Η ιστορία του δεκαεννιάχρονου Kipp Walker από το Oregon πιθανότατα δε θα γίνει ποτέ γνωστή, η είδηση του αλλόκοτού της φινάλε όμως – και μάλιστα επιλεγμένου από τον ίδιο – έτρεξε ήδη 40.076.594 μέτρα γύρω από τη γη χαρίζοντάς του τα 4 από τα 15 λεπτά δημοσιότητας που κατά τον θείο Andy εδικαιούτο. Την προηγούμενη Πέμπτη και έχοντας μόλις τραγουδήσει το Sorry for the mess στα ανοιχτά μικρόφωνα του Strictly Organic Coffee κατάφερε πολλαπλά χτυπήματα με μαχαίρι στο ίδιο του το στήθος υπό τους ήχους των χειροκροτημάτων των μπερδεμένων θεατών. Ολοκλήρωσε έτσι την τελευταία του παράσταση.
Δε ξέρω γιατί αναρτώ την είδηση αυτή, ίσως σα φόρο τιμής σε μια ελλιπή ιστορία ενός αγνώστου που έτυχε να μου διηγηθεί εχθές ο Ν και για κάποιο λόγο “με έπιασε” περίεργα.
http://www.myspace.com/kipppp
!!!!!!!!!!!!!R.I.P Walker....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ενηλικιώνεται ο άνθρωπος στα 18, τότε τολμώ να πω ότι το γκράφιτι είναι καταπληκτικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν υπήρχε ψυχική ισορροπία, τότε τολμώ να πω ότι το γκράφιτι είναι χαρακτηριστικό...
Αν δεν υπάρχει τίποτα και όλα είναι στο μυαλό μου τότε το γκράφιτι είναι το μόνο υπαρκτό...
@ Stella F: Καλές γιορτές να έχουμε με πιο χαρούμενες αναρτήσεις (για μένα το λέω). Ευχαριστήθηκα πολύ με το ποστ σου για τις συρταροανασκαφές
ΑπάντησηΔιαγραφή@ vick : τολμώ να πω ότι ο άνθρωπος δεν ενηλικιώνεται στα 18 παρά μόνο στα χαρτιά. Κάποιες φορές ίσως δεν ενηλικιώνεται και ποτέ, κρύβεται και ξεχνιέται μαθαίνοντας να αναπαράγει την βολικότερη της καθημερινότητάς του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο σχόλιο.
Καλή Ανάσταση.
Εγκυκλοπαιδικά, η τοιχογραφία είναι μία από τις πολλές που υπάρχουν σε ένα βυθιζόμενο δρόμο (κάτω από γέφυρα)στο Sablon στις Βρυξέλλες.
Χμμμ φοβάμαι ότι θα πρέπει να συμφωνήσω ως προς την ενηλικίωση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Ανάσταση lemon.
ευχαριστώ πολύ. Είναι η αγαπημένη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια Πολλά φίλτατε :)