11 Οκτωβρίου 2012

αλήθειες και ψέμματα




 #1
Ταχύ βήμα στο δρόμο για μια καινούρια δουλειά, μια έκτακτη συννεφιά ασορτί με τη διάθεση από πάνω, ενώ νυστάζω, πεινάω, κατουριέμαι και βαριέμαι είναι η αλήθεια, μα το παλεύω να μη δείχνω «πεσμένος»  με το καλημέρα σας. Τρεις ωρίτσες είναι θα περάσουν μου δίνω κουράγιο.  

  #2

Έκλεισε το καινούριο της tablet όλο καμάρι, έβγαλε τα ολοκαινούρια rayban οράσεως, τα τοποθέτησε προσεκτικά στη θήκη τους, «άνοιξε το παράθυρο αγάπη μου, αφού το ξέρεις το πούρο με ενοχλεί» φώναξε στο σύζυγό της, «να σου φτιάξουμε ένα φρέντο;» ρώτησε εμένα, «να! κλέφτες κι εκμεταλλευτές του κοσμάκη» μούντζωσε τον εκφωνητή στην  5η συσκευή τηλεόρασης του σπιτιού, κι έπειτα απαίτησε μεγαλύτερη του 25% έκπτωση στην ούτως ή άλλως φθηνή εργατοώρα μου ενώ παραδίπλα η καθαρίστρια, - θα ’χε μόλις τελειώσει τη λάτρα των 200 τετραγωνικών -  τακτοποιούσε πάνω στο πιάνο τη σημαία του Σύριζα. Το γαμοπεκινουά σβούριζε στα πόδια μου όλη αυτήν την ώρα. 

  #3

"Ναι, είναι αλήθεια, έτσι έγιναν τα πράγματα", γύρισε και της είπε. Από τον τόνο της φωνής του και μόνο εγώ δεν θα τον πίστευα ποτέ, αλλά παρόλα αυτά δε με έπαιρνε να τον αμφισβητήσω. Άλλωστε όχι μόνο δεν είχα ακούσει τα όσα προηγήθηκαν του επιλόγου, αλλά ούτε που τον γνώριζα κιόλας τον άνθρωπο, ούτε αυτόν ούτε τη γυναίκα που καθόταν απέναντί του κι έτρωγαν στο τραπέζι δίπλα στο  ταμείο που περίμενα να πληρώσω, εγώ είχα παραγγείλει ένα σάντουιτς.  Αν εκείνη τον πιστεύει - ή θέλει να τον πιστέψει -, εμένα μου φτάνει  και μου περισσεύει σκέφτομαι την ώρα που πληρώνω ενώ  κόβω ταυτόχρονα την πρώτη δαγκωματιά στην παραγεμισμένη φρατζόλα μου και πασαλείβομαι.  

  #4

Κατευθυνόμενος προς τη έξοδο, γύρισα και του ‘ριξα μια κλεφτή ματιά. Ο τύπος έλεγε σίγουρα ψέματα, δεν πέφτω έξω ποτέ όταν κοιτάζω τα μάτια κάποιου, ακόμα κι αν υποθέσω πως η φωνή θα με έχει ξεγελάσει πρωτύτερα. 
Κατά το σύνηθες, περπατώντας, στριφογύρισα στο μυαλό μου τα της τελευταίας βδομάδας μέχρι που μου ‘ρθε σχετικ΄σ απρόσκλητο ένα τραγούδι που θα ήθελα να βάλω (κα θα βάλω) στην εκπομπή της Παρασκευής. Αυτό τραγούδαγα μέχρι που έφτασα σπίτι.

  #5
 

Παρασκευή 12 Οκτοβρίου, όπως πάντα από το στούντιο του indieground radio ο υπογράφων θα είναι πάλι  "στον λεμονοστίφτη". Κλασσικά στις 10 το πρωί και για 2 ώρες με πάρα πολύ καλή μουσική. Όσοι πιστοί (και ξύπνιοι) ακούσετε πατώντας εδώ:




Υγ. εντωμεταξύ ένα πράγμα που μ’ έφτιαξε ήταν που έστω άθελα κι απρογραμμάτιστα συμβάδισα με την επικαιρότητα.

17 σχόλια:

  1. για το #2.. αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο να λυπηθείς. Και ύστερα σκέφτομαι ότι μπορεί πραγματικά να μας αξίζουν αυτά που παθαίνουμε και ότι ευχαρίστως θυσιάζω όχι μόνο τα όνειρα μου αλλά και το κουφάρι μου για να αφανιστεί η ράτσα. Πρόσφατα είχα εμπειρίες άκρως απελπιστικές όσον αφορά τα εργασιακά. (Μπορεί) χειρότερα να μη γίνεται.. αλλά το επόμενο βρίσκετε ένα τετράγωνο παρακάτω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να λυπηθείς ρε Γιώργο. Παρακάτω; Ναι πάει, και θα πάει. Και ξέρεις γιατί; Γιατί τα τζιπ, τα ιδιωτικά σχπλεία, τα 4 σπίτια εν χρήσει (ένα κύριο και τρία εξοχικά) τους είναι περασμένα στο dna τους και όχι στην εφορία τους. Αποτέλσμα να νιώθουν εξίσου αδικημένοι, πληττόμενοι και συνεπώς αντικρατικοί με σένα. Κι αυτοί "τα έχουν" με τους ...πλούσιους.

      Απτά πράγματα, για να μην αρχίσω τα περί κοινωνικού ιστού και τα λοιπά,

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα!
    Για δουλειά ήσουν σε τέτοιο σπίτι; χμμ ακόμη ζουν καλά κάποιοι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να ζουν αυτοί καλά, (γιατί να μη ζουν) και μεις ας μη ζούμε καλύτερα που λέγαμε και στα παραμύθια. Αλλά 1) όχι εις βάρος μου και 2) ε, μην κοροϊδευόμαστε και τόσο ξεδιάντροπα.

      Διαγραφή
  3. Aυτό που αποκόμισα από την περίοδο που έκανα ιδιαίτερα ( όταν πρωτογύρισα στα πάτρια εδάφη ) είναι πως οι απλοί, μεροκαματιάρηδες άνθρωποι ήταν οι καλύτεροι από κάθε άποψη...

    Κλασσικά i'll be there για την 1η ώρα :)
    Kαλημέρα!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ίδιο πίστευα και πιστεύω κι εγώ, lefti. Τελευταία 'ομως οι ισορροπίες έχουν αλλάξει καιοι φωτεινές εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα σου πληθαίνουν κι έχουν πάψει να είναι φωτεινές.

      θα τα πούμε το πρωί
      Καλό βράδυ

      Διαγραφή
  4. ΣΩΣΤΟΣ! Ποτέ μη λες ποτέ.
    Καλή εκπομπή αύριο, θα σε ακούσω όσο προλάβω, τι θα έχει το μενού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το 'χω εύκολο το ποτέ από μικρός. Θα το κόψω που θα πάει.

      Ποτέ δε θα ξαναπώ ποτέ, χμμμ.

      Ευχαριστώ ανώνυμε αναγνώστη, αύριο λοιπόν.

      υγ. βάζε και καμμιά τζίφρα απο στο σχόλιό σου να γνωριζόμαστε κα να μη σε λέω ανώνυμο...

      Διαγραφή
  5. 1)Δεν έχω ραδιόφωνο.
    2)Και να είχα, δεν θα άκουγα την εκπομπή, που, προφανώς απευθύνεται σε αγγλόφωνους, εκτός αν...
    3)ανήκεις σ' αυτούς που πρεσβεύουν (δικαίωμά τους σεβαστό) πώς η Ελλάδα θα πρόκοβε πολύ καλύτερα αν ήταν η 51η πολιτεία των ΗΠΑ, παρά αν μένει ανεξάρτητη και (σε ποιο βαθμό ακόμα;...) ελληνική.
    Φιλοσοφήματα...
    Ξενούδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξενούδη σε καλημερίζω.
      Ταυτόχρονα σου καταρρίπτω το (1) μιας και η εκπομπή μεταδίδεται δικτυακά κι αρκεί να έχεις υπολογιστή και ηχεία. Στο (2)τώρα, δεν απευθύνομαι σε αγγλόφωνους αλλά παρόλα αυτά δεν μπορώ να διαφωνήσω μαζί σου γιατί είναι απλά θέμα οπτικής.
      Σου προτείνω όμως να ακούσεις ηχογραφημένες τις εκπομπές της 28/10/2011

      http://lemonostiftis.blogspot.gr/2011/10/never-on-friday.html

      και της 25/3/2012 που έχουν αμφότερες ελληνικότατο άρωμα.

      http://lemonostiftis.blogspot.gr/2012/03/blog-post_24.html

      (3) Δεν ανήκω

      Διαγραφή
    2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    3. Παραμένω απελπιστικά αρνητικός γιατί απλούστατα οι ρυθμίσεις του υπολογιστή μου είναι στο... άφωνο (mute, για τους ειδικούς)!
      Ξενούδης

      Διαγραφή
    4. Το ¨απελπιστικά" που γράφεις δε μου αφήνει, νομίζω, περιθώρια να σε μεταπείσω έτσι ως τελευταίο και παιδικό επιχείρημα θα πω απλά "Εσύ χάνεις"
      :)

      Διαγραφή
  6. Οι άνθρωποι και οι αλήθειες τους, τα ψέμματα τους,
    τα λάθη τους τα...
    ...και, ναι, μη λες "ποτέ"!
    Όσες φορές το είπα...άλλες τόσες το πρόδωσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, το ποτέ έρχεται μόνο του, δε το διαλέγουμε εμείς, αλλά παρόλα αυτά είναι ωραία λέξη.

      Μερικά ποτέ πρέπει να τα τιμάμε, τώρα που το ξανασκέφτομαι.

      Καλημέρα

      Διαγραφή
  7. δεν θα ήταν πρέπον να κρίνω πρόσωπα, μόνο αντιλήψεις. Και μένα μ' ενοχλεί το πολύ "ξενόγλωσσο" (αγγλόφωνο κατά κανόνα) όταν το κοινό είναι ελληνικό. Αυτό όμως δεν θα με εμπόδιζε να είμαι ακροατής, κατά περίπτωση. Κι ας είμαι "ξενικός"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρατηρώ την παρουσία ιχνών διαλλακτικότητας ή μου φαίνεται; χεχε

      Καλημέρα Ξενικέ

      Διαγραφή

Related Posts with Thumbnails