21 Απριλίου 2012

Τα παιδιά της επανάστασης.


o Νότις ως άλλος φοίνικας

Παιδιά της επανάστασης, φώναζαν επί χούντας όσα μωρά τύχαινε να έχουν γεννηθεί την 21η Απριλίου. Συμβουλεύονταν μάλιστα και τους ληξιαρχικούς χάρτες κι έστελναν πατριωτικές κάρτες γενεθλίων σε όλα ανεξαιρέτως.
Ο φίλος μου Γ., ήταν ένα από αυτά, γι αυτό το ξέρω, Χρόνια Πολλά του εύχομαι, ελπίζοντας να μην ξαναλάβει ποτέ από κυβέρνηση (ή κόμμα) τέτοιο ευχετήριο ραβασάκι.
Όσο για τον τίτλο "παιδιά της επανάστασης" εύχομαι το λιγότερο που μπορεί να θυμίζει να είναι αυτό:


 

 -----------------------------------






Παγκόσμια μέρα δισκάδικων σήμερα, θα προσπαθήσω να πεταχτώ για το καλό σε κάποια γειτονικά: το δισκάδικο στην Κηφισίας και το Sonic Boom στην Κυψέλη.  Όλο και κάτι εκπτωτικό θα βρω να αγοράσω, αν και στο μάτι έχω βάλει μια κυκλοφορία των Παρθενογένεσις από την Ειρκτή records.


 -----------------------------------

 29 στον indieground

Όσο για τη χθεσινή, 29η εκπομπή του λεμονοστίφτη, και για όποιον/α θα ήθελε να την ακούσει, αυτή μπορεί να βρεθεί στο πίσω μέρος του εικονιδίου που ακολουθεί:


Το playlist του podcast είναι εδώ. Ελπίζω να την ευχαριστηθείτε, τουλάχιστον όσο ...εγώ.

Καλή ακρόαση


9 σχόλια:

  1. με την Χρυσή Αυγή να καλπάζει και μάλιστα σήμερα να ανακοινώνει τα ψηφοδέλτιά της δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. με πιάνει απελπισία μόνο που το σκέφτομαι. Και όσο ακούω ανεγκέφαλους - ακόμα και του χώρου - ανθρώπους να πιστεύουν πως ψηφίζοντάς την τιμωρούν το κατεστημένο, ε, τότε βγάζω φλύκταινες

      Διαγραφή
    2. όταν φτάσουν να τους δούν να περιπολούν με τα περιβραχιόνια με τον αγκυλωτό σταυρό θα είναι αργά.

      Διαγραφή
  2. Ψηφίζω δισκάδικα δαγκωτό γιατί με τους ανθρώπους δε βγάζω άκρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ...πολυ καλη η εκπομπή σου,ας είναι καλά και οι κονσέρβες.
    Την Κυριακή που γύρισα στα πατρια εδάφη,πηγαίνοντας πρώτα μια φίλη σπ;iτι της που ήταν κι αυτή στο big city,oi κολόνες ήταν γεμάτες από Χρυαή Αυγή,αηδίασα και η ενστικτώδικη κίνηση μου ήταν να σταματήσω το αυτονίνητο και να "κατεβάσω" όσες μπορούσα.Και τότε βγήκε "ένας" από το απέναντι σπίτι............δεν το μετανοιώνω βέβαια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω την εντύπωση ότι αργήσαμε να αντιληφθούμε ότι δεν είναι πλάκα. Αργήσαμε και μάλιστα πολύ να το "σκοτώσουμε" στην γέννα/εκκόλαψη.

      Χαίρομαι που σου άρεσε η εκπομπή, είχα καιρό να πάρω feedback, σ'ευχαριστώ

      Διαγραφή
  4. Ευτυχώς που γεννήθηκα κατόπιν "εορτής" και δεν έχω λάβει ανάλογες κάρτες...

    Είχα ενθουσιαστεί με την εορταστική σύμπτωση της record store day, ανωτέρα γαστρεντερική βία όμως μου άλλαξε τα σχέδια και κατέβηκα για την δισκότσαρκά μου με καθυστέρηση ημερών. Χαζεύοντας τα lp στον ηλεκτρικό παρατήρησα τα περίεργα/αρνητικά βλέμματα των γύρω (δεν μου έχει ξανατύχει) και αναρωτιέμαι:
    απορούν που υπάρχει κόσμος που αγοράζει δίσκους μέσα στην κρίση (ένα θετικό της αφραγκίας, σου δίνουν χρήματα για δίσκους ως δώρο και αισθάνεσαι πάλι 15!), απορούν που υπάρχει ακόμα κόσμος που αγοράζει δίσκους γενικώς, ή απορούν με τους άγνωστους σε αυτούς δίσκους;

    πολύ καλό το blog!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αυτό το ...αισθάνεσαι πάλι 15! στις συνθήκες που περιγράφεις δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Στο τρένο αγκαλιάζοντας βινύλια στο δρόμο για το σπίτι! μμμμμ υπέροχο συναίσθημα.
      Όσο για τα περίεργα βλέμματα, αν ήταν από πιτσιρικάδες ίσως αναρωτιούνταν τι είναι αυτά τα πράγματα που κρατάς!!! Πιθανόν όμως να ήταν και βλέμματα ζήλειας από μουσικόφιλους ίδιων γούστων.

      καλως σε βρήκα Υ.Τ. (μοιαζει με ΥouΤube αλλα σημαίνει Υπέροχο Τίποτα)

      Διαγραφή

Related Posts with Thumbnails