21 Δεκεμβρίου 2010

οι σπάνιες ημέρες

Ενας τόπος, ο κάθε τόπος, φαντάζει τόσο διαφορετικός όταν τον κοιτάζεις με τα μάτια ενός ξένου. Εκτιμάς κάθε τι όμορφο, που μέσα στην απλότητα του (ή και λόγω αυτής) προσπερνιέται ως δεδομένο από τον εκάστοτε ντόπιο. Κατακτημένο, συνηθισμένο και τελικά αόρατο. Ίσως να είναι το ίδιο που συμβαίνει και με τους ανθρώπους.
Στην Ύδρα ο Leonard Cohen έζησε για μήνες και αγόρασε το σπίτι του στα τέλη της δεκαετίας του 60. Εκεί γνώρισε και τραγούδησε τη Marianne, εκεί ξεκίνησε να γράφει το Bird on The Wire, εκεί έγραψε και τα παρακάτω κάπου 25 χρόνια αργότερα:

Days of Kindness

Greece is a good place
To look at the moon, isn´t it

You can read by moonlight

You can read on the terrace

You can see a face
As you saw it when you were young

There was good light then

Oil lamps and candles

And those little flames

That floated on a cork in olive oil

What I loved in my old life

I haven´t forgotten

It lives in my spine

Marianne and the child

The days of kindness

It rises in my spine

And it manifests as tears
I pray that a loving memory

Exists for them too

The precious ones I overthrew

For an education in the world

υγ. Ο Leonard Cohen, το πούλησε το σπίτι στο νησί. Έφυγε απ’ τη ζωή και ο καρδιακός του Υδραίος φίλος που το συντηρούσε. Από ανακοπή, μεθυσμένος και χτυπημένος από χέρι αστυνομικού (δυστυχώς, δε μπόρεσα να εντοπίσω το σχετικό link).







7 σχόλια:

  1. Να αποχαιρετήσουμε και τον αγαπημένο "καπετάνιο" μου.
    Farewell Captain my Captain

    http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=588536

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ενας τόπος, ο κάθε τόπος, φαντάζει τόσο διαφορετικός όταν τον κοιτάζεις με τα μάτια ενός ξένου. Εκτιμάς κάθε τι όμορφο, που μέσα στην απλότητα του (ή και λόγω αυτής) προσπερνιέται ως δεδομένο από τον εκάστοτε ντόπιο.

    Έχεις διαβάσει τον Κολοσσό του Μαρουσιού του Χένρι Μίλερ; Είναι αυτό ακριβώς που περιγράφεις.

    (με τσάκισε η τελευταία στροφή...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ chien andalou: Ναι, μα δεν το θυμάμαι καλά, ίσως να είναι και 20 χρόνια που διάβασα τον Κολοσσό, κάποιο καλοκαίρι. Χρειάζονταν πολλά χρόνια ακόμα για να "καταλάβω" πως είναι να κοιτάζεις τα πράγματα αλλιώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κι εγώ πριν καμιά δεκαπενταριά χρόνια το είχα διαβάσει (σε όχι καλή μετάφραση φοβάμαι). Σίγουρα δεν ήμουν έτοιμος: θυμάμαι αμυδρά κάποια φευγάτα, ψυχεδελικά σημεία που με είχαν ξενίσει. Ακόμα και τότε όμως, μου είχε αρέσει πολύ. Πριν από λίγα χρόνια, έτυχε να ξεφυλλίσω λιγάκι το πρωτότυπο και καταγοητεύτηκα· από τότε θέλω να το ξαναδιαβάσω.
    Για να παραμείνω εντός θέματος, ο Μίλερ είχε πάθει πλάκα με την Ύδρα, και ειδικά με την εικόνα που έχει ο επισκέπτης όταν μπαίνει το πλοίο στο λιμάνι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ chien andalou: Θυμήθηκα (?) πως κάπου είχα διαβάσει - σε ένα εν Ελλάδι γραμένο κείμενο του Κέρουακ, νομίζω - πως την ίδια εντύπωση είχε κι εκείνος με τη διαφορά πως αφιέρωνε μία ολόκληρη παράγραφο για να περιγράψει το πόσο άσχημο εμφανισιακά λαό θεωρούσε τους έλληνες. (Παρ' όλα αυτά η τρίτη του γυναίκα ήταν ελληνοκαναδή.)

    Αν θεώρησες εαυτόν εκτός θέματος 1 εγώ είμαι 10.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. (κοίτα να δεις, μόλις χτες έψαχνα μανιωδώς (και εις μάτην) να βρω στο νετ το κείμενο του Subterraneans για να τσιτάρω κάτι, που αφορά μάλιστα την ομορφιά)

    Δεν ήξερα ότι ο Κέρουακ είχε έρθει στην Ελλάδα, ούτε για την Ελληνοκαναδή γυναίκα του.
    Όσο για το εκτός θέματος, θα σε παραπέμψω σε ένα πολύ αγαπημένο μου απόσπασμα από τον Φύλακα στη σίκαλη, εκεί που μιλάει για το digression (The trouble with me is, I like it when somebody digresses. It's more interesting and all. [...] I like somebody to stick to the point and all. But I don't like them to stick too much to the point. I don't know. I guess I don't like it when somebody sticks to the point all the time. [...] Lots of time you don't know what interests you most till you start talking about something that doesn't interest you most. κλπ. κλπ.).

    Μου χρωστάς ένα σεντονοσχόλιο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts with Thumbnails