Στην Ύδρα ο Leonard Cohen έζησε για μήνες και αγόρασε το σπίτι του στα τέλη της δεκαετίας του 60. Εκεί γνώρισε και τραγούδησε τη Marianne, εκεί ξεκίνησε να γράφει το Bird on The Wire, εκεί έγραψε και τα παρακάτω κάπου 25 χρόνια αργότερα:
Days of Kindness
Greece is a good place
To look at the moon, isn´t it
You can read by moonlight
You can read on the terrace
To look at the moon, isn´t it
You can read by moonlight
You can read on the terrace
You can see a face
As you saw it when you were young
There was good light then
Oil lamps and candles
And those little flames
That floated on a cork in olive oil
What I loved in my old life
I haven´t forgotten
It lives in my spine
Marianne and the child
The days of kindness
It rises in my spine
As you saw it when you were young
There was good light then
Oil lamps and candles
And those little flames
That floated on a cork in olive oil
What I loved in my old life
I haven´t forgotten
It lives in my spine
Marianne and the child
The days of kindness
It rises in my spine
And it manifests as tears
I pray that a loving memory
Exists for them too
The precious ones I overthrew
For an education in the world
I pray that a loving memory
Exists for them too
The precious ones I overthrew
For an education in the world
υγ. Ο Leonard Cohen, το πούλησε το σπίτι στο νησί. Έφυγε απ’ τη ζωή και ο καρδιακός του Υδραίος φίλος που το συντηρούσε. Από ανακοπή, μεθυσμένος και χτυπημένος από χέρι αστυνομικού (δυστυχώς, δε μπόρεσα να εντοπίσω το σχετικό link).
Να αποχαιρετήσουμε και τον αγαπημένο "καπετάνιο" μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήFarewell Captain my Captain
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=588536
Ενας τόπος, ο κάθε τόπος, φαντάζει τόσο διαφορετικός όταν τον κοιτάζεις με τα μάτια ενός ξένου. Εκτιμάς κάθε τι όμορφο, που μέσα στην απλότητα του (ή και λόγω αυτής) προσπερνιέται ως δεδομένο από τον εκάστοτε ντόπιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις διαβάσει τον Κολοσσό του Μαρουσιού του Χένρι Μίλερ; Είναι αυτό ακριβώς που περιγράφεις.
(με τσάκισε η τελευταία στροφή...)
@ Vick: RIP Don Van Vliet *(
ΑπάντησηΔιαγραφή@ chien andalou: Ναι, μα δεν το θυμάμαι καλά, ίσως να είναι και 20 χρόνια που διάβασα τον Κολοσσό, κάποιο καλοκαίρι. Χρειάζονταν πολλά χρόνια ακόμα για να "καταλάβω" πως είναι να κοιτάζεις τα πράγματα αλλιώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ πριν καμιά δεκαπενταριά χρόνια το είχα διαβάσει (σε όχι καλή μετάφραση φοβάμαι). Σίγουρα δεν ήμουν έτοιμος: θυμάμαι αμυδρά κάποια φευγάτα, ψυχεδελικά σημεία που με είχαν ξενίσει. Ακόμα και τότε όμως, μου είχε αρέσει πολύ. Πριν από λίγα χρόνια, έτυχε να ξεφυλλίσω λιγάκι το πρωτότυπο και καταγοητεύτηκα· από τότε θέλω να το ξαναδιαβάσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να παραμείνω εντός θέματος, ο Μίλερ είχε πάθει πλάκα με την Ύδρα, και ειδικά με την εικόνα που έχει ο επισκέπτης όταν μπαίνει το πλοίο στο λιμάνι.
@ chien andalou: Θυμήθηκα (?) πως κάπου είχα διαβάσει - σε ένα εν Ελλάδι γραμένο κείμενο του Κέρουακ, νομίζω - πως την ίδια εντύπωση είχε κι εκείνος με τη διαφορά πως αφιέρωνε μία ολόκληρη παράγραφο για να περιγράψει το πόσο άσχημο εμφανισιακά λαό θεωρούσε τους έλληνες. (Παρ' όλα αυτά η τρίτη του γυναίκα ήταν ελληνοκαναδή.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θεώρησες εαυτόν εκτός θέματος 1 εγώ είμαι 10.
(κοίτα να δεις, μόλις χτες έψαχνα μανιωδώς (και εις μάτην) να βρω στο νετ το κείμενο του Subterraneans για να τσιτάρω κάτι, που αφορά μάλιστα την ομορφιά)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ήξερα ότι ο Κέρουακ είχε έρθει στην Ελλάδα, ούτε για την Ελληνοκαναδή γυναίκα του.
Όσο για το εκτός θέματος, θα σε παραπέμψω σε ένα πολύ αγαπημένο μου απόσπασμα από τον Φύλακα στη σίκαλη, εκεί που μιλάει για το digression (The trouble with me is, I like it when somebody digresses. It's more interesting and all. [...] I like somebody to stick to the point and all. But I don't like them to stick too much to the point. I don't know. I guess I don't like it when somebody sticks to the point all the time. [...] Lots of time you don't know what interests you most till you start talking about something that doesn't interest you most. κλπ. κλπ.).
Μου χρωστάς ένα σεντονοσχόλιο :)