το αετοφάγο δέντρο

  Περπατώντας σε ένα από τα ελάχιστα πάρκα της Αθήνας έπεσε η ματιά μου σ'αυτό το δέντρο, και ένα ρίγος με διαπέρασε την ίδια στιγμή.

"Κοίτα να δεις που ήρθε και στη χώρα μας αυτή η ποικιλία", σκέφτηκα...

Όποιος μικρός διάβαζε, "ο Σνούπυ & η παρέα του" δε μπορεί παρά να θυμάται το Αετοφάγο Δέντρο. Το αιμοβόρο δέντρο που κάθε χρόνο έπιανε στα κλαδιά του και ξέσκιζε τους χαρταετούς του Τσάρλυ Μπράουν. Στην αρχή με παραξένευε μα αργότερα κατάλαβα το σκοτεινό μυαλό του μικρού Τσάρλυ, όταν έπειτα από οδυνηρές σκέψεις πρόσφερε αυτοβούλως - στο τελευταίο καρέ - τον καινούριο του αετό, μεζέ στο αετοφάγο δέντρο που τον "κοίταζε" παραπονεμένα και από έτους νηστικό.

 Yγ. το post συνταχθηκε ακουγοντας το "i can't escape myself".
Ο Τσαρλυ Μπραουν είναι ο πρώτος αντιήρωας της pop κουλτούρας
Αν θες να μαθεις περισσοτερα για το αετοφάγο δέντρο πατα εδώ