Μια βουτιά στα ακατάστατα συρτάρια μου και μια αναίτια διάθεση εργασιοθεραπευτικής πάταξης της οκνηρίας, οδήγησαν τον υπογράφοντα στην από δεκαπενταετίας καθυστερούμενη τακτοποίηση τους.
Έτσι, μία τρίωρη μόλις κατάδυση σε κάθε λογής χαρτάκια, με κείμενα, σημειώματα, σκίτσα και φωτογραφίες λειτούργησε - αρκούντως λυτρωτικά ομολογώ - ως αφορμή της επανασύνδεσης μου με …εμένα.
"Ακολούθησε τα ίχνη σου και γύρνα λίγο παραπίσω", λένε άμα χαθείς, "ζύγιασε για το σωστότερο δρόμο και ξαναξεκίνα".
Αν χαθείς και πάλι, μη φοβηθείς. Τώρα ξέρεις τον τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου