Με τη δυσθυμία υποψήφιας καλλιστείων που δεν προκρίθηκε στις 10 φιναλίστ να μετριάζεται από το θόρυβο των αντεγκλήσεων, των ακυρωμένων συμμετοχών με τις εκατοντάδες ψευδεπίγραφες ψήφους αλλά και των καταγγελιών προς τη διοργανώτρια εταιρία για παραβίαση της προθεσμίας υποβολής των συμμετοχών, αποδέχτηκα την τελική κατάταξη στο διαγωνισμό του David Lynch. Γοβάκι δεν πέταξα. Παρέμεινα έγκυρος και τίμιος, παρατηρητής των εξελίξεων που μαίνονται ακόμα στα φόρα του διαγωνισμού. Ομολογώ πως διασκέδασα την όλη "περιπέτεια", παρ’ όλα τα σύνδρομα ντροπής κουτού πολιτευόμενου που με καταλάμβαναν είτε όταν έγραφα τις συνοδευτικές αράδες τύπου: όποιος θέλει να ψηφίσει… είτε τώρα που θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φίλους/ες που ψήφισαν ή βοήθησαν στο “spread the message” ενίοτε και με σθένος πατριωτικότερο του δικού μου. Και να "απολογηθώ" και λιγάκι σε όσους εμφανίστηκα ως αδυσώπητος spammer.
Με τιμά επίσης και με το παραπάνω, η συνδρομή αρκετών ιστολογίων. Όπως του country boy [ & girl] & του καινοτόπιου αρχικά και των M. Hulot (M.Hulot’s nothing days), του δικτυακoού alter ego του Άρη "enteka" Δημοκίδη, το bits n pieces καθώς και του αγαπημένου Blue Beat In My Soul αργότερα, που παρουσίασαν τη συμμετοχή μου στα ιστολόγιά τους. (Ελπίζω να μην προσπέρασα κάποιο).
Αυτό λοιπόν τέλειωσε και με το καλό πάμε για τις επόμενες μας μανούβρες.
