πριν και μετά από το ΜΕΤΑ

Είσαι στην Κωνσταντινουπόλεως. Με μια μόνο στροφή δεξιά, εγκαταλείπεις απότομα το ήδη ξεχαρβαλωμένο αστικό τοπίο και βρίσκεσαι σε έναν τόπο αλλόκοτο, εγκαταλειμμένο μα όχι ακατοίκητο.

Ερειπωμένα κτίρια, σπασμένα τζάμια, άδειες αποθήκες, μπετόν που αποσυντίθεται. Κάθε τόσο διασταυρώνεσαι με αδέσποτα σκυλιά και βλέπεις ανθρώπους που δε τους συναντάς στο κέντρο της πόλης. Ενστικτωδώς ανεβάζεις τα παράθυρα του αυτοκινήτου και μόλις προλαβαίνεις να ακούσεις κάποιους που σου φωνάζουν σαλαμ αλεκουμ. Τη στιγμή που αρχίζεις να αναρωτιέσαι πως στο καλό βρέθηκες εκεί, έχεις ήδη φτάσει. 

Που; 

- Στον Ελαιώνα, επί της οδού Ορφέως 174, χαρακτηρίζονται διατηρητέα τα κελύφη των κτηρίων του βιομηχανικού συγκροτήματος του πρώην βυρσοδεψείου "ΝΙΚΑ Α.Ε.", ενώ ο αύλειος χώρος που το περιβάλλει, μετά την αφαίρεση της οφειλόμενης εισφοράς σε γη (δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί το σχέδιο πόλης), χαρακτηρίζεται ζώνη προστασίας προκειμένου να λειτουργήσει ως αυτοτελής χώρος για την ανάδειξη του βιομηχανικού συγκροτήματος. (αντιγραφή από το ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ Eλεύθερων Xώρων Αθήνας-Αττικής)

META

Στο πλινθόκτιστο αυτό κτίριο-φάντασμα εικονογραφούνται (ενίοτε αγιογραφούνται) σκηνές από το  τέλος του γνωστού κόσμου και της ζωής μετά με αποτέλεσμα να βρίσκεσαι “εκτεθειμένος” αυτόπτης σε  μεταπυρηνικά καμπαρέ, μουσεία ανθρώπινου δέρματος, χορούς των υπονόμων και ύστατων μυστικών δείπνων μεταξύ άλλων. Κάποιες από τις σκηνές – αναπάντεχα πολύ δυνατές τόσο στη σύλληψη όσο και στην εκτέλεση -, σε συνδυασμό με το άγχος για τις σημερινές ιατρικές εξετάσεις, στοίχειωσαν τον ύπνο μου χθες το βράδυ. 

Παρ’ ότι εφοδιασμένος με φωτογραφική, κάμερα και μια ευλογία χρήσης αυτών, δεν τόλμησα να αποτυπώσω ούτε δευτερόλεπτο της παράστασης, μην τυχόν και διακόψω την ολόδική μου προσήλωση.  Μένω σε αυτή τη διαπίστωση μιας και δε βρίσκω καλύτερο επιχείρημα να σε πείσω να τη δεις, άλλωστε δεν είμαι αρμόδιος (στα θεατρικά) και πολύ φοβάμαι πως όποτε το επιχειρώ καταθέτω κοινότυπες μεγαλοστομίες. Και η παράσταση αυτή αξίζει καλύτερης μεταχείρισης. 

Σκηνοθεσία: Έλλη Παπακωνσταντίνου

Μουσική: Λάμπρος Πηγούνης

Χορογραφία: Pauline Huguet

Εικαστική επιμέλεια: Μ. Ζυγούρη, Τ. Καρανάνος, Α. Σιάφκου

Παίζουν: Γ. Βουλγαράκης, Β. Παπαχρήστου, A. Frieling, P. Huguet  κ.α.

Η παράσταση θα διαρκέσει από τις 4 έως τις 11 Ιουλίου και αν δεν κάνω λάθος θα ξανανέβει το Σεπτέμβτιο. Το εισιτήριο κοστίζει 12 ευρώ και πιο μετά από το ΜΕΤΑ ακολουθούν  (χωρίς οικονομική επιβάρυνση) μικρές συναυλίες σε μια εσωτερική βεράντα του κτιρίου. Κάθε μέρα διαφορετικός καλλιτέχνης.

Πρόγραμμα συναυλιών:

4/7 Θάνος Ανεστόπουλος (Διάφανα κρίνα), 5/7 Egg Hell, 6/7 T. Moussas, Λ. Πηγούνης, Γ. Συλλαίου, 7/7 Electic Scuba, 8/7 G. Nikas, 9/7 LOLEK,  9/7 Άγγελος Κυρίου, 10/7 Matteus.

Μοναδικό πλην η τιμή της μπύρας και του ποτού (ευθύνη του 6 d.o.g.s.) στο μικρό συναυλιακό χώρο που ήταν 5 και 7 ευρώ αντίστοιχα.