Τα 5+1 καλύτερα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια

Με την υποκειμενικότητα απλώμένη σε όλο της το μεγαλείο - πως θα μπορούσε να είναι άλλωστε αλλιώς; - συντάσσω ανήμερα 25η Δεκεμβρίου μια μικρή λίστα με τα καλύτερα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια.  Εντάξει, η λίστα όπως καταγράφεται στα μουσικά μου ημερολόγια μπορεί να μην περιέχει μόνο πρωτότυπες συνθέσεις, αλλά οι διασκευές που υπάρχουν σε αυτό είναι αν μη τι άλλο μαγικές.

1. Klaus Nomi - Silent Night

Η «Άγια Νύχτα» πρωτοτραγουδήθηκε τις παραμονές των Χριστουγέννων του 1818 στην εκκλησία του μικρού χωριού Όμπερντορφ (Oberndorf) στην περιοχή του Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας, οι στίχοι της είχαν όμως γραφεί δύο χρόνια νωρίτερα, το 1816, από τον νεαρό εφημέριο του χωριού Γιόζεφ Μορ, όπως έγινε γνωστό από ένα χειρόγραφο που ανακαλύφθηκε το 1995 και φέρει την υπογραφή του εφημέριου.

162 χρόνια αργότερα και εκατοντάδες χιλιάδες επανεκτελέσεών της αργότερα ο ύμνος φτάνει στα χείλια του τεράστιου Klaus Nomi, ηχογραφείται για τις ανάγκες του τρίτου του άλμπουμ που όμως δε βγήκε ποτέ καθώς η ασθένεια τον πρόλαβε να τον πάρει μακριά μας. Αυτή η αρχειακή ηχογράφηση βγήκε στον αέρα 18 χρόνια αργότερα το 1998.

2. The Damned - There ain't no Sanity Clause

Εκεί που ο Santa Claus, σα να λέμε ο δικός μας Αη Βασίλης, ανακατεύεται με καταρρέουσες λόγω φρενοβλαβούς παραφροσύνης ρήτρες συμβολαίων και πληρεξούσιων βρίσκονται οι Damned.  Sanity Clause λοιπόν και ουχί Santa Claus είναι εκείνη η «έχων σώας τα φρένας» συνθήκη που καθιστά νομικά υγιείς όρους, διαθήκες και συμβόλαια.  Και αν η απουσία τούτης της συνθήκης από το συγκεκριμένο χριστουγεννιάτικο τραγούδι (κυκλοφόρησε ως single to 1980) είναι ολοφάνερη αυτό δε φαίνεται να μας πειράζει καθώς αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο της ύπαρξης του Αη Βασίλη.

3, Monty Python - Brian's song

Λίγο JamesBond-ικό στο στυλ ερμηνείας της Shirley Bassey  αυτό το τραγούδι δεν το χρήζεις εορταστικό κατευθείαν τουλάχιστον αν δε γνωρίζεις πως είναι ηχογραφημένο από τους Monty Python για το αριστουργηματικό  «Η ζωή του Μπράιαν» . Του Brian που γεννήθηκε την ίδια άγια νύχτα με τον Ιησού, σε μια γειτονική φάτνη και έζησε βίο ταλαίπωρο και παράλληλο με Αυτόν,  μπερδεύοντας όχι μόνο τα κοσμικά ληξιαρχεία αλλά και το αστέρι της Βηθλεέμ, τους 3 μάγους, τον Ηρώδη και όσους λοιπούς εμπλέκονται στην άγια ιστορία του Χριστιανισμού.

4, Bruce Haack - Saint Basil

Καναδός συνθέτης ο Bruce Haack, πρωτοπόρος της ηλεκτρονικής σκηνής καταθέτει μέσα σε όλες τις υπόλοιπες δουλειές του και ένα παιδικό άλμπουμ το 1969. Electronic Record for Children ο τίτλος του. Πολυταξιδεμένος ο ίδιος από τους πρώτους που εντόπιζε και  …σάμπλαρε ήχους τοπικούς και παραδοσιακούς μέσα στα δικά του τραγούδια. Από την Κάλυμνο και σε ρυθμό 2/4 ακολουθεί η τεράστια έκπληξη που προκαλείται στο άκουσμα του «Saint Basil».  Ψηλή μου δεντρολιβανιά λοιπόν και solo farfisa (;).

5, Belle & Sebastian - O Come, O Come Emmanuel 

Ύμνος για την έλευση του Μεσσία η επόμενή μου επιλογή. Μετρική παράφραση (ό,τι και να σημαίνει αυτό) του O Antiphons:  Veni, Veni, Emmanuel .Κατευθείαν από τα λατινικά βιβλία των ψαλμών, μεταφράστηκε στα Γερμανικά αρχικά και από εκεί το 1861 στην αγγλική μέσω της οποίας και διαδόθηκε. Peter Paul & Mary αρχικά για την pop κουλτούρα κι έπειτα, κάμποσα χρόνια αργότερα Belle & Sebastian μέσα από τη συλλογή It's a cool cool Xmas.

Για άκουσέ το ΕΔΩ μιας και δεν το βρήκα πουθενά στο ΥΤ (δυστυχώς ως χώρα εξαιρούμαστε από εκείνες που έχουν δικαίωμα ακρόασης του συγκεκριμένου τραγουδιού απο Belle & Sebastian) ή απόλαυσε την πιο ...εκκλησιαστική εκτέλεση των Peter Paul & Mary

5+1, Tom Waits - Christmas card from a hooker in Minneapolis

Λακωνική εξομολόγηση στον Charly· πόσα λόγια χωρούν στην πίσω πλευρά μιας Χριστουγεννιάτικης κάρτας; μια πόρνης. Η εγκυμοσύνη της, τα πράγματα που πάνε καλύτερα, ο σύζυγος που την αγαπά και θα μεγαλώσει το παιδί της σαν δικό του στις πρώτες γραμμές. Το ψέμα, η ψευδαίσθηση, το γράμμα από τη φυλακή στις δεύτερες. 

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

σύμφωνοι, το πρώτο βήμα έγινε!

Athens Pride 2012

1η πρωινή της 23ης Δεκεμβρίου 2015. Κλείνω τη σύνδεση με το κανάλι της Βουλής των Ελλήνων έχοντας μόλις παρακολουθήσει τη διαδικασία συζήτησης και ψήφισης της επέκτασης του νόμου για το Σύμφωνο Συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια.  

"Κάλλιο αργά ...", "Μεγάλη νίκη" ή "Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός" ¨Ναι μεν αλλά..." ή "Μικρά βήματα στο σωστό δρόμο"; Εξαρτάται από ποια σκοπιά απόσταση το βλέπει το θέμα κάποιος υγιώς σκεπτόμενος άνθρωπος (με τους πάσης φύσεως ρήτορες μίσους προσπαθώ να μην ασχολούμαι). Από το πόσο τελικά τον αφορά και τον ενδιαφέρει προσωπικά, πολιτικά ή κοινωνικά ο αρτιψηφισθείς νόμος που δημιούργησε το ιστορικό πρώτο ρήγμα σ' αυτό το ιδιόμορφο τείχος που χωρίζει τους ανθρώπους ανάλογα με τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό σε πολίτες δύο ταχυτήτων.

Μια ικανοποίηση δεν μπορεί φυσικά να λείπει σήμερα γι αυτό το πρώτο αναγκαίο σκαλοπάτι στην ανηφορική διαδρομή (όπως σωστά το χαρακτήρισε κι ένας φίλος) της κατάκτησης της απόλυτης ισονομίας. Πολλά ακόμα οφείλουν όμως να γίνουν είναι η αλήθεια, ώστε να ανταποκρίνεται στην απόλυτη πραγματικότητα το πρωτοσέλιδο της σημερινής "Αυγής":

υγ. Χαίρομαι ιδιαίτερα που ο Χρήστος Καραγιαννίδης, είναι βουλευτής στο Ελληνικό κοινοβούλιο. 

τα 12+1 από τα καλύτερα παλιά άλμπουμ που άκουσα το 2015

Περασμένα τα μέσα Δεκέμβρη και συνεχίζοντας το ...θεσμό που ξεκίνησε προ τριετίας στο παρόν ιστολόγιο, καταθέτω εκείνη τη λίστα με μερικούς από τους καλύτερους δίσκους του 2015. Η ιδιαιτερότητα της λίστας αυτής όμως είναι πως τα παρακάτω ηχητικά έργα δεν είναι τόσο φρέσκες κυκλοφορίες παρότι ακούγονται πιστεύω ως τέτοιες.  

Είναι μια σειρά από άλμπουμς που ενώ δεν κυκλοφόρησαν μέσα στην τρέχουσα χρονιά, κατάφεραν όχι μόνο να μου (ξανα)τραβήξουν την προσοχή αλλά να καρφωθούν στο οικιακό μου playlist για τα καλά. 

Κάποια από αυτά τα εντόπισα και τα άκουσα τυχαία, κάποια υπήρξαν συστάσεις και προτροπέσ φίλων ενώ δεν λείπουν και εκείνα που η απόκτηση και φυσική τους παρουσία στη δισκοθήκη μου συνέβησαν παλαιότερα αλλα είχαν μείνει επιμελώς παραμελημένα. 

Χωρίς κάποια σειρά αξιολόγησης, ούτε καν αλφαβητική, λοιπόν έχουμε και λέμε:

1. The Times - Pop Goes Art!, 1982

Όχι ότι δεν είχα ακούσει σπαράγματα από το άλμπουμ αλλά ολοκληρωμένο το άκουσα πρώτη φορά φέτος. Από τα ίδια υλικά που είναι φτιαγμένος ο παράδεισος των Television Personalities (όπως τουλάχιστον εγώ τον αντιλαμβάνομαι), το συγκρότημα των The Times δίνει εν έτει 1982 ένα πάαααρα πολύ όμορφο πρώτο άλμπουμ που περιέχει ισόποσες δόσεις ευφυούς ποπ, mod αισθητικής και ενίοτε garage rock στο κλίμα των 60’s φιλτραρισμένα από το post punk ύφος των TVP που όπως ξέρεις λατρεύω. Picture Gallery

2. Charlie Haden & Liberation Music Orchestra - Liberation Music Orchestra, 1969

Το ενδιαφέρον μου για να τον πρωτακούσω μου το κίνησε το εξώφυλλό του. Και παρότι το εξώφυλλο ενός βιβλίου ή ενός άλμπουμ δε συνιστά καλό κριτήριο επιλογής εντούτοις έπεσα διάνα. Ένας συναρπαστικός δίσκος ο οποίος αν και θεωρητικά ανήκει στο χώρο της τζαζ εισχωρεί με γνήσια έγνοια τόσο στον κόσμο της folk όσο και σε εκείνον του world και του ethnic. Με πρωταρχικό στόχο ως δίσκος διαμαρτυρίας τον Ισπανικό Εμφύλιο και εμμέσως τον πόλεμο του Βιετνάμ ο Haden με τη συνδρομή της Carla Bley ταξιδεύουν αυτοσχεδιάζοντας από την επαναστατική Ισπανία στη θλίψη της Νέας Ορλεάνης (και από τα χάλκινα των Βαλκανίων στο μυστηκισμό της Μέσης Ανατολής). El Quinto Regimiento

3. The Last - L.A. Explosion!, 1979

Με αναφορές στη δεκαετία του 60, οι πολυφωνίες των Beach Boys και η δυναμική οποιουδήποτε garage συγκροτήματος που ηχογράφησε το 1966 και πατήματα πότε στην καθαρή (και ξάστερη) pop και πότε σ το (arty) punk το «L.A. Explosion!» είναι ένας τεράστιος δίσκος, παραγνωρισμένος στους πολλούς αλλά Βίβλος για τα συγκροτήματα μουσικών σκηνών όπως εκείνη της Paisley Underground (Dream Syndicate, Rain Parade, The Long Ryders) ή η Ωκεάνια παρέα των αρχών των 80s (The Chills, Go Betweens κλπ). Εξάλλου ήταν οι μουσικές μου ανασκαφές για ένα ραδιοφωνικό αφιέρωμα στην πρώτη εκ των δύο σκηνών που με οδήγησε στη μουσική τους. 

She don't know why I'm here

4. Rainy Day - Rainy Day, 1984

Παράπλευρη ανακάλυψη κατά τη διάρκεια της παραπάνω ενδελεχούς περιπέτειας στα χωράφια της Paisley Underground σκηνής ετούτο το super group. Στελεχωμένο με μέλη από Dream Syndicate, Bangles, Green On Red, Rain Parade και Three o’clock. Το ένα και μοναδικό τους άλμπουμ που οσονούπω θα κοσμεί τη δισκοθήκη μου είναι ένα απόσταγμα παρέας και συμβόλαιο φιλίας κι αλληλοεκτίμησης των μουσικών που συμμετέχουν είναι ένα tribute στο αμερικάνικο ανεξάρτητο ήχο των Velvet, των Byrds, των Beach Boys και όλων εκείνων των ηρώων που τους διαμόρφωσαν τη μουσική συνείδηση. John Riley

5. Forward Music Quintet - The Mystery of a Dying Species, 1983

Πραγματικά απορώ γιατί (ακόμα) δεν θεωρείται ακόμα ένας από τους καλύτερους ελληνικούς δίσκους και όχι μόνο της δεκαετίας μέσα στην οποία κυκλοφόρησε. Και φυσικά δεν εννοώ από τους «σχετικά λίγους» που έχουν εμβαθύνει στην ανεξάρτητη σκηνή της χώρας αλλά από τη μεγάλη μάζα των μουσικόφιλων. Σκοτεινό new wave στον απόηχο των Παρθενογένεσις, με συνθέσεις που στέκουν μία προς μία και διόλου ερασιτεχνική παραγωγή. Αν δεν τον έχεις ακούσει στοιχηματίζω πως θα σου αρέσει πολύ ανεξαρτήτως με το αν είσαι τυλιγμένος το μανδύα της νοσταλγίας για τα εγχώρια 80ς. Waiting

6. Trio - Trio, 1982

Το εκνευριστικά υπέροχο Da Da Da είναι σίγουρο πως το γνωρίζεις. Είτε από το ανελέητο airplay σε ραδιόφωνα και ντισκοτέκ (!!!) αν ήσουν έφηβος στα 80ς όπως εγώ είτε από τη hype διασκευή των Elastica αν είσαι λίγο μικρότερος. Έχω την εντύπωση όμως πως το συγκεκριμένο τραγούδι ήταν ευχή (το μεγαλύτερό τους χιτ γαρ) αλλά και κατάρα για το γκρουπ που δεν ευτύχησε να στρέψει την προσοχή του κοινού από την cult επιτυχία και στο art-ιότατο υπόλοιπο μινιμαλιστικό new wave υλικό του δίσκου τους· το οποίο κι εγώ ανακάλυψα φέτος. Παρόλα αυτά σαν προτεινόμενο άκουσμα βάζω κι εγώ το τρις επαναλαμβανόμενο Da μιας και έχει ένα τρομερό αλά Rainer Werner βίντεο κλιπ. (έπεσα ξανά στην παγίδα του). Da Da Da

7. Eno & Fripp - (No Pussyfooting), 1973 

Με ρίγη πραγματικού ενθουσιασμού σήκωσα το 39λεπτο αυτό δίσκο, τον μοιρασμένο σε δύο μόλις θέματα, ένα σε κάθε πλευρά του, μέσα από μια κούτα με βινύλια μια Κυριακή πρωί στο παζάρι. Με ρίγη συγκίνησης έληξε η πρώτη ακρόαση αυτής της πρώτης ηχογραφημένης συνεργασίας του Brian Eno που μόλις είχε αποχωρήσει από τους Roxy Music με τον Robert Fripp των King Crimson. Εξερεύνηση κυκλικών ambient διαδρομών δίχως ίχνος αγωνίας (το αντίθετο μάλιστα) να μη χαθείς μέσα στους space πειραματισμούς και τους ρετροφουτουριστικούς του ήχους. Και επιβλητικότατο εξώφυλλο. The Heavenly Music Corporation

8. The Red Crayola with Art & Language - Kangaroo?, 1981

Ετούτος είναι ένας δίσκος που έφτασε πέρυσι στα χέρια μου με την ταμπέλα transit πάνω του, έμεινε στο ράφι για 15 μήνες και ήταν λόγω συγκυρίας που δεν τον «ξεφορτώθηκα"(δοκίμαζα το καινούριο πλυντήριο δίσκων μου) όταν ελάχιστα πριν πάρει δρόμο από τη δισκοθήκη μου του αφιέρωσα 38 λεπτά ακρόασης. Avant garde ανθρώπινων διαστάσεων, σουρεαλιστικό και μεταχίππικα πολιτικό, αποτελεί πλέον αχώριστο κόσμημα της δισκοθήκης μου. Portrait Of V. I. Lenin In The Style Of Jackson Pollock, Part II

9. Arthur – Dreams and Images, 1967

Xαμηλόφωνος και ακουστικός, άκρως ποιητικός και ξέχειλος από μελωδικές, σχεδόν baroque μικρές συμφωνίες ετούτος ο δίσκος μπορεί να ηχογραφήθηκε το 1967 αλλά από την αφάνεια της λήθης βγήκε μόλις φέτος. 48 χρόνια μετά, τα τραγούδια του άλμπουμ συγκινούν τα μέγιστα εμένα και νομίζω και όσους έτυχε να τα ακούσουν τοποθετώντας έστω και μεταχρονολογημένα τον Arthur Lee Harper στο (τουλάχιστον το προσωπικό μου) πάνθεον των μεγάλων τραγουδοποιών εκείνης της δεκαετίας. Από τα καλύτερα ...κατεβάσματα της χρονιάς. Blue Museum

10. Weekend - La Varieté, 1982 

Το 2014 φιγουράριζαν οι Young Marble Giants με το μονάκριβο ντεμπούτο τους στην αντίστοιχη περσινή λίστα. Σήμερα, ένα χρόνο αργότερα, οι Weekend, το διάδοχο σχήμα των ίδιων (ή μάλλον σχεδόν των ίδιων) μουσικών, καταγράφεται σε εκείνα που με συγκίνησαν ιδιαίτερα. Ο αναγνωρίσιμος σαγηνευτικός μινιμαλισμός των Y.M.G. αν και σε μικρότερες δόσεις είναι παρών, παρούσα και η σχεδόν jazz ατμόσφαιρα – αυτή μεγεθυμένη - κάνοντας το άλμπουμ του οποίου την ύπαρξη έμαθα ακούγοντας τους μουσικούς κομπασμούς ενός κονοσέρ (ουδέν κακόν αμιγές καλού) να ακούγεται πιο εξωστρεφές και πολύχρωμο. Red Planes

11. OST - Les Nuits Fauves, 1992

Δεν είναι αναγκαίο να έχεις δει τις εικονογραφημένες νυχτερινές αναζητήσεις εφήμερου σεξ του πρωταγωνιστή της ταινίας της οποίας το σάουντρακ επέλεξα εδώ. Ούτε να γνωρίζεις  ότι ο Cyril Collard, o συγγραφέας του έργου, σεναριογράφος, πρωταγωνιστής, σκηνοθέτης, συνθέτης και βασικός ερμηνευτής των περισσότερων τραγουδιών του πέθανε από AIDS λίγο μόνο  αργότερα από την κυκλοφορία της ταινίας. Δεν είναι δηλαδή μόνο λόγοι συγκινησιακοί που θα σε κάνουν να ευχαριστηθείς τη συλλογή αυτή αλλά ο μελωδικά ανεξάρτητος γαλλικός ήχος που τη διατρέχει.  Είχα να ακούσω τα τραγούδια αυτά από το 1992 που είχα δει το φιλμ, στον κινηματογράφο Όπερα νομίζω, στην Ακαδημίας. Moving

12. Various Artists - Ork Records New York, New York 75-80, 2015

Τεράστια συλλογή, τόσο χρονικά αφού καταλαμβάνει 2 cd γεμάτα με τρίλεπτα τραγούδια (49 στο σύνολο) όσο κυρίως σε περιεχόμενο που είναι και το ζητούμενο. Μέσα από την εταιρεία Ork Records η οποία δημιουργήθηκε για να κυκλοφορήσει το παρθενικό single των Television, το Little Johnny Jewel, ένα από τα ομορφότερα τραγούδια που έχω ακούσει ποτέ και έζησε μόνο για μια πενταετία (1975-1980). Ήχοι από τις απαρχές του Punk και του New Wave στην Αμερική που σου φαίνονται γνώριμοι είτε ανήκουν σε εμβληματικές και υπεραγπημένες μπάντες των οποίων τα βινύλια έχεις λειώσει είτε σε άλλα που πιθανολογώ να μην συνειδητοποιείς σαν κι εμένα αν και πότε τα έχεις ξανακούσει. Prix - Everytime I Close My Eyes

13. Αδελφοί Κατσάμπα - Μελωδίες Λατινικής Αμερικής, 1969

Περίεργη επιλογή του ιστολόγου αυτή, θα σκεφτεί κάποιος και πιθανώς δικαιολογημένα· ειδικά για εκείνον που με γνωρίζει καλά και ξέρει πως το λάτιν (δε μιλώ για τη γνήσια φολκ λατιν μουσική αλλά τη διάστασή της εκείνη που πλασάρεται ως επί το πλείστον στα αυτιά μας) με αφήνει συνήθως παγερά αδιάφορο. Στο δίσκο έδωσα μια ευκαιρία ακρόασης μόνο και μόνο για να τεστάρω τα αποτελέσματα του καινούριου μου πλυντηρίου βινυλίων και είμαι πλέον ευτυχής που τον καταγράφω στη λίστα των δίσκων μου. Ξεπλένω από αποκριάτικους συνειρμούς τα τραγούδια του δίσκου, τα περισσότερα από τα οποία είναι κλασσικά latin anthems, ανακαλύπτω το Tabu και χωρίς να προσπαθώ να εξωραΐσω την επιλογή μου αυτή, ευχαριστιέμαι την exotica στιγμές-στιγμές ερμηνεία των Κατσαμπακίων με εκείνο τον ξέγνοιαστο τρόπο που άκουγα μικρός τις «πλάκες» που έφερνε από τα ταξίδια του ο θείος μου ο ναυτικός. Historia de un amor

υγ1. τα 15+1 καλύτερα παλιά άλμπουμ που άκουσα το 2014

υγ2. τα 16 καλύτερα παλιά άλμπουμ που άκουσα το 2013 

υγ3. τα 13 καλύτερα παλιά άλμπουμ που άκουσα το 2012

the weight of things to happen ep#183

Αποσπάσματα από δίσκους που εκτιμήθηκαν λίγο πριν μεταναστεύσουν από το σπίτι μου, μερικά από τα πιο όμορφα τραγούδια ή και άλμπουμ που ξεχώρισα μέσα στη φετινή χρονιά μαζί και δυο τρεις καινούριες ανακαλύψεις. Θεματική που αγγίζει ελάχιστα την επετειακότητα που θα επιζητούσαν οι μέρες. Όμως παρότι οι εποχές των ιστολογημένων de profundis ανασκοπήσεων - κατά πως φαίνεται - έχουν παρέλθει, ένα εκπαιδευμένο αυτί στις λεμονοεκπομπές θα μπορούσε να εντοπίσει κάμποσα τέτοια στοιχεία μαζί με τις ευχές μου για τις γιορτές αλλά και τις κλασσικές ευχαριστίες μου προς όσους/ες μου έκαναν παρέα την ώρα της μετάδοσής του, σε αυτή την (μάλλον) τελευταία εκπομπή του χρόνου την οποία αν κάποιος θέλει να (ξανα)ακούσει δεν έχει παρά να εκμεταλλευτεί την ηχογραφημένη streaming της παρουσία :

183rd lemon's indieground radio show by Lemonostiftis on Mixcloud

είτε να κλικάρει στο επόμενο εικονίδιο και να την αποκτήσει σε  mp3 φορματ:

click pic to download

γνωρίζοντας πως στη διάρκειά του ακούσαμε τα παρακάτω τραγούδια:

• Pascal Comelade + Les Liminanas - (They Call Me) Black Sabata 
• The Chills - Warm Waveform 
• Noire Desire - Si rien ne bouge
• Charlie Haden & Liberation Music Orchestra - El Quinto Regimento 
• Tindersticks - Her
• Cyril Collard - Moving 
• Forward Music Quintet - Make Sure
• Animals & Men - We Are Machines 
• Girobabies - Planet Fort Knox 
• The Cro-Tones - Tea Machine Dub 
• X Mal Deutschland-Matador 
• Legendary Pink Dots – Frosty
• Weekend - The End of the Affair 
• Jim O'Rourke - Half Life Crisis 
• The Red Crayola with Art & Language - Portrait Of VI Lenin In The Style Of Jackson Pollock Part II
• The Nits – Five Fingers
• Sigmatropic feat Mick Harvey - Every Soul Is a Boat
• The Chambers Brothers - When The Evening Comes
• Blur - Ong Ong 
• Beck – Blackhole 
• CocoRosie feat. ANOHNI - Lilies of Innocence 
• Family Fodder - Playing Golf (With My Flesh Crawling) 
• Filtig - Αρκούδα-Σίφουνας 
• The Chap - Guitar Messiah 
• Kinski - Point That Thing Somewhere Else

Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν 

και 

ΚΑΛΟ  ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ  

FK_7H3_5Y573Μ

....ακόμα κι αν είσαι μέρος του.

hide & seek ep#182

Η τέχνη του να κρύβεσαι και εκείνη του να ψάχνεις και να αναζητάς, τα διάσημα hidden tracks - τα άσματα που κλείνουν ουκ ολίγα μουσικά άλμπουμ χωρίς να αναφέρεται η ύπαρξή τους στα οπισθόφυλλα των εξωφύλλων - στην ιστορία της ροκ μυθολογίας (ή μηπως βιομηχανίας;),  τα μουσικά θέματα που διανύουν δεκαετίες φωλιάζοντας  κάθε τόσο μέσα σε διαφορετικές συνθέσεις, τα κρυμμένα ανάστροφα ηχογραφημένα μηνύματα, το καλύτερο τραγούδι που άκουσα φέτος, οι ευχαριστίες μου για όσους/ες μου έκαναν παρέα την ώρα της μετάδοσής του, μαζί και πάρα πολλά άλλα στο χθεσινό επεισόδιο το οποίο αν κάποιος θέλει να (ξανα)ακούσει δεν έχει παρά να εκμεταλλευτεί την ηχογραφημένη streaming του παρουσία :. 

182nd lemon's indieground radio show by Lemonostiftis on Mixcloud

είτε να κλικάρει στο επόμενο εικονίδιο και να την αποκτήσει σε  mp3 φορματ:

click pic to download

γνωρίζοντας πως στη διάρκειά του ακούσαμε τα παρακάτω τραγούδια:

• Blaine L. Reininger - Grow Old Among Strangers
• Jane Birkin feat Beth Gibbons - My Secret
• Shudder To Think - Hot One 
• Brian Jonestown Massacre - Hide and Seek
• The Libertines - You're My Waterloo
• Cockney Rebel – Hideaway [live 1974]
• Goldfrapp - Ooh La La 
• John Lee Hooker - Boogie Chillen 
• Norman Greenbaum - Spirit in the Sky
• UNKLE - Tired of Sleeping 
• Skip Spence - Land Of the Sun
• Kaleidoscope - Oh Death 
• Matthew E. White - Holy Moly 
• The Who - The Seeker
• Jonathan Richman - To Hide A Little Thought
• The Parlor - The Time of the Dragonflies 
• Shilpa Ray - Nocturnal Emissions 
• Retribution Gospel Choir - Hide It Away 
• Yo La Tengo - Friday I'm In Love 
• Kenny Freq. - Heard 
• The Last - A Fool Like You 
• Protomartyr - Clandestine Time 
• The Guydeborians – Του Αναγνωστάκη
• Pavement - The Killing Moon
• FFS (Franz Ferdinand & Sparks) - Little Guy From The Suburbs
• B-52's - Detour Thru Your Mind
• B-52's - Detour Thru Your Mind [reversed excerpt]
• The Clash - Train in Vain
• The Stranglers feat Robert Fripp & Peter Hammil - Tank

Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν 

και 

ΚΑΛΟ  ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ  

future modern sounds ep#181

Η ιδιαίτερη περίπτωση ενός Ανατολικογερμανού συνθέτη και οι διώξεις του από το καθεστώς για τα μουσικά του φρονήματα, η επανεμφάνιση σε μια ρώσικη συνεργασία του Robert Wyatt, το πρώτο πιθανότατα indie συγκρότημα όλων των εποχών, μια επική – ανάμεσα σε άλλες -διασκευή, ένας συγκερασμός ψυχεδελικής φολκ και krautrock,  ένα δύο από τα άλμπουμ που ξεχώρισα φέτος, η μάζωξη μιας καλής παρέας που μου κράτησε συντροφιά και τους ευχαριστώ από καρδιάς και κάμποσα ακόμα συνέβησαν στο χθεσινό επεισόδιο το οποίο αν κάποιος θέλει να (ξανα)ακούσει δεν έχει παρά να εκμεταλλευτεί την ηχογραφημένη streaming του παρουσία :

181st lemon's indieground radio show by Lemonostiftis on Mixcloud

είτε να κλικάρει στο επόμενο εικονίδιο και να την αποκτήσει σε  mp3 φορματ:

click pic to download

γνωρίζοντας πως στη διάρκειά του ακούσαμε τα παρακάτω τραγούδια:

• Kosmicher Laufer - Der Traum des Jungen
• Boris Grebenshikov feat Robert Wyatt – Stella Maris
• Public Service Broadcasting - Fire in the Cockpit
• Martha Wainwright - See Emily Play
• John Lennon - Oh My Love
• The Idle Race - Morning Sunshine
• Arthur - Living Circa 1920
• Thirty Pounds of Bones - Pasganger, or the Wagon
• Zerfas - I Need It Higher
• David Bowie – Blackstar
• Grow Up - Her Song
• Beck - True Love Will Find You in the End
• Television Personalities – Walk Towards the Light
• Spunky Onions - How I Lost My Virginity
• Primal Scream - Turn Each Other Inside Out
• Alpha Stone - Soulless Zone
• Sisters of Mercy - Gimme Shelter
• Savage republic - The Hanging Garden
• WestBam feat. Bernard Sumner - She Wants
• Scouts Of Uzbekistan - God Hates Rock
• Mystical Weapons – Impossible Shapes
• Το Ψυγείο Ψυγείο - Αλαμπάμα
• Oneida - S.P.Q.R.
• The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble - Pearls For Swine

Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν 

και 

ΚΑΛΟ  ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ  

3η Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

H αλήθεια είναι πως δεν γνώριζα τι είναι το ΚΕ.Φ.Ι.ΑΠ. ή μάλλον πως δεν είχα αναρωτηθεί ποτέ τι ακριβώς σημαίνει το αρκτικόλεξο αυτό – όπως και χιλιάδες άλλα - όσες φορές και να το είχα συναντήσει. 

Κέντρο Φυσικής Ιατρικής & Αποκατάστασης είναι το πλήρες ανάπτυγμα των 6 παραπάνω γραμμάτων που πίσω τους κρύβονται τα κέντρα εκείνα που παρέχουν την υποστήριξη που χρειάζονται τα άτομα με αναπηρία· το παιδί μας, ο αδελφός ή η αδελφή μας, ο γονιός, ο φίλος μας, ο συγγενής, ο συνάδελφος , ο γείτονας ή ακόμα ο ίδιος μας ο εαυτός.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε μίλησα με δυο από τα παιδιά που δουλεύουν στο Κέντρο Φυσικής Ιατρικής & Αποκατάστασης της Καλαμάτας. Και δεν είναι οι διηγήσεις των γεγονότων από το χώρο εργασίας τους, οι πραγματικά συγκινησιακά φορτισμένες για μας τους απ’ έξω, που πρέπει να μεταφέρω εδώ· είναι μόνο ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που επέλεξαν να κάνουν - ενίοτε και χωρίς να πληρώνονται - όσα αρνούμαστε από αμέλεια, εγωισμό, άγνοια, φόβο, ντροπή, βαρεμάρα

ή απλά γαϊδουριά

να κάνουμε εμείς οι υπόλοιποι για τα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας όταν αυτά το χρειάζονται.

Στις ομάδες του ΚΕ.Φ.Ι.ΑΠ. Καλαμάτας του Γενικού Νοσοκομείου Μεσσηνίας, τα μέλη του, έφτιαξαν δυο σποτάκια με αφορμή την 3η Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία,

Στο πρώτο σποτ, μοιράζονται με τους ακροατές τα όνειρά τους και τα συναισθήματά τους, τονίζοντας ότι θα μπορούσαν να είναι ο οποιοσδήποτε άνθρωπος που ατενίζει με αισιοδοξία και θέληση τη ζωή.

Το δεύτερο σποτ, ξεκινά με τη φράση «Για πολλούς αναπηρία είναι…» περιγράφοντας τη γενικότερη τάση να εστιάζεται η προσοχή στο έλλειμμα και στο πως το αντιμετωπίζει ο ίδιος ο άνθρωπος. Στη συνέχεια όμως τα μέλη του ΚΕ.Φ.Ι.ΑΠ. Καλαμάτας ανοίγουν το κάδρο εστίασης, φωτίζουν τα κοινωνικά εμπόδια και τις ανισότητες που μεγεθύνουν το έλλειμμα, δείχνουν την κοινωνική ευθύνη και ζητούν τη βοήθεια των πολιτών για συμμετοχή στον περιορισμό και την εξάλειψή τους.

#

Εδώ τα ζώα βλέπεις και φροντίζουν τα ανήμπορα μέλη του κοπαδιού και της αγέλης τους. Κι εμείς; Είναι υποχρέωσή μας να φτιάξουμε ένα κράτος που θα κοιτάζει και θα φροντίζει όσους από εμάς το έχουν ανάγκη, μου έλεγε κάποτε ένας φίλος την ώρα που τάιζε κουταλιά κουταλιά τον ανάπηρο δεκάχρονο γιό του κουμπάρου του.