Για τον Franco έχω γράψει και παλιότερα. Ο Francesco υπήρξε ένας καλός και αξιότιμος φίλος και με έναν ιδιαίτερο τρόπο (έστω και δι’
αλληλογραφίας μου έμαθε Ιταλικά) καθηγητής μου.
Το Rust Never Sleeps,
το περίφημο (χιλιοειδωμένο από εμένα) φιλμάκι του, με τα συναρπαστικά air guitar των
πιτσιρικάδων μαθητών του ήταν το σημείο που τον πρωτοσυνάντησα το 2007, η αρχή
μιας συζήτησης που θα εξελισσόταν σε φιλία καθώς και η αιτία ετούτου του μικρού
σημειώματος:
Ένα email που έλαβα από μια ομάδα
κινηματογραφιστών ζητώντας πληροφορίες για τούτο το super8 pebble κινητοποίησε
ξανά τη μνήμη μου. H όρεξή τους να γυρίσουν ένα ντοκιμαντέρ για το φιλμάκι αυτό, το σκηνοθέτη του και την "San
Mauro rock band", μ’
έκανε να ανατρέξω σε παλαιά αρχεία αλληλογραφίας και να το ξαναδώ ουκ ολίγες φορές πριν προσπαθήσω
να τους κατατοπίσω και να τους φέρω σε επαφή με την οικογένεια του Francesco.
----------------ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ----------------
Μιας και το μπλογκ γιόρτασε τα τρίτα του γενέθλια προχθές, το Παρασκευιάτικο επεισόδιο "στον λεμονιστίφτη" επί ανεξάρτητου εδάφους θα είναι μια εκπομπή αφιερωμα με τραγούδια που θα έχουν επιλέξει οι αναγνώστες, φίλοι, γνωστοί, επισκέπτες κλπ των λημεριών αυτών.
Έτσι όποιος/α θέλει μπορεί να μου προτείνει το αγαπημένο του τραγούδι ή καλλιτέχνη/μπάντα να το ακούσουμε παρέα την επόμενη Παρασκευή (όλοι οι δίαυλοι επικοινωνίας: σχόλια, mail, fb, sms, τηλεφωνο, είναι ανοιχτοί).
καλημέρα αγορίνα. Να προτείνω το Sugar της Tori Amos για την Παρασκευή;
ΑπάντησηΔιαγραφήεννοειται κιολας αγαπητε mahler!
Διαγραφήεεεε δεν ξέρω.. αυτό το καιρό ακούω "breathe" telepopmusik και "Born to die" lana del rey...
ΑπάντησηΔιαγραφήέγινε Ηφ, τα 'χουμε.
Διαγραφήσου ηρθε με Mail η παραγγελιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήδυστυχως θα σε ακουσω "κονσερβα"
οκ, γκατ ιτ
Διαγραφήβγάλε φωτό τι βλέπεις όταν ακούς την κονσέρβα και στείλε αν δε βαριέσαι
*)