζουν, είναι σίγουρο. Σύμβουλός μου - τουλάχιστον μέχρι τώρα - οι βασικές μου αρχές, της καλώς εννοούμενης πολιτικής ορθότητας συμπεριλαμβανομένης. Γι αυτό και η αντίδραση μου χαλαρή παρ' όλη την πίκρα του περιστατικού. Γίνομαι(-μαστε) δέκτες της άλλης όψης του νομίσματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη σκέφτομαι πως θα αντιδρούσα αν είχα να κάνω με συμπολίτες της ίδιας εθνικότητας. Θα έψαχνα άραγε να βρω τι θα τους είχε ωθήσει σε τέτοιες συμπεριφορές;