“Όρτσα μωρή, ίσωμα”, φώναξε ο 45χρονος σύζυγος στην προπορευόμενη κυρία που σκόνταψε στο πεζοδρόμιο και η γυναίκα του γελώντας τον κράτησε πιο σφιχτά από το μπράτσο .
Πλατεία Συντάγματος 2010. Έχοντας απολέσει την εκρηκτικότητα "αυτόκλητου υπερασπιστή των αδυνάτων" που με καταλάμβανε παλαιότερα, σύρθηκα μέχρι τις πύλες του μετρό αφήνοντας τον αποκτηνωμένο συμπολίτη να συνεχίζει το αναίτιο bullying του στους δρόμους και τα πεζοδρόμια της Αθήνας.
Μου ‘ρθε στο νου το λατρεμένο Μεγάλο Ρεμάλι του Reiser. Αντικοινωνικό, ανένταχτο, αναίτια προσβλητικό, ξεπερνώντας τα εσκαμμένα. Παράδειγμα ιδανικού αυτόχειρα της τελευταίας σελίδας , μ’ ένα κονσερβοκούτι να προσφέρει την αγαλλίαση στα ταραγμένα μας ήθη.
υγ. η λέξη "ήθη" χρησιμοποιείται χωρίς ίχνος ειρωνίας, με όλη της την ξεχασμένη πλέον σημασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου