23 Αυγούστου 2010

η πεταλούδα

Τριπολη 1996.Κεντρο εκπαιδευσης αεροπορίας. 6:30 πρωι, σερνομαι νυσταγμένος για την υποχρεωτικη πρωινη σιτιση οταν βλεπω καποιον να στεκεται ακινητος μπροστα απο μια κολωνα καιι να κοιταζει την κορυφη της. Σουρεαλισμος σκεφτομαι, στεκομαι διπλα του και κοιταζω και γω προς τα πανω. Μια καφε πεταλουδα, μεγαλυτερη δεν εχω ξαναδει, καθοταν ψηλα στην κολωνα, καθε φτερο μεγαλυτερο απο την παλαμη μου. Πισω μου σταθηκε ακομα ενας, διπλα μου αλλος κι αλλος παραδιπλα. 10 ατομα , ακινητα να κοιταζουμε την πεταλουδα στην κορυφη της κολωνας, αναλογιζομενοι πιθανοτατα που εχουμε μπλεξει. Πρεπει να ηταν ο 11ος που ηρθε πισω μας, πηρε μια πετρα, σημαδεψε και έριξε την πεταλουδα σπασμένη στο χώμα.
Θυμάμαι οτι καποιος τον επιασε στα μπουκετα, την ωρα που οι υπολοιποι μηχανικα σχηματισαμε ενα κυκλο γυρω τους, να μη φαινεται καυγας απο μακρια.


Το παρπάνω περιστατικό, είχα στείλει ως σχόλιο στο blog του Ephemeron, και το θυμήθηκα πάλι προχθές – μαζί με κανα δυο άλλα - καθώς στην παρέα ήταν ο φίλος Γ. που υπηρετώντας όψιμα την θητεία του, εξιστορούσε μια καθημερινότητα ξεχασμένη από καιρό.

2 σχόλια:

  1. Ρε συ λες στο στρατό να γίναμε άντρες ή την σκαπουλάραμε και εκεί ως ΑΑ ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ Christos: κι αν δε το καταλάβαμε θα μας το χαν πει οι φίλοι, οι καλύτεροι κριτές

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts with Thumbnails