ήρωας σουηδικής ταινίας

1

Είχα πυρετό όλη τη νύχτα. Ξύπνησα έντρομος και κάθιδρος, το ρολόι έδειχνε 8:15, είπα θα αργήσω στο γραφείο. Το ξυπνητήρι δεν είχε χτυπήσει στις 7:11 ως όφειλε – δεν το άκουσα ή ξέχασα να το ρυθμίσω; Σκέφτηκα λίγο καλύτερα και με το παντελόνι τώρα στα χέρια, συνειδητοποίησα πως δε εργάζομαι εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο στη συγκεκριμένη θέση. Ηρέμησα. Πάλι καλά που δεν ξεκίνησα να πάω, θα θύμιζα "ήρωα" σουηδικής ταινίας μικρού μήκους. Φόρεσα ένα στεγνό μπλουζάκι και ξανάπεσα για ύπνο. Η αναστάτωση είχε μείνει γιατί ονειρεύτηκα αγχωμένος ξανά, αυτή τη φορά πως δεν είχα πάρει το πτυχίο μου !!! 

Μ’ ένα κεφάλι καζάνι και πόνους σε όλο μου το σώμα στέκομαι για λίγο μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή, γράφω μια δυο αράδες και προετοιμάζομαι να ανταπεξέλθω στις δυσκολίες που θα συναντήσω στο επόμενο όνειρο.

Πάω να ξανακοιμηθώ. 

2

RIP of the day: Αφιερωμένο στη γλυκύτατη (?)μούσα του Russ Meyer. Την Tura Satana, του Faster Pussycat Kill Kill! (ελληνικός τίτλος Γκαζια, Βία & Λαγνεία) και πολλών άλλων ταινιών υποκουλτούρας, που έφυγε στα 73 της πριν λίγες μέρες, αρχές Φεβρουαρίου. 

Το προβοκατόρικο και άκαρδα βίαιο Faster Pussycat είναι ένα b movie περιωπής του 1965, sexploitation (άνευ γυμνού πάραυτα), το οποίο θα μπορούσα να χαρακτηρίσω σαν prequel της Ταραντίνειας φιλμογραφίας - όποιος δεν το έχει δει, ας το πράξει, πάντα όμως με παρέα –. Μια πολύ καλή αίσθηση αποκτάς για την ταινία ήδη από τους τίτλους (δες παρακάτω), με το αριστουργηματικό ομόνυμο κομμάτι των The Bostweeds, το οποίο φυσικά έχουν διασκευάσει και οι Cramps.

Ladies & Gentlemen, welcome to violence

Η T.S. σε μιά συνέντευξή της το 2008