Που λες, περιμένω απαθής στη στάση του λεωφορείου. Μπροστά μου ο πύργος Απόλλων-11 κρύβει τις λιγοστές ακτίνες του ήλιου που καταφέρνουν να τρυπήσουν τα σύννεφα πριν αυτές ανακλαστούν στα παρμπρίζ των φανερά λιγότερων από άλλες Κυριακές αυτοκινήτων που διασχίζουν την Πανόρμου ή απορροφηθούν από τα άυπνα μισόκλειστα μάτια μου.
Η κουρελιασμένη γριά με το μικρό μούσι και την πληγιασμένη φτέρνα – γνώριμη και γραφική φιγούρα της ευρύτερης περιοχής – φορά ως συνήθως την πλαστική σακούλα του σούπερ-μάρκετ για σκούφο και περνά σέρνοντας έναν τεράστιο μπόγο και τη μυρωδιά της εφαπτομενικά κάτω από τη μύτη μου.
Στην οδό Πανόρμου, έξω από το σταθμό του Μετρό, μια παράτυπη πιάτσα ταξί έχει καθιερώσει τα τελευταία χρόνια - κόντρα στους περί στάθμευσης νόμους του κώδικα οδικής κυκλοφορίας -. την ύπαρξή της. Δεκάδες ταξιτζήδες φιλόσοφοι με την ανοχή (?) τόσο των υπόλοιπων οδηγών, των πολιτών όσο και της αστυνομίας διπλοπαρκάρουν τις κίτρινες κούρσες τους στενεύοντας και από τα δύο ρεύματα της την λεωφόρο. Στο κυνήγι του επόμενου πελάτη αυτοί, στο κυνήγι της χαμένης ηρεμίας όσοι προσπαθούν να επιβιβαστούν στα λεωφορεία ή να οδηγήσουν στη φρακαρισμένη οδό.
Προς αυτή την ατέλειωτη σειρά βαριεστημένων λόγω της περιορισμένης μεθεόρτιας κίνησης κατευθύνεται η γηραιά κυρία.
- Παγκράτι, φωνάζει πλησιάζοντας τη.
Ο πρώτος τη σειρά ταξιτζής φανερά ενοχλημένος με την τύχη του, βλαστημάει, βάζει μπρος τη μηχανή και εξαφανίζεται κάνοντας πως δεν την είδε.
Η γριά απτόητη σέρνεται προς τον επόμενο αλλά την ίδια ακριβώς συμπεριφορά δείχνει και ο δεύτερος ενώ ο τρίτος μαρσάρει και τους ακολουθεί πριν καν δεχτεί την κλήση της ηλικιωμένης άστεγης (;) γυναίκας.
Παρακολουθώ τα ταξί να φεύγουν άδεια, το ένα μετά το άλλο, σαν τις κάμπιες που σκορπίζουν από τη σειρά όταν κάποια άγνωστη δύναμη λειώνει την πρώτη. Η Πανόρμου ελευθερωμένη τώρα, τουλάχιστον στο ένα της ρεύμα δείχνει ακόμα πιο έρημη με τη γραφική φιγούρα στο μέσο της.
Τα ταξί που φεύγουν άδεια δεν απομακρύνονται ιδιαίτερα. Με ένα u-turn περνούν στο απέναντι ρεύμα προς κι από εκεί συνωστισμένοι οι επαγγελματίες αυτοκινητιστές κοροϊδεύουν τους επόμενους κατόχους της ειδικής άδειας οδήγησης Επιβατηγού …Δημόσιας Χρήσης (Ε.Δ.Χ.) αυτοκινήτου.
Πρέπει να ήταν ο εικοστός ταξιτζής (κι ενώ προετοιμαζόμουν ψυχολογικά να αναλάβω δράση) που σταμάτησε να παραλάβει την ιδιαίτερη πελάτισσα. Μεσήλικας κι ο ίδιος, κατέβηκε από τη θέση του οδηγού ως όφειλε, και μ’ όλο το σεβασμό ενός ανθρώπου προς έναν άλλον τη βοήθησε να βολέψει το μπόγο της στο πορτ – μπαγκάζ.
Αυτά τα ολίγα
... και καλή μας χρονιά.
Καλή μας χρονιά και με λιγότερες τέτοιες εικόνες :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και χρόνια μας πολλά αγαπητέ mahler, ευχές για έναν καλό (καλύτερο) καινούριο χρόνο.
ΔιαγραφήΔείχνουμε ποιοί είμαστε και πώς σκεπτόμαστε Μην κάνοντας κάτι, την δουλειά μας στην προκειμένη περίπτωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν εκπλήσσομαι βέβαια.
Καλή Χρονιά, Καλύτερη Χρονιά για σένα,
για τους αγαπημένους σου, για όλους γύρω μας.