κατά κάποιο τρόπο επετειακό

Η βελόνα έτρεχε ήδη στα αυλάκια του δίσκου, ενώ εγώ περιεργαζόμουν, ως συνήθως, το εξώφυλλο του άλμπουμ, διάβαζα τους στίχους και εξερευνούσα το artwork του ένθετου. Στο δεύτερο εσώφυλλο, λοιπόν, στην αριστερή πλευρά, τη ματιά μου τράβηξε η γνώριμη ελληνική γραμματοσειρά. Εκεί φιγουράρει ένα εισιτήριο της ακτοπλοϊκής κοινοπραξίας Κυλλήνης. Με το μεγαλύτερο μέρος εσκεμμένα σβησμένο και μη αναγνώσιμο, μπορείς - πιθανότατα για πρώτη φορά - να διαβάσεις την τελική προτροπή: «Μην πετάτε άχρηστα αντικείμενα στη θάλασσα, προστατέψτε την καθαρή θάλασσα, είναι υγεία για σας και τα παιδιά σας.» Ήταν το 1997 και αναφέρομαι στο OK Computer των Radiohead.

Την «ανακάλυψη» αυτή θυμήθηκα πριν 1-2 βδομάδες, όταν αγόρασα το “Never and Always”, ένα Ep του 1987, των παραγνωρισμένων Three Johns. Στο οπισθόφυλλο του 12’ιντσου υπάρχει μια φωτογραφία πάλι ελληνικού ενδιαφέροντος. Είναι απόσπασμα από διαφημιστική καταχώρηση της διάσημης Ρετσίνας Κουρτάκη!!!

Στην ίδια κατηγορία, μα προβλέψιμα λόγω της καταγωγής τους – μπορώ να τοποθετήσω και το εξώφυλλο μιας συλλογής των Aphrodite’s Child της σειράς Reflections, στο οποίο ποζάρουν φορώντας – επιχρωματισμένους είναι η αλήθεια – χιτώνες με την ελληνική σημαία. Παραλείπω το μάλλον κακόγουστο εξώφυλλο των Tin Machine με τους αρχαιοελληνικούς κούρους.

Συμπληρώνοντας ετούτη την πατριωτική - επίκαιρη λόγω της αυριανής - ανάρτηση δε μπορώ παρά να αναφερθώ σε μερικά τραγούδια που έχουν αναφορές στη χώρα μας και/ή τους κατοίκους της. 

Ξεκινώ βιαστικά από τον - μέχρι και σήμερα φρέσκο "ύμνο" - των Blur , το “Girls and Boys” (1994) με τις αναφορές στην ηλιόλουστη Ελλάδα των Άγγλων:

Street's like a jungle , So call the police
Following the herd, Down to Greece
On holiday
Love in the 90's, Is paranoid
On sunny beaches, Take your chances

Looking for girls who are boys

Who like boys to be girls …

οι οποίοι παραδίδουν το ελληνικό καλοκαίρι στους Kinks, που περιμένουν τον ερχομό του φθινοπώρου στο “End of the Season” από το 1967 :

You're on a yacht near an island in Greece
Though you are hot, forget me not
I will keep waiting until your return
Now you are gone, end of the season
Winter will come any day...

Στη συνέχεια οι Hefner, πάλι σε καλοκαιρινό χρόνο, κάπου στην Ελλάδα υμνούν το αποννενοημένο του έρωτα στο “I Stole a Bride” του 2000.

And every Prince, who lives in Greece,
Will tear themselves to pieces for this beauty,
Born of a swan,
Jesus don't be long, let her body sweat above mine in the summertime.

σε αντίθεση με τους Pulp που το 1995 τραγουδούν για την κακομαθημένη ελληνοπούλα φοιτήτρια, που πρωταγωνιστεί στο “Common People” :

She came from Greece she had a thirst for knowledge
She studied sculpture at Saint Martin's College, that's where I caught her eye.
She told me that her Dad was loaded
I said in that case I'll have a rum and coke-cola.
She said fine and in thirty seconds time she said, I want to live like common people
I want to do whatever common people do, I want to sleep with common people
I want to sleep with common people like you.

Κάπου εδώ, χαίρομαι που βρίσκω επιτέλους λόγο να ποστάρω ετούτο το έξοχης κομψότητας, λυρικότατο pop αριστούργημα “Is Ιt Like Today?” των World Party (1993). Νομίζω πως είναι και η ποιητικότερη των περιγραφών που μας(?) αφορά:

Then there came a day, moved out across the Mediterranean
Came to western isles and the Greek young men
And with their silver beards they laughed at the unknown of the universe
They could sit and guess God's name…

και να συνεχίσω με μια μικρή αναφορά της Joni Mitchell του 1971 στα περιλάλητα Μάταλα, από το κομμάτι της "Carey" :

Maybe I'll go to Amsterdam
Or maybe I'll go to Rome
And rent me a grand piano and put some flowers 'round my room
But let's not talk about fare-thee-welIs now
The night is a starry dome.
And they're playin' that scratchy rock and roll
Beneath the Matalla Moon…

Αναφέρω εν τάχει το “Greek Song” του Rufus Wainwright (2000), μιας και στους στίχους του δεν εντόπισα κάποια ιδιαίτερη αναφορά παρ’όλο που ο ίδιος ο συνθέτης σε κάποια του live , κάνει την ακόλουθη εισαγωγή:

"This song is about an affair I never had. It's a love duet between a white guy and a Greek guy. Ιt was inspired by a trip Ι took with Cherry Vanilla to Greece. We sat on the beach and oggled the beautiful boys. She had quite a bit of luck with the boys; however, I only got one kiss.”

Καταλήγω, τέλος, σε ένα από τα πιο αγαπημένα μου συγκροτήματα, τους Nits και το έξοχο "ψευτο"αυτοβιογραφικό τραγούδι τους, Long Forgotten Story (1990):

It's the year 2040, I survived the holy war
Through the big world I am walking, Since the downfall of the car
I am almost 87, I am almost in my grave
And I don't believe in heaven anymore
So I come back to the hotel, Where 50 years ago
A woman waited for her lover, But he didn't show up
"This is not a church", she said, "But I feel like praying in this hall
It's the first time in my life, He didn't call"
It's a long forgotten story, It's a long forgotten day
When we sailed the 'Hope and Glory', Till the town was far away
From the room the view, Is still the same
The Lykabettous hill, Where we played in 1989 **
When the time was standing still, I was almost 38
When I bought a dark red vase,

Do I hear somebody knocking , On the glass …

Αυτά...

** Στη συναυλία αυτή είχα παραβρεθεί, εκστασιασμένος,θυμάμαι, για 2.5 ώρες. Βρίσκεται έως σήμερα στο top5 των καλύτερων συναυλιών που έχω παρακολουθήσει. Λειτουργεί δε, 21 χρόνια και εκατοντάδες συναυλίες αργότερα, σα μέτρο σύγκρισης ενός υπερεπετυχημένου live.