στη Λαϊκή οδό Ασκληπιού

Στη Λαϊκή οδό Ασκληπιού φιλοξενούμενη ενός κακοποιού
πέρασα χίλιες δέκα Κυριακές, μερικές μουντές, όλες κακές.

κάπνιζα χάριζα το κορμί μου, περίμενα ν’ αρχίσω τη ζωή μου
και ένα βράδυ στην Ασκληπιού, στο άντρο του γνωστού κακοποιού
πλευρίζει μια βάρκα μ’ ένα σκύλο, τρομάζω μα δεν έχω ένα φίλο
για δες να μην το έχω επισημάνει πως η Ασκληπιού ήταν λιμάνι.

και φωνάζει τ’ όνομά μου ο Βαρκάρης 
αόμματος μουγγός και πενηντάρης.
σκουντάει το κρεββάτι μου γλυκά
ξύπνα ήρθα για σένα ειδικά
έχεις τελειώσει εδώ κάτω πια

Και δραπετεύω από του κακοποιού απ’ τη θαλάσσια οδό Ασκληπιού
πως πέρασα τόσες χιλιάδες Κυριακές όλες μουντές όλες κακές
τώρα με δυο ενθύμιά μου για περιουσία
γελώντας πάω για την αχερουσία.

Στίχοι: Παύλος Μάτεσις

Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος

Ερμηνεία: Χαρά Αργυροπούλου

Η «Λαϊκή οδός Ασκληπιού» με θεματολογία που συνεχίζει το θανατικό κλίμα της προηγούμενης ανάρτησης βρίσκεται στο άλμπουμ «Άκυρο» (1982) του Λάκη με τα Ψηλά Ρεβέρ και δεν είναι το μόνο σε στίχους Μάτεσι. Υπάρχει και το Καφενείο Εμιτάζ, ερμηνευμένο κι αυτό όπως και το προηγούμενο από την Joplin-ικής χροιάς φωνή της Χαράς Αργυροπούλου (η οποία λίγο αργότερα συμμετείχε σε μια μετενσάρκωση των Αγάπανθος). 

Στίχους του Παύλου Μάτεσι συνάντησα μελοποιημένους, πάλι σε άλμπουμ του Λάκη ΜΤΨΡ, το Φυλακαί Κερκύρας στους «Αγώνες Ταχύτητας» του 1987 αυτή τη φορά. Και φυσικά όπως μου θύμισε ο Ν, και ο Κουρσάρος (και το θανατικό των στίχων) είναι σε στίχους του Παύλου Μάτεσι. Και μουσική Λάκη Παπαδόπουλου ξανα, συμπληρώνω εγώ.

Τέλος αν ανατρέξει κανείς στη δισκοθήκη μου θα βρει ακόμα δύο δίσκους με στιχουργικές συνεισφορές του Π.Μ. Στο δίσκο της Αρλέτας, «Στο Ρυθμό του Αγέρα» 1968 υπάρχει το Τέλειωσε το Πανηγύρι (μουσική Γ. Κοντογιώργου) ενώ στις Ροζ Προκηρύξεις 1976 του Γιώργου Μαρίνου (μουσική Νίκου Δανίκα) του ανήκει το σύνολο των στίχων. Από τον τελευταίο επιλέγω τον ταιριαστό μα.κυνικότατο Άγνωστο Στρατιώτη.