ένα αλγόριθμος για αστικούς περιπατητές και το επιτοίχιο ποίημα

High on formaldehyde

Endless columns of flesh

Electronic apparition

Draped in womb of Ananke

Shivering whore of light

Dirty infamous pagan fog

Supernatural addiction

Vomited broth of abigor

Alcoholic goatdefilement

Exhaling putrid angeldust

Funeral constellation

Abduction of sacred winds

Degrade the shapeless

As semen blend with rot

Όταν περπατώ στην πόλη είναι σχεδόν μάταιη η προσπάθεια που καταβάλλω να ακολουθώ διαδρομές πέρα της προσωπικής συνήθειας και του πεπατημένου. 

Κάθε φορά – και είναι προϊόν σκέψης αυτό - μπορεί να ακολουθώ αρχικά δυο και τρεις απάτητους από εμένα δρόμους αλλά στη συνέχεια, την ώρα που το μυαλό κλειδώνει στους μονολόγους του, τα πόδια αναλαμβάνουν τη χάραξη της πορείας και μηχανικά με οδηγούν στον προορισμό διαμέσου των ίδιων και των ίδιων εικόνων. 

Πειραματίστηκα λοιπόν με έναν αλγόριθμο που μου επιτρέπει να ξεφεύγω από την πεπατημένη και να φτάνω στον προορισμό μου περπατώντας στην πόλη κάθε φορά από οδούς που δεν συνηθίζω. 

[O "αλγόριθμος": Ένα από τα ψηλότερα σημεία του ανάγλυφου της περιοχής που βρίσκεσαι επιλέγεται σαν αφετηρία και σημείο αναφοράς (σημείο Α) όπως και ένα ακόμα (σημείο Β) που θα σημαίνει τον τελικό σου προορισμό. Η διαδρομή τώρα που πρόκειται να ακολουθήσεις (και που ενώνει τα δύο σημεία) είναι εκείνη που θα έκανε μια μεγάλη υδάτινη μάζα αν αφηνόταν στο Α και έπρεπε να φτάσει στο Β. 

Το μέγεθος της υδάτινης μάζας (την οποία μπορείς να αντικαταστήσεις με έναν κυλιόμενο βράχο αν δεν έχεις χρονικούς περιορισμούς), τα εμπόδια - τεχνητά ή φυσικά - που θα συναντήσει, η γεωγραφία και το ανάγλυφο της περιοχής, και φυσικά η επιλογή του σημείου Α εγγυώνται το απρόβλεπτο της διαδρομής. Ελάχιστες γνώσεις κλασσικής Φυσικής (αδράνεια, ροή ρευστών, ροπή αδράνειας, κρούσεις) θα βοηθούσαν αλλά δεν είναι απαραίτητες.] 

Την πρώτη κόλας φορά που προγραμματίστηκα κατ’ αυτόν τον τρόπο, έπεσα εντελώς αναπάντεχα πάνω σε ένα δίσκο της Nina Simone, αυθεντική κι Αμερικάνικη κόπια του 1964 τον οποίο και απέκτησα με σχετικά λίγα ευρώ. 

Μια από τις επόμενες συνάντησα κάτι σαν ποίημα σε μια τοιχογραφία. Το φωτογράφησα εντυπωσιασμένος με την τρανταχτή του ύπαρξη, την απαρατήρητη μέσα στον αστικό ιστό και λίγες μέρες αργότερα προσπάθησα να αποκρυπτογραφήσω όσα ακατανόητά του σημεία άφηναν σκοτεινό το σύνολό του στο μυαλό μου. 

Φτιαγμένες με φορμαλδεΰδη

οι ατελείωτες σάρκινες στήλες 

Ηλεκτρονική οπτασία

Ντυμένη τα σπλάχνα της θεάς Ανάγκης,

τρεμάμενη πόρνη του φωτός

Βρώμικη, η περίφημη παγανιστική  ομίχλη,

Παραφυσικός εθισμός

στον ξερασμένο δαιμονικό ζωμό του Abigor

αλκοολικοί εξορκισμοί του λιθοβολημένου τράγου

εκπνέουν ανάσες σάπιας αγγελόσκονης

Η αστρική κηδεία.

Απαγωγή των ιερών ανέμων

αποσυνθέτει το άμορφο

όπως το σπέρμα που αναμειγνύεται με τη σήψη