16+1 από τα καλύτερα παλιά άλμπουμ που άκουσα το 2017

  

Χαρακτηριστική και φέτος η άρνηση (ίσως και μεγαλύτερη) που με πιάνει για τη δημιουργία της Λίστας με τα Καλύτερα Άλμπουμ της χρονιάς. Όπως κάθε τέλη Δεκέμβρη όμως θα προσπαθήσω να συντάξω μια αναφορά – εν είδει ανασκόπησης - με όσες από τις κυκλοφορίες παλαιότερων ετών έφτασαν (ή ξαναέφτασαν) στα αυτιά μου και κατάφεραν να με παρασύρουν – αν όχι και συνταράξουν - μέσα στο 2017.

Δίσκοι που βρήκα σακατεμένους σε παζάρια, άγνωστα σε μένα άλμπουμ που αγοράστηκαν λόγω του εξωφύλλου τους και μόνο, τυχαίες ανακαλύψεις μέσα από το χάος του διαδικτύου, μουσικές συστάσεις φίλων και ανθρώπων των οποίων την άποψη εμπιστεύομαι, βινύλια που έφτασαν χαρισμένα στα χέρια μου και άλλα που έψαχνα για χρόνια όπως και πολλές άλλες τέτοιες μικροιστορίες κρύβονται πίσω από τα ακούσματά μου μέσα στη χρονιά. 

Χωρίς κάποια σειρά αξιολόγησης, ούτε καν αλφαβητική, καταγράφω μερικά από αυτά:

1. Pride ‎– Pride 1970

Ετούτος είναι ένας δίσκος που πάντα σνόμπαρα λόγω εξωφύλλου χωρίς να μπω ποτέ στον κόπο να τον ακούσω ο …βλαξ. Αυτό μέχρι τον προηγούμενο Δεκέμβρη όπου εν μέσω σχεδόν χιονοθύελλας απέκτησα μια 20αδα δίσκων εις εκ των οποίων αυτός. Δίσκος αριστούργημα! που θα μπορούσα να έχω ακούσει πενταετίες νωρίτερα αν είχα διαβάσει στο οπισθόφυλλο πως κινητήριος μόχλός των Pride είναι ο σπουδαίος David Axelrod. Ακουστικό και ταυτόχρονα ηλεκτρικό, ψυχεδελική baroque pop, με μια μαγεία που μου φέρνει στο νου εκείνη του Forever Changes να το διαπερνά. Για άκου: Proud Sorrow

2. Stanley Brinks And The Wave Pictures ‎– My Ass 2015

Έτερο συγκρότημα που μου είχε διαφύγει για πολλά χρόνια οι Wave Pictures, όλοι σχεδόν οι δίσκοι των οποίων θα μπορούσαν να φιγουράρουν σε αυτή την προσωπική μου λίστα. Ξεχωρίζω ίσως λίγο περισσότερο το My Ass μόνο και μόνο γιατί ήταν το πρώτο τους άλμπουμ που άκουσα ολοκληρωμένα και όπως ξέρεις οι πρώτες αγάπες σημαδεύουν λίγο βαθύτερα – ιδιαίτερα όταν σε αυτές συναντάς μερικά στοιχεία που συνειρμικά σε στέλνουν στη μουσική των Hefner, του Jonathan Richman, των Smiths, των ethiopiques. Για άκου: Love me too

3, Sibylle Baier ‎– Colour Green 2006 

Από τις αρχές των 70s οι DIY ηχογραφήσεις αυτής της συλλογής, υπέροχης απλότητας τρυφερά τραγούδια από τη Γερμανίδα Sibylle Baier που δυστυχώς δεν πήρε μάλλον ποτέ τον εαυτό της στα σοβαρά ως τραγουδίστρια.  Έχει ενδιαφέρον να προσέξεις και τον τρόπο με τον οποίο στήνει τους στίχους της καθώς φέρνει στο μυαλό εκείνον που έκαναν «μόδα» δεκαετίες αργότερα οι Belle & Sebastian. Απορώ με τον εαυτό μου που δεν τον συμπεριέλαβε στην περυσινή λίστα. Για άκου το Tonight

4. The Silver Mt. Zion Memorial Orchestra & Tra-la-la Band ‎– Born Into Trouble As The Sparks Fly Upward. 2001

Ένα διπλό 10ιντσο από το 2001 που δεν χαϊδεύει αυτιά με τις αντισυμβατικές, διόλου πιασάρικες μελωδίες του και τη σκοτεινή του στιχουργική που τροφοδοτείται/αντιπαλεύει(;) το αναπόφευκτο τέλος του δυστοπικού καπιταλιστικού δυτικού μας κόσμου. Υπέροχο αν του δώσεις το χρόνο και τα ακούσματα και αφεθείς να σε παρασύρει μέσα του. Built the Burnt.

5. The Wind In The Willows ‎– The Wind In The Willows 1968

Το άλμπουμ των The Wind In The Willows με τις σχεδόν βρετανικές (παρότι Αμερικανοί) φολκ μελωδίες και τα ψυχεδελικό περάσματα ήταν από τις πολύ ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις της χρονιάς. Χωρίς να είναι ο δίσκος που θα μου άλλαζε την κοσμοθεωρία είχε στα βασικά ατού του (ή περισσότερο της μυθολογίας του) τα δεύτερα φωνητικά – ενίοτε και πρώτα – της Debbie Harry!!!. Και αυτό με έκανε να του δώσω  περισσότερο χρόνο ακρόασης έτσι ώστε να τον θεωρήσω μέσα σε έναν μήνα δίσκο που τον ξέρω από χρόνια. Για άκου το Moments Spent

6. The Cannanes ‎– Caveat Emptor

 Συγκρότημα εκ Τασμανίας με το χαρακτηριστικό Αυστραλέζικο ανεξάρτητο ήχο που ανακάλυψα τυχαία και με καθυστέρηση δεκαετιών. Από την αρχική τυχαία εικοσάδα τραγουδιών τους που κατέβασα να ακούσω (μέσα από διαφορετικές περιόδους του συγκροτήματος) τα 16 μπήκαν κατευθείαν στο playlist μου – τόσο το οικιακό όσο και το ραδιοφωνικό – κι αυτό νομίζω λέει πολλά. Ο δίσκος που προτείνω εδώ είναι εκείνος που έχει το πολύ αγαπημένο μου:Here is the Blade.

7. Abwärts ‎– Amok Koma 1980

Βαρύ γερμανικό post punk από τις απαρχές της δεκαετίας του ‘80. Ο ήχος, τα ψήγματα kraut rock που συναντάς στα τραγούδια, η γνώση πως δυο μέλη αποχωρούν από το συγκρότημα για να σχηματίσουν με τον Blixa τους Νeubauten, και ο μύθος της σκηνής του Βερολίνου της περιόδου εκείνης να τους περιβάλλει αποτελούν αδιαφιλονίκητα εχέγγυα για να ενθουσιαστώ με το άλμπουμ αυτό. Για άκου το συναρπαστικό Türkenblues

8. Red Temple Spirits - Dancing to Restore an Eclipsed Moon 1988

Όταν ρίχνει καρέκλες και κανείς δε σηκώνει από το δρόμο το δίσκο με το παραπάνω εξώφυλλο σκύψε εσύ και μάζεψέ τον για 5 ευρώ. Μην τον αφήσεις να διαλυθεί στη βροχή κι ας μην τον έχεις ξαναδεί. Πίστεψέ με θα σε αποζημιώσει. New Wave εξ Αμερικής από το μακρινό 1988. Electric Flowers

9. Drog_A_Tek ‎– Man-cine / Man-ley Lemep 2003

Ίσως ένα από τα καλύτερα μουσικά θέματα που άκουσα μέσα στη χρονιά ήταν το Man-cine μέσα από το ακριβοθώρητο μέχρι πρότινος EP των Drog_A_Tek, του οποίου μια ντουζίνα αντίτυπα εντόπισα και έκτοτε μοιράζομαι με όσους ενδιαφέρονται να ακούσουν τη σκοτεινή αυτή ambient κινηματογραφικά αφηρημένη ηχογράφηση. Κατέβασε το Man-cine

10. Marijata ‎– This Is Marijata 1976

Ηχογραφημένο το 1976, το 'This Is Marijata' με μόνο 4 τραγούδια στα 25 του λεπτά με συντάραξε στην πρώτη του ακρόαση με τη δύναμη και τη ζωτικότητά του. Τζαζ, φανκ, afro beat και ψήγματα ψυχεδέλειας σε ακριβείς ποσότητες  με στέλνουν κατευθείαν στην παραγγελία της επανέκδοσης του άλμπουμ αυτού που ηχεί ακόμα φρέσκια ηχογράφηση 41 χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία. Δώσε 10 λεπτά σε παρακαλώ στο I Walk Alone

11. The Beach Bullies ‎– We Rule The Universe 1980

Από τα καλά της χρήσης του FB είναι ο ψηφιακός συγχρωτισμός με ανθρώπους που θα σε φέρουν κοντά σε μπάντες που έσκασαν κάποτε στα μουσικά δρώμενα σαν κομήτες στη Σιβηρία χωρίς να τους πάρει κανείς χαμπάρι στην εποχή τους όπως αυτή των Beach Bullies. Φλερτάροντας με την αισθητική των Television Personalities όπως και στις όποιες επιρροές αυτών δίνουν ένα σχεδόν τέλειο σύνολο σπιτικών ηχογραφήσεων και με αναγκάζουν να παραγγείλω άρον άρον την επανακυκλοφορία του δίσκου τους. Αν οι Velvet Underground είχαν μπλιμπλίκια - απολαυστικό Sob Story

12. Your Hand In Mine ‎– Every Night Dreams 2008

Δεν το πρωτάκουσα φέτος αυτό το φοβερό άλμπουμ των Θεσσαλονικέων Your Hand In Mine αλλά ήταν το 2017 που (επανα)κυκλοφόρησε πρώτη φορά σε βινύλιο. Δε μπορούσα να μην το αγοράσω μιας και είναι από εκείνες τιε ηχογραφήσεις που ακούω ανελλιπώς από τη μέρα κυκλοφορίας του.  Διακριτικοί ηλεκτρονικοί ήχοι, εύθραυστο συναίσθημα από το άγγιγμα της κιθάρας και του μαντολίνου ένα άριστο μινιμαλιστικό σάουντρακ για τη βωβή ταινία “Yogoto no youme” του Mikio Naruse (1933) γραμμένο το 2008. At the bar

13. The Outcasts ‎– Self Conscious Over You 1979

Διασκεδαστικά πρωτόλειο Ιρλανδέζικο punk από το 1977 με τραγούδια που αντιπροσωπεύουν την εφηβική αγωνία της μπάντας για τις χαμένες αγάπες, τη διαφορετικότητα, τη βία και την εκδίκηση. Το πρώτο συγκρότημα που ηχογράφησε για την περίφημη πανκοεταιρία Good Vibrations του Terri Hooley ο οποίος τα έδωσε όλα (και δικαίως μάλλον) για να κάνει διάσημους τους Undertones εκτός Μπέλφαστ. Άκρατος ενθουσιασμός όταν το βρήκα σε λογική τιμή από έναν Γερμανό πρώην πάνκη (και νυν κωλοπαίδι), μεγαλοβδομάδα του 17. I love you for never

14. Brush!? ‎– Brush!?

Άλλος ένας δίσκος που ανακάλυψα τυχαία μετά από πολύωρο σκάψιμο στα δικτυακά βουνά πληροφορίας. Σκληρό progressive και τρυφερή μελωδική ψυχεδέλεια σε ένα δίσκο που κυκλοφόρησε το 1971 στην Ιαπωνία και τουλάχιστον μέχρι την επανακυκλοφορία του – στο κατόπι της οποίας είμαι - θεωρούνταν ένας από τους σπανιότερους, εξαφανισμένους δίσκους που ελάχιστοι είχαν ακούσει ποτέ. Δεν είναι μόνο η «μυθολογία» πίσω από το δίσκο που με κάνει να τον συμπεριλάβω σε αυτή τη λίστα όμως. Mother Natures Sun

15. Fabrizio De André - Tutti Morimmo a Stento 1968

Λίγο μακρύτερα από το chanson στυλ του πρώτου του δίσκου και επηρεασμένος από το Days of Future Passed των Moody Blues ο Fabrizio De Andre καταθέτει το 1968 ετούτο το λυρικότατο άλμπουμ . κάπου 50 χρόνια αργότερα το εντοπίζω κάτω από χώματα και λογής σκουπιδαριού στην πραμάτεια ενός γύφτου στο παζάρι. Με αντίτιμο 1 ευρώ το φέρνω σπίτι, πλύσιμο μέσα έξω, δίσκος κι εξώφυλλο και απολαυστική Κυριακάτικη ακρόασση. Για άκου το Tutti Morimmo a Stento

16 Various ‎– A Sparkle From The Past

Η συλλογή A Sparkle From The Past μπορεί να κυκλοφόρησε μόλις δυο-τρεις μήνες πριν μέσα στο 2017 αλλά καταλαμβάνει μια θέση στη λίστα καθώς περιέχει ακυκλοφόρητες ηχογραφήσεις ελληνικών συγκροτημάτων από τις αρχές της δεκαετίας του 90. Οι φίλοι μας και οι μπάντες τους, οι μουσικές που ακούγαμε και χορεύαμε μεθυσμένοι κι ιδρωμένοι σε πάρτυ και συναυλίες. Raining Pleasure, One Night Suzan, Groove Machine, Pillow και πολλοί άλλοι. Καθαρή νοσταλγία μαζί με περίφημες ηχογραφήσεις όπως αυτή των Suzans στο Pop Song

17. Αρλέτα ‎– Έξη Μέρες = Six Days 1973

Ένας δίσκος που αγνοούσα την ύπαρξή του και εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά μου από το πουθενά. Όπως κάθε φορά που ακούω τη φωνή της Αρλέτας, έτσι κι εδώ ανατριχιάζω ολόκληρος, πόσω μάλλον όταν πρόκειται για ηχογράφηση από το 1973, από την πρώτη και πιο αγαπημένη μου περίοδο της δισκογραφίας της Αρλέτας σε τραγούδια που δεν είχα ξανακούσει. Ο μικρός μου φίλος

Αυτές ήταν μερικά από τα καλύτερα ακούσματα παλαιότερων κυκλοφοριών που άκουσα μέσα στο έτος που μας εγκαταλείπει οσονούπω. Ακούσματα τα οποία τουλάχιστον στα αυτιά μου ηχούν ακόμα φρέσκα.
Μιας και έχω πάρα πολύ καιρό να κάνω μια ...καθωσπρέπει ανάρτηση είπα να γίνει αυτή όσο το δυνατόν πληρέστερη. Μάζεψα λοιπόν μερικά από τα τραγούδια των παραπάνω άλμπουμ σε ένα mixtape το οποίο και παραθέτω εδώ:

αυτά και ...

ΤΙΣ ΘΕΡΜΟΤΕΡΕΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΟ 2018

υγ. 10+1 από τα καλύτερα παλιά άλμπουμ που άκουσα το 2016

υγ1. τα 12+1 από τα καλύτερα παλιά άλμπουμ που άκουσα το 2015

υγ2. τα 15+1 καλύτερα παλιά άλμπουμ που άκουσα το 2014

υγ3. τα 16 καλύτερα παλιά άλμπουμ που άκουσα το 2013 

υγ4. τα 13 καλύτερα παλιά άλμπουμ που άκουσα το 2012