Που λες Ξενικέ, κάποτε στην Πάτρα σε ένα μεγάλο σεισμό, φεύγοντας άρον άρον από τον έβδομο όροφο που έμενα έβαλα σε μια τσάντα μια αλλαξιά, τα λεφτά μου και καθώς ήταν ακόμα άδεια το μόνο που μου ρθε να "σώσω" πριν κλειδώσω ήταν ένα χνουδωτό αρκουδάκι.
Παιδική ηλικία..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχία.
ΔιαγραφήΉταν ωραία τα πιτσιρίκια. Σα να έπαιζαν στο σαλόνι του σπιτιού τους.
Μου αρέσει που ο φακός σου καταγράφει τους ανθρώπους με τρυφερότητα. Πολύ καλός και ο "άντρας με τα λουλούδια" της προηγούμενης εβδομάδας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εμένα μου αρέσει το καλό feedback του σχολίου σου. Να σαι καλά Ανώνυμε/η!
Διαγραφή:)
ΑπάντησηΔιαγραφή*)
Διαγραφή(είχα καιρό να το "σκιτσάρω"!)
ποιό παιδί - αγόρι, κορίτσι - δεν έχει "δεθεί" με κούκλα σε κάποια φάση της ζωής του;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το αρκουδάκι κούκλα είναι...
Ξενικός
Που λες Ξενικέ, κάποτε στην Πάτρα σε ένα μεγάλο σεισμό, φεύγοντας άρον άρον από τον έβδομο όροφο που έμενα έβαλα σε μια τσάντα μια αλλαξιά, τα λεφτά μου και καθώς ήταν ακόμα άδεια το μόνο που μου ρθε να "σώσω" πριν κλειδώσω ήταν ένα χνουδωτό αρκουδάκι.
Διαγραφή