"Αν επιθυμείτε να δείτε live τους Violent Femmes, αρκεί να τους κλείσετε για το βράδυ του πάρτυ σας, τη δεξίωση του γάμου σας ή τα βαφτίσια του μονάκριβου σας απογόνου".Όχι δεν το βγάζω από το μυαλό μου, υπάρχει πράγματι αυτή η ανακοίνωση στο επίσημό τους site. Οποία παρακμή για το πάλαι ποτέ λατρεμένο συγκρότημα, τους δίσκους του οποίου λειώσαμε χορεύοντας τις περισσότερες φορές μέχρι τελικής πτώσης. Δυστυχώς όμως έχει και συνέχεια…
Ο De Lorenzo την έκανε νωρίς, το 1993, (ζήτησε μόνο και του επετράπη η επάνοδος στο ρόστερ ως δεύτερος ντράμερ, σε μια επετειακη εμφανιση την πρωτοχρονιά του 2006). Ο Brian Ritchie όμως πρόλαβε ως ενεργό μέλος της μπάντας να δει ή μάλλον να ακούσει το Blister in the sun στη διαφήμιση των Wendy's burger. Οποία ξεφτιλα για το αγαπημενο συγκρότημα του Robert Plant, του D. Davis (Kinks) και των Ramones.
Η κατάληξη αυτή που κάνει τη συνεργασία του Gordon Gano με τους Πυξ Λαξ να μοιάζει κορυφαία στιγμή στην καριέρα του στα 00’s ώθησε τον Ritchie όχι μόνο στην προσφυγή του σε δικηγόρους άλλα και στη δημοσίευση της παρακάτω επιστολής … :
«Για τους φαν που δικαίως παραπονούνται για τη διαφήμιση των Wendy's burger στην όποια ακούγεται το Blister in the Sun, ετούτο μόνο πρέπει να γνωρίζουν : Ο Gordon Gano 
είναι ο εκδότης του τραγουδιού και η Warner η εταιρία πισω απ'αυτό. Άπαξ και συμφωνήσαν να το χρησιμοποιήσουν καταυτόν τον τρόπο δεν υπάρχει τίποτα άλλο που μπορεί να κάνει η υπόλοιπη μπάντα, καθώς δε μας ανήκει ούτε το κομμάτι …ούτε και το ηχογράφημα. Αυτή είναι η showbiz. Επομένως όταν βλέπετε αμφίβολης ποιότητας η ακόμα και αηδιαστική - όπως σ αυτή την περίπτωση - χρήση της μουσικής μας μπορείτε απλά να "ευχαριστείτε" την απληστία την αναισθησία και το φθηνό γούστο του Gordon Gano. Ήταν δυστυχώς γραφτό του να χάσει τόσο την στιχουργική όσο και τη συνθετική του ικανότητα πολλά χρόνια πριν, απόρροια πιθανότατα της προσωπικής του έλλειψης αυτοσεβασμού όπως άλλωστε δηλώνει και η συνέργεια στην εκπόρνευση των τραγουδιών μας. Ούτε ο Gordon (ως χορτοφάγος) ούτε εγώ (ως καλοφαγάς) τρώμε σκουπίδια σαν τα Wendy's burgers. Δε μπορώ να τα υποστηρίξω ούτε να προσυπογράψω τη συμφωνία γιατί διαφωνώ με τα τρόφιμα των πολυεθνικών για διατροφικούς, πολιτικούς, υγειονομικούς, οικονομικούς και περιβαλλοντικούς λογούς. Παρόλα αυτά βλέπω το έργο της ζωής μου να ευτελίζετε στα χέρια του επαγγελματικού μου εταίρου ξανά και ξανά, παρά του ότι έχω εναντιωθεί ουκ ολίγες φορές. Όσο αηδιασμένοι είστε εσείς, ακόμα περισσότερο είμαι εγώ».
είναι ο εκδότης του τραγουδιού και η Warner η εταιρία πισω απ'αυτό. Άπαξ και συμφωνήσαν να το χρησιμοποιήσουν καταυτόν τον τρόπο δεν υπάρχει τίποτα άλλο που μπορεί να κάνει η υπόλοιπη μπάντα, καθώς δε μας ανήκει ούτε το κομμάτι …ούτε και το ηχογράφημα. Αυτή είναι η showbiz. Επομένως όταν βλέπετε αμφίβολης ποιότητας η ακόμα και αηδιαστική - όπως σ αυτή την περίπτωση - χρήση της μουσικής μας μπορείτε απλά να "ευχαριστείτε" την απληστία την αναισθησία και το φθηνό γούστο του Gordon Gano. Ήταν δυστυχώς γραφτό του να χάσει τόσο την στιχουργική όσο και τη συνθετική του ικανότητα πολλά χρόνια πριν, απόρροια πιθανότατα της προσωπικής του έλλειψης αυτοσεβασμού όπως άλλωστε δηλώνει και η συνέργεια στην εκπόρνευση των τραγουδιών μας. Ούτε ο Gordon (ως χορτοφάγος) ούτε εγώ (ως καλοφαγάς) τρώμε σκουπίδια σαν τα Wendy's burgers. Δε μπορώ να τα υποστηρίξω ούτε να προσυπογράψω τη συμφωνία γιατί διαφωνώ με τα τρόφιμα των πολυεθνικών για διατροφικούς, πολιτικούς, υγειονομικούς, οικονομικούς και περιβαλλοντικούς λογούς. Παρόλα αυτά βλέπω το έργο της ζωής μου να ευτελίζετε στα χέρια του επαγγελματικού μου εταίρου ξανά και ξανά, παρά του ότι έχω εναντιωθεί ουκ ολίγες φορές. Όσο αηδιασμένοι είστε εσείς, ακόμα περισσότερο είμαι εγώ».
Τελευταία κυκλοφορία των V.F. ήταν ο φόρος τιμής στο «Crazy» των Gnarls Barkley οι οποίοι προηγουμένως είχαν διασκευάσει το περίφημο " Gone Daddy Gone”. Πέρα από την όποια πικρή γεύση μου άφησαν οι πληροφορίες αυτές, πραγματικά ευχαριστήθηκα διαβάζοντας τις ανεκδοτολογικής μορφής καταγραφές τυχαίων γεγονότων που έζησαν οι τέσσερις αυτοί αμερικανοί ως μέλη των V.F., οι οποίοι κατά δήλωση του Gano το 2009 έπαψαν να υπάρχουν…
Λυπάμαι που δεν τους έχω δει live, χαίρομαι που έστω και δια της διάλυσης απεφυγαν περαιτέρω κατρακύλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου