τι άλλα νέα;

Τα νέα είναι ενδιαφέροντα. Τρέχουμε ακόμα ένα ήσυχο καλοκαίρι χωρίς μεγάλες απογοητεύσεις. Ο μέσος όρος της χοριακής γοναδοτροπίνης της παρέας αυξάνει κι αυτό είναι καλό. Τα μπάνια συνεχίζονται, όπως και το άραγμα στην παραλία. Ατέλειωτες ώρες διαβάσματος, ρέμβη και σκραμπλάκι με το Ν, πάντα στη σκιά του μεγάλου βράχου, ενίοτε και κάποιων σκέψεων για το Σεπτέμβριο που πλησιάζει.

Μαζεύουμε ακόμη σκουπίδια από την παραλία και τα πέριξ, δεν είμαστε πλέον οι μόνοι, μαζεύουν κι άλλοι!!! Η παραλία είναι καθαρότερη από άλλοτε και οι καλημέρες με τους συλλουόμενους έχουν αυξηθεί. Καλή διάθεση τις περισσότερες ώρες.

Ο W. Burroughs σταμάτησε να ανησυχεί αν θα πιαστούν οι αιμορροΐδες του στην πόρτα του λεωφορείου που κλείνει. Τώρα νοιάζεται μόνο να μη του τις δαγκώσει κάποιο ψάρι, από αυτά τα ασημένια με τα αφύσικα κοφτερά δόντια και τις δύο ρίγες – μια μαύρη και μια κίτρινη - που διατρέχουν κάθετα το λιπόσαρκο σώμα τους στο ύψος της ουράς.

Η πραγματικότητα εξασθενεί λίγο μετά το μικρό γεύμα. Τα όνειρα του μεσημεριανού ύπνου είναι αναζωογονητικά. Διαρκούν ελάχιστα με αποσυντονίζουν για πολύ περισσότερο. Χειμώνες, βροχές, περιπέτειες και έρωτες, οδομαχίες και φαγητά σε πόλεις που δεν έχω επισκεφτεί (ίσως και να μην υπάρχουν), ταξίδια με φίλους, παράξενα προσκλητήρια νεκρών και ζωντανών.

Βουτιές την ώρα που ο ήλιος δύει μπροστά μας, τον κοίταξα κατάματα κάποιες φορές, κι έπειτα στο σπίτι το μπαλκόνι μεταμορφώνεται σε θερινό σινεμά, προβολή πάνω σε άσπρο σεντόνι. Φίλοι, ανήψια, φιλοξενούμενοι. Πεπόνι, μπύρες και φυστίκια.

Ήρεμο καλοκαίρι, γλυκύτατη ρουτίνα οικογενειακή, γνωρίζοντας πως έχεις δίπλα σου τον άνθρωπό σου.