Και προκαλούν μια γλυκόπικρη ανατριχίλα. Γλυκιά, λόγω της καλλιγραφικής γραμματοσειράς και της ευγένειας της ανακοίνωσης, πικρή λόγω της νοσταλγίας για λέξεις-δικαιώματα όπως τριακονταπενταετία και σύνταξη (ή προοπτική αυτής) που έχουν περάσει ήδη στην ιστορία.
29 Δεκεμβρίου 2010
η εξαίρεση και ο κανόνας
Αμπελόκηποι, Αθήνα 2010. Άδεια καταστήματα με κενές προθήκες και σκονισμένες τζαμαρίες, (πρώην) εμπορικοί δρόμοι φαντάσματα. Στην ήδη υπάρχουσα σειρά θα προστεθεί από αύριο ένα ακόμα μαγαζί που κατεβάζει ρολά. Όμως αυτό θα είναι η εξαίρεση (που επιβεβαιώνει τον κανόνα) καθώς οι λόγοι διακοπής λειτουργίας του είναι διαφορετικοί.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Φαντάζομαι την ανακοίνωση αυτή μετά από λίγα χρόνια..."Ευχαριστούμε τους αγαπημένους μας φίλους και πελάτες για τα 60(!!!) χρόνια λειτουργίας της επιχείρησής μας.Το κατάστημα κλείνει λόγω συνταξ...."
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΝΤΑΞΗ ΣΤΑ 18,ΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΣΤΑ 100!
Μπορούμε να το αλλάξουμε...
@ Indie Sessions : κι αυτό που περιγράφεις είναι το αισιόδοξο σενάριο
ΑπάντησηΔιαγραφή