...είσαι σοβαρος? ...τι σ' άρεσε σε αυτή την ταινία ?

“A Serious Man” , Coen brothers και πάλι. Thumbs up!!! από όλη την παρέα που το είδαμε. Δε ντρέπομαι να παραδεχτώ ότι η αρχική ιστορία - αν και είμαι κοντά 40 χρονών – με τρόμαξε. Μετά το "πρώτο σοκ", η ηρεμία – αρχικά τουλάχιστον – σε συνδυασμό με την ονειρική νωχέλεια των διαδραματιζομένων γεγονότων λειτούργησαν τελείως ψυχεδελικά πάνω μου. Έμεινα βυθισμένος απολαυστικά σαν να με αφορούσε προσωπικά κάθε κουβέντα των πρωταγωνιστών. Έπιασα τον εαυτό μου μάλιστα να ταυτίζεται με …σχεδόν όλα της τα μελή της οικογενείας. Παρέμεινα μέχρι τέλους καθηλωμένος από το ρυθμό της ταινίας, τον τόσο διαφορετικό από ότι περίμενα(με) έχοντας δει το trailer, και σφίχτηκε το στομάχι μου στο τελευταίο πεντάλεπτο.
Η σχολαστική περιγραφή της Αμερικής των μέσων προαστίων, μου έφερε στο μυαλό την Παγοθύελλα του Ang Lee. Φαντάστηκα τις δυο οικογένειες να μένουν σε κοντινά προάστια η γιατί όχι σε γειτονικά σπίτια*. Να ζουν, να επαναλαμβάνονται, να παρεκκλίνουν της τυπικής ευτυχίας, να «τιμωρούνται» από ανώτερες αυτών δυνάμεις και να βιώνουν την κατάρρευση με φόντο το χάος των φυσικών φαινομένων.

Το ότι αυτή η επαναλαμβανόμενη αμερικανική
ρουτίνα είναι ιδωμένη μέσα από τόσο διαφορετικά πρίσματα «καταντά» συγκινητικό για μένα. Πιο κοντά αυτό σα σκέψη για τη δική μου καθημερινότητα παρά ως κριτική κινηματογραφικής ταινίας .
Αυτά τα ολίγα είχα στο μυαλό μου και λιγότερα μπορεί και να εκστόμισα όταν το πρότεινα στην πραγματικά κινηματογραφόφιλη φίλη μου Χ. Κι αυτή το είδε. Και μου απάντησε έτσι που με έκανε να γράψω το ποστ αυτό.

………….«καλημερούδια απλά να ρωτήσω τι σας άρεσε σε αυτή τη μπαλαφάρα των Coen? Lemon που είδες το happy feeling δεν κατάλαβα....μαύρη ταινία, αδιάφορη σαν θέμα, δεν με άγγιξε καθόλου αν είσαι εβραίος το χιούμορ των Coen κάτι μπορεί να σου πει, από την άλλη καμία σχέση με παγοθύελλα (αυτή η σύγκριση είναι ύβρις ,θα πέσει φωτιά να σε κάψει!!!!!!!)πιο πολύ έμοιαζε θεματολογία με το American Beauty,του Sam Mendes. ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΩ ΤΟΝ ΑΓΓΛΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ. Πως έπιασε το συναίσθημα μιας προβληματικής αμερικανικής οικογένειας των προαστίων-κατι που οι βλαχοαμερικάνοι Coen δεν πέτυχαν.....για μένα το αριστούργημα των Coen ήταν ο ΒIG LEBOWSKI και μετά από αυτό μετριότατες ταινίες σαν κ αυτή - ακόμα αναρωτιέμαι γιατί πήραν το Όσκαρ για το No Country For Old Men?????? & δεν έχει δοθεί καλύτερα σε ταινία του ΤΑRANTINO!!!!!!!!! anyway απλά η γνώμη μου-περι ορέξεως στην τέχνη -κολοκυθόπιτα, άπλα κάθισα βρε lem με τέτοια λαχτάρα να τη δω μετά από όσα μου είπες κ περιμενα,περιμενα αλλά μάπα το καρπούζι φιλάκια»…………………….. .


*Δυστυχώς αυτό δε θα μπορούσε να έχει συμβεί καθώς τις δυο κινηματογραφικές οικογένειες χωρίζει και χρονική απόσταση 5 ετών τη στιγμή της αποτύπωσης των παθών τους.

ΣτΣ. στη πρώτη φωτογραφία λεπτομέρεια από το...σερβίτσιο που "πρωταγωνιστεί" στην παγοθύελλα.