11 Φεβρουαρίου 2013

ύδρα 13



Την προηγούμενη φορά που είχα πάει στην Ύδρα, πάνε δυο χρόνια, η θαλασσοταραχή ήταν τέτοια που σ’ έκανε να αναρωτιέσαι αν θα ‘πρεπε να προσεύχεσαι (ή στην περίπτωση ενός απευκταίου ναυαγίου να είσαι η Μόνικα) για να σωθείς. 
Αντιθέτως προχθές, παρότι μεσοχείμωνο, τα νερά ήταν όσο ήρεμα χρειαζόταν για να σε μεταφέρουν γαλήνιο στο νησί και να σ’ αφήσουν να διώξεις μονάχος σου κάθε ταλαίπωρη σκέψη των τελευταίων ημερών. Πράγμα που τουλάχιστον εγώ - για τους υπόλοιπους της παρέας δεν θα μιλήσω - το κατάφερα σε μεγάλο βαθμό, κάπου 89%.

Οι φωτογραφίες που τράβηξα δεν ήταν τόσο arty (farty?) όσο της προηγούμενης φοράς (οι 3 και 12 είναι του Ν.), αλλά το προσπάθησα και αναρτώ μερικές επιλέγοντας να τους αφαιρέσω τα χαρακτηριστικά χρώματα του νησιού για να αποφύγω τη σύγκριση με τις παλιές:



 


και μία ακόμα από το ταξίδι της επιστροφής.


καλή βδομάδα να έχουμε

4 σχόλια:

  1. Καταπληκτικές είναι! Εκείνα που είναι πεσμένα κάτω, ψωμάκια είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου αρέσουν Ηφ. Είναι τα ...ψωμάκια (ή ότι άλλο φάγανε τα γαϊδούρια) μετά την κατεργασία της πέψης.

      Διαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Κι εγώ που νόμιζα πως μόνο εγώ τη βλέπω ωραία... Καλημέρα Thomas

      Διαγραφή

Related Posts with Thumbnails