10-5-5 6:2+8 20x15 11+7=18

Μεγάλωσα με τη μουσική του Λουκιανού να ηχεί σχεδόν καθημερινά στο πατρικό σπίτι. Από τους θερμότερους του φαν ο πατέρας μου γαρ. Τον θυμάμαι να σφυρίζει αενάως το σκοπό του «Κάπου την έχουμε πατήσει κι οι δυο» . Εγώ έκανα τις πράξεις με το μυαλό και το ευχαριστιόμουν περισσότερο από το ακαταλαβίστικο για την τότε ηλικία μου Media Luz. 

Το "Γαϊτανάκι" που το χορέψαμε πιτσιρίκια στη σκηνή του παιδικού θεάτρου μεσ' την ντροπή με την αδελφή μου. . Εμπέδωσα τον κάθε στίχο και την κάθε στροφή των τραγουδιών του Κηλαηδόνη μέσα από τις κασέτες του, σε κάθε οικογενειακό ταξίδι με το Ford Escort του 77. Η όλο νόημα ερμηνεία της μάνας μου στο «Μια μέρα μιας Μαίρης» από τη θέση του συνοδηγού. Στο πάρτυ στη Βουλιαγμένη ήμασταν εκεί κι εμείς, όλη η φαμίλια στην παραλία, μεταξύ πολλών χιλιάδων άλλων, το πρώτο μου φεστιβάλ ! 

Κι έπειτα και μια και δυο φορές τους χειμώνες στις παραστάσεις της Ελεύθερης Σκηνής, Φασουλής, Μίρκα, Παναγιωτοπούλου, Χρυσομάλλης κι η μουσική του Λουκιανού. Το «Δελτίον Ταυτότητος» από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια με τη φωνή της Υβόννης Μαλτέζου. Στα γενέθλια του πατέρα μου εύκολο και στάνταρ δώρο: το νέο άλμπουμ του Κηλαηδόνη. Αποκάλυψη «Το πουλί του Σκόμπυ» στο σάουντρακ στο Θίασο του Αγγελόπουλου, τα πολιτικά φοξ τροτ. Στα 19 μου ή τα 20 να ψάχνω τα Μικροαστικά σε κόκκινο βινύλιο και να ξεπαραδιάζομαι για να τα αποκτήσω, η παλιά κασέτα βλέπεις είχε μείνει ως έπρεπε στο πατρικό (πλέον το έχω σε 5 κόπιες). Ακόμα και «Το παιδί φάντασμα» , ο Γιώργος Θαλάσσης, χρόνια μετά με συγκίνησε όταν το πρωτάκουσα. 

Τα τραγούδια του Λούκη πάντα με πιάνουν. Ίσως να ναι και η νοσταλγία της αγαπημένης εξ απαλών ονύχων φωνής ή ακόμα και η ίδια η αθωότητα και η καλοσύνη του ανθρώπου, επιβεβαιωμένη στο 100% από τον καιρό που δούλεψα σαν καθηγητής χημείας στο σπίτι του. Ευχαριστώ για τη μουσική σας που έντυσε για πολλά – πάρα πολλά – χρόνια άπειρες οικογενειακές μου στιγμές κ. Κηλαηδόνη. Καλό ταξίδι. 

10-5-5 6:2+8 20x15 11+7=18 ΣΥΝΟΛΟ 16