Ariel Pink's haunted graffiti, Μόναχο 2012

του ανταποκριτή

"Τρίτη 27 Νοεμβρίου πρωινή πτήση για Μόναχο, επίσκεψη σε πρόσφατα αφιχθείσα  από Ελλάδα φίλη, και όχι δεν είναι gastarbeiter! Πρώτη φορά κανένας προγραμματισμός σε εκδρομή, έχω ξαναβρεθεί στην πόλη οπότε η επίσκεψη είναι αποκλειστικά για να δω τη φίλη J

Πρώτη μέρα λοιπόν, ήδη μια κλήση για την J (αναμνηστική φωτογραφία να περνά με κόκκινο - οι Γερμανοί δεν ξεχνάνε, το μάθαμε καλά πια αυτό...). Κατευθείαν εκδρομή όπως παλιά στα γύρω από το αεροδρόμιο αξιοθέατα και το βράδυ πιά σπίτι για φαγητό και κουβεντούλα.

Και κει που μιλάγαμε αμέριμνα και η ώρα είχε πάει 9, λέω δεν κοιτάμε τι παίζει από συναυλίες στην πόλη, έτσι από περιέργεια... Παρένθεση: το γερμανικό ραδιόφωνο νομίζεις ότι έχει κολλήσει στα 80s, δηλαδή πόσο μεγάλη είναι η πιθανότητα να ακούσεις Whitney Houston και μετά στο καπάκι Rick Astley;

Ariel Pink's haunted graffiti, Μόναχο 2012

Ariel Pink's haunted graffiti, Μόναχο 2012

Κοιτάμε λοιπόν στο In Munchen και τι να δω: παίζει Nick Waterhouse και Ariel Pink's Haunted Graffiti. Με συνοπτικές διαδικασίες και επειδή αν κάποιος με ρώταγε ποιό δίσκο θα  ψήφιζα για δίσκο της χρονιάς, θα ψήφιζα το mature themes αποφάσισα να πάω στους Ariel Pink. 

Στο τηλέφωνο ήταν τηλεφωνητής, doors open at 9, αλλά εγώ ξεκίνησα μόνος μου σε walking distance με το σπασμένο GPS που έπιασε σήμα μόνο όταν έφτασα, στο Ampere Club.

Hast es anfangen? με τα σκουριασμένα Γερμανικά μου.

Οχι μου απαντούν και μου σφραγίζουν το χέρι για τα εξωτερικά τσιγάρα (από πότε έχει να μου συμβεί σφράγισμα;- σίγουρα όχι από το στέκι της Φιλοσοφικής στη Θεσσσαλονίκη το 89 που είδα τις Τρύπες-ήταν τότε η πρώτη φορά και η μόνη που θυμάμαι σφράγισμα).

Ενιωθα υπέροχα και όχι άδικα, το venue πάρα πολύ καλό, μόνο 300 άτομα! χωρούσες άνετα, η μπύρα 3,50 ευρώ, τι άλλο να ζητήσει κανείς;  Να ξεκινήσουν με το Symphony Of A Nymph; 

E, με αυτό ξεκίνησαν αλλά ο ήχος χάλια, τι αν πω; Ελλάδα και πάλι Ελλάδα. Ο Ariel Pink εμφανώς pissed off, λυπήθηκα τον τύπο που έκανε το soundcheck... Στη συνέχεια δεν άλλαξε και πολύ η κατάσταση, ο Ariel έπρεπε να κάθεται κάπου πίσω για να μη μικροφωνίζει (jesus) αλλά εντάξει.

 

Στιγμή που πραγματικά ευχάριστηθηκα/ταξίδεψα/χαθηκα όπως θα έπρεπε σε όλες τις συναυλίες είναι όταν έπαιξαν το Bright Lit Blue Skies, από τον προηγούμενο δίσκο, κομματάρα, (Λεμον ρίξε το βίντεο)

Ένταξει και το Only In My Dreams, καλά το είπαν.

Πέραν τούτου ουδέν, αν και στα θετικά προσμετράται η συναυλία και για το απροσδόκητο της υπόθεσης, ραντεβού στην Amanda Palmer στα γενέθλια μου. (Λεμον ρίξε photo)

Στην Ελλάδα βέβαια δεν παίζουν,  μετά πάνε

27/11/12 MUNICH (Ampere)

28/11/12 ST GALLEN (Palace)

30/11/12 GUIMARAES (Primavera Club)

1/12/12 LISBON (Lux/Fragil)

6/12/12 ISTANBUL (Babylon)

7/12/12 MADRID (Primavera Club)

8/12/12 BARCELONA (Primavera Club)

Τι να πω....

Κατά τα άλλα πέρασα φανταστικά στο Μόναχο, δεν στα γράφω λέμον θα στα πω από κοντά, έκλεισα με μια απίθανη ρεμπέτικη βραδιά στο Καλάμι (εστιατόριο της περιοχής) με εκπληκτικό φαγητό και multinational φίλους εκ των οποίων και ένας Βέλγος με τον οποίο πέρασα απίστευτα καθώς dj ο ίδιος προσπαθούσε να με πείσει ότι τα ρεμπέτικα ήταν ίδια με το vamos ala playa και ένα άλλο που δεν συγκράτησα σε slow motion!!! Πέρασα υπέροχα καλά, και για τελείωμα έκανα ποδηλάτάδα μεθυσμένος στο Μόναχο ψάχνωντας για το κασκόλ μου που έχασα καθ'οδόν στο Μόναχο (το βρήκα!). Απολογισμός 3 weissbier, 3 ούζα και 1 Μεταξά για να μη ξεχνιόμαστε και 1 κασκόλ.

Unglaublich!

Επισυνάπτω φωτός, φιλιά,

Ν"