7 Απριλίου 2011

make me smile

Εφηβικό απωθημένο, παρ’ όλο που τον έχω ξαναδεί το 1991, ο κος Harley και οι Cockney Rebel παίζουν αύριο (Παρασκευή 8/4) στο Gagarin205 κι εγώ θα είμαι εκεί. Φρόντισα κι έβγαλα εισιτήριο από νωρίς, να παρακάμψω τη διάθεση της τελευταίας στιγμής που – κάκιστος σύμβουλος –έχει αποτρέψει την παρουσία μου από πλήθος συναυλιών.

Το Human Menagerie και το Psychomodo των Cockney Rebel είναι δίσκοι που θα έπαιρνα μαζί μου αν ναυαγούσα σε ερημονήσι. Δεν είναι μόνο η φωνή του κου Harley που όντας έφηβος μου προκαλούσε παροξυσμό. Ούτε το ότι ξέρω τους στίχους των τραγουδιών απ’ έξω κι ανακατωτά (φυσικό μιας και αμφότεροι οι δίσκοι είναι αγορασμένοι την «παλιά καλή» εποχή των ενδελεχών ακροάσεων). Είναι που κάθε μελωδία τους είναι σφιχτά δεμένη με στιγμές και καταστάσεις – καλές ή κακές δεν έχει σημασία – της ζωής μου, ή τουλάχιστον της πρώτης περιόδου αυτής.

τον καιρό που ο πορτιέρης σου ξέσκιζε το εισιτήριο

«Πάρε μου εισιτήριο, μη με ξεχάσεις» τηλεφώνησα στη Σ μιας κι εγώ βρισκόμουν εκτός Αθήνας το '91. Κι αυτή κατάφερε και μου βρήκε 2 προσκλήσεις. Τώρα το πως ξέμεινα και πήγα στη συναυλία μόνος είναι μεγάλη ιστορία και σίγουρα δεν είναι του παρόντος.

Το θέμα είναι πως έφτασα στο Ρόδον με μια πρόσκληση περισσευούμενη την οποία και χάρισα στον τελευταίο που περίμενε στην ουρά του ταμείου. Αυτή η κίνηση ήταν και η αιτία που είδα τη συναυλία σχεδόν μεθυσμένος. Ο ευεργετηθείς με κερνούσε συνεχώς μπύρες σε μια προσπάθεια να «ξεπληρώσει» τη δωρεά που του είχα κάνει. "Για να μην έχω συνέχεια στο νου μου αν ξέμεινες από ποτό, πάρε και αυτές για τη συνέχεια..." μου είπε μετά το τέταρτο κέρασμα και άφησε δίπλα μου 3 ακόμα μεγάλες μπύρες. Τις 2 τις κέρασα στους κοντινότερους συθεατές γεγονός που πυροδότησε νέο κύμα ανταπόδοσης και μπυροποσίας.

"Δε θα παίξει το Hideaway, ποτέ δε το παίζει" γκρίνιαζε κάποιος παραδίπλα για να διαψευστεί μετά από λίγο: "Κυρίες & κύριοι, θα κάνω μια εξαίρεση σήμερα για ένα κομμάτι που βαριέμαι ασύστολα αλλά πληροφορήθηκα για το πόσο σας αρέσει..."είπε ο κος Harley και ξεκίνησε:

Let them come a running & take all your money and hideaway

Let them come a running & take all your money and flee

Παροξυσμός.

Ένα ενδιαφέρον trivia που άπτεται κατά κάποιο τρόπο και της επικαιρότητας: Ο μπασίστας της πρώτης (και δημιουργικότερης) περιόδου της μπάντας Paul Jeffreys, σκοτώθηκε το 1988 στο Λόκερμπι της Σκωτίας, επιβάτης της πτήσης Pan Am Flight 103 που ανατινάχτηκε (σύμφωνα με εικασίες που με τα χρόνια έγιναν βεβαιότητα) κατά παραγγελία του διαβόητου Μουαμάρ της Λιβύης.


6 σχόλια:

  1. Αυτή η καλοσύνη σου θα σε καταστρέψει.:)) (στο σχεδόν ακούσιο μεθύσι σου αναφέρομαι)
    Have fun!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Cockney Rebel !!! τι μου θυμησες τωρα...
    (αααχχ εγω γερασει... χα-χα!)
    Καλο Σαββατοκυριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ absentminded : μεγάλωσα και τα ακούσια μεθύσια σπανίζουν πλέον. δεκτή η συμβουλή όμως *)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ Ephemeron : to "...μου θύμησες" σημαίνει ότι τους είχες ξεχάσει...λολ...ντροπή!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ελα ρε συ.... τι ομορφη στιγμή, τι μαγική βραδιά, τι απολαυστική ανάρτηση!
    γι αυτά ζουμε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. και να 'μαστε καλά να ζήσουμε άλλες τόσες και παραπάνω. αρκετή μίρλα μας ταλαιπωρεί, ας το διασκεδάζουμε τουλάχιστον

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts with Thumbnails