καλή μας χρονιά

Εθνική οδός, τελευταίες μέρες του χρόνου, συνοδηγός σε ένα μπλε αμάξι, κοιτάζω έξω από το τζάμι βγάζοντας κάθε τόσο κουνημένες φωτογραφίες, και μασουλάω οτιδήποτε φαγώσιμο υπάρχει γύρω μου όση ώρα δεν κοιμάμαι ή δεν προτείνω στάσεις για τσιγάρο ή για κατούρημα. Στο ενδιάμεσο προσπαθώ ανεπιτυχώς να συντάξω στα μουγκά, την ανασκόπηση της χρονιάς που πέρασε.

Θεσσαλονίκη. Τις πρώτες μέρες, μια ομίχλη να την κόβεις με το πριόνι με σκεπάζει. Βγαίνω για τσιγάρο στη βεράντα των φίλων που μας φιλοξενούν, οι διπλανές πολυκατοικίες δεν φαίνονται καν, σκέφτομαι πως θα μπορούσα να έχω βγει γυμνός - αν δεν κρύωνα - χωρίς κανείς να με βλέπει (άραγε θυμάται κανείς την Παριζιάνικη αφρογαμήσια ομίχλη του Μπόρις Βιάν;).

Απλά πράγματα. Το 2012 είναι η χρονιά που κατάφερα να μείνω ψύχραιμος μέχρι τον Δεκέμβρη, (δεν ξέρω πως το κατάφερα αυτό - κάποιοι θα με πουν απαθή, ίσως και να 'χουν δίκιο), που τα μεγαλύτερα των σχεδίων μπήκαν στο ρελαντί αν δεν ακυρώθηκαν, που όσοι αγαπάω είναι καλά, που σταμάτησε η ενσηματοδότησή μου, που δεν άφησα κάμποσους μαλάκες να με εκνευρίσουν, που δεν έκοψα το κάπνισμα, που οι Galleons έβγαλαν τον καλύτερο δίσκο της χρονιάς, που φρόντισα να ανησυχώ λιγότερο για τις ολόδικές μου έγνοιες, που άκουσα πολλή και καλή μουσική, που γνώρισα αρκετούς καλούς ανθρώπους, (κάποιους θα τους πω και φίλους), που τελειοποίησα τις ευχάριστες δικλείδες αποσυμπίεσης της καθημερινότητάς μου, που η δουλειά στο δεύτερο μισό της πάει κατα διαόλου, που το live for today  έγινε το σύνθημά μου.  

Πάτρα. Βιαστικά μιας και όλοι γύρω μου κοιμούνται - εκτός από τον ταλαίπωρο Οδυσσέα που βήχει σαν τρελλός - αλλά από καρδιάς, εύχομαι να έχουμε όλοι μας μια πολύ

καλή χρονιά με υγεία