Με ξεστράβωσε μια καλιφορνέζα ιντερνετική φίλη πριν 3-4 χρόνια όταν με έφερε αντιμέτωπο με τον περίεργο κόσμο των The Shaggs, πιθανότατα του πιο (ακουσίως) κακόηχου συγκροτήματος από καταβολής μουσικής.
Την «μπάντα» αποτελούσαν οι αδελφές Dorothy “Dot”, Betty, και Helen Wiggin (αργότερα προστέθηκε και η Rachel). Σχηματίστηκαν το 1968 στο New Hampshire “καθ’ οδηγία του πατρός τους”. Ο Austin Wiggin διαβλέποντας στις κόρες του ταλέντο και δυναμική επιτυχίας! τους αγόρασε όργανα και πλήρωσε τα απαραίτητα μαθήματα μουσικής. Λίγους μήνες μετά, το 1969, ηχογράφησαν (σε μία μέρα) και κυκλοφόρησαν το πρώτο και μοναδικό τους lp, με τον τίτλο Philosophy of the World. Σε 1000 κόπιες.
Στο πρωτοδεύτερο άκουσμα της ηχογράφησης ένα χαμόγελο (που ενίοτε μετατρέπεται σε αθώο γέλιο) καρφώνεται για τα καλά στο πρόσωπο σου. Στην τριτοτέταρτη δε ακρόαση ομολογώ πως ο ήχος τους γίνεται σχεδόν εθιστικός. Η αυθεντική αδεξιότητα και η κακοφωνία των κοριτσιών καταντούν να είναι και το μεγάλο αβαντάζ του δίσκου, πριν μάλιστα οι “αρετές” αυτές (ανα)παραχθούν επιμελημένες ως στυλ. Σοβαρολογώ.
click pic to get the album |
Μέσα σε όλα τα - αστεία ή μη trivia - που διάβασα για τις Shaggs, είναι και ένα που με έκανε και γέλασα με την καρδιά μου. Αφορά τους μηχανικούς ήχου του στούντιο και την έκπληξή που δοκίμαζαν κατά τη διάρκεια της ηχογράφησής, όταν τα κορίτσια σταματούσαν κάθε τόσο να παίζουν ισχυριζόμενα ότι κάπου «το είχαν πάει λάθος» και έπρεπε να το παίξουν από την αρχή. Απορημένοι τότε οι τεχνικοί, αναρωτιούνταν πως τα κορίτσια αναγνώριζαν αν/που/πότε/τι είχε γίνει λάθος και εφόσον όντως είχε γίνει πως το είχαν αντιληφθεί.
Η μπάντα διαλύθηκε το 1975 μετά το θάνατο του πατέρα των κοριτσιών και λίγο πριν ξαναμπούν στο στούντιο με νέο υλικό. Το Philosophy of the World που χαιρετίζεται σήμερα ως avant-garde, σημείο αναφοράς και cult classic, επανακυκλοφόρησε σε βινύλιο στις αρχές του ’80 και σε cd το 1999.
Σε μια συνέντευξη του στο Playboy (1976), ο Frank Zappa κατέταξε το Philosophy of the World τρίτο αγαπημένο του άλμπουμ όλων των εποχών. Ο χαρακτηρισμός δε που τους πρόσαψε - Better Than The Beatles -, έγινε και ο τίτλος της tribute συλλογής στις Shaggs (link) που κυκλοφόρησε το 2001.
Εντέλει, το άλμπουμ είναι απολαυστικό ακόμα κι αν το δεις σαν τη μεγαλύτερη φάρσα στην ιστορία του rock n roll. Αμέσως μετά τις Shaggs έβαλα να ακούσω το cd Somewhat Humorous των Lucky Sperms (εδώ κρύβεται ο τρομερός Daniel Johnston με τον Jad Fair των Half Japanese) και έκλεισα το μουσικό πρόγραμμα με λίγο από το Trout Mask Replica του Captain Beefheart.
Και φυσικά όλη αυτή την ώρα μελετούσα ενδελεχώς την δικτυακή σελίδα των μοναδικών SHAGGS:
http://www.theshaggsonline.com/ όπου μπορείς να καταθέσεις τις ερωτήσεις σου και να σου απαντήσει η Dorothy των Shaggs. Όπως για παράδειγμα έκανε η Pea H.Pea H.: Hi Dot! What's your favorite color, and why?
Dot: Sky Blue has always been my favorite color. Why? Because it's beautiful.
God Bless Youu,
Dot
υγ. Το link του Philosophy of the World το εντόπισα στο δίκτυο. Δυστυχώς δεν έχω (ακόμα!!!) το δίσκο στα χέρια μου.
δεν κατεβασα ακομα το αλμπουμ. ακουσα μονο το my pal foot foot στο βιντεο. αψογο και... too bad to be true.
ΑπάντησηΔιαγραφήH.
Είναι ασύλληπτα κακές, αναντίρρητα σπουδαιότερο και προτιμητέο από το να ήταν μεταξύ πολλών μετρίων. Μόλις ολοκλήρωσα την πρώτη ακρόαση του δίσκου κι έχω μείνει με το χαμόγελο της λοβοτομημένης καιμε απροσδιόριστα ευχάριστα συναισθήματα. Τα κορίτσια μού έφτιαξαν τη μέρα (που ακόμα δεν έχει τελειώσει για μένα, να σκεφτείς πίνω καφέ), μη σου πω την εβδομάδα. Πλέον, με έναν τρόπο νομίζω ότι ταιριάζουν στη συγκυρία που μας περιβάλλει..
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ψοφάω" για τέτοιες περιπτώσεις!
Δεν είναι τυχαίο που χαίρει εκτίμησης από τόσους σπουδαίους μουσικούς. Ούτε το πιο hard core πανκ συγκρότημα δεν τόλμησε να παίξει με 3 μετρονόμους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τα "λάθη" στην ηχογράφηση, φαντάζομαι θεωρούνταν όταν ήταν, έστω οι 2, πάνω στον χρόνο. :-)
ακούγεται σαν ληγμένο λουναπάρκ του 80.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβάμαι ότι από κάπου θα βγει ο δολοφόνος κλόουν που αποκεφαλίζει παιδάκια.
@ H: Άκουσε το ολόκληρο, αξίζει σου λέω.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ absentminded: Μου άρεσε πολύ η κριτική σου αν και ομολογώ πως γέλασα με το "ασύλληπτα κακές" . Έχω σταμπάρει τελευταία άλλη μία περιπτωσάρα και θα την "παρουσιάσω" κάποια στιγμή. Τέτοια κακοφωνία βέβαια δεν την πιάνει, μου άρεσε όμως ένα είδος... μυστηρίου που τον περιβάλλει.
@ Στάθης: Χαχα! Έγκυρος. Πόσες ακροάσεις κατάφερες; Ελπίζω τουλάχιστον μία ολοκληρωμένη.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Chocorello : Κι αν βγει θα είναι τρυφερός μαζί σου. Ακούγονται άλλωστε τόσο "αθώες" οι μελωδίες τους.
Πολυ καλο το γκρουπακι κι επαξια κερδιζει τον τιτλο!Αλλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην πρωτη θεση στην καρδια μου θα εξακολουθησει να κατεχει η θεσπεσια Mrs Miller!
Check it out!
http://www.mrsmillersworld.com/discography_bin/DG12artistcollection.html
http://www.youtube.com/watch?v=lgoGq6PTXZ4
Φίλε Γρουσουζη, δεν την ήξερα την Mrs Miller και σ'ευχαριστώ για τη σύσταση. Θεά όντως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤάσσομαι με τις Shaggs αναφανδόν όμως σίγουρα θα διαγκωνίζονταν στην ίδια κασσετοσυλλογή