ευχαριστώ Θάνο

Γλύφω το οξύ απ' τις ρωγμές των χειλιών σου
και προσπαθώ να σου απαλύνω τον πόνο
τα χρόνια που περάσανε μ' αφήσανε μόνο
να ψάχνω την πνοή μου στο νεκρό εαυτό σου, στο νεκρό εαυτό σου

Ζητάω βοήθεια από ανήμπορα χέρια
που ριγούν στην αγάπη και στον τρόμο
πήρες λάθος το δικό μου δρόμο
και ψάχνεις το φως μου σε σβησμένα αστέρια

Η απουσία σου μ' εξουθενώνει
και δεν μπορώ να συνηθίσω
νοιώθω να προχωράω μπροστά μα πάντα φτάνω πίσω
κι αυτή η αλήθεια με σκοτώνει

Σβήνω τα ίχνη απ' τα ψέματα μας
παραπατάω στην σιωπή
έγινε η απώλεια συνήθειά μας
κι ο έρωτας μια άρρωστη κραυγή

 

 

Από τα μικρά πράγματα, τα μεγάλα τραγούδια, που κρατάς για τον εαυτό σου καθώς πορεύεται κατά βάθος μόνος τη ζωή. 

 

Ευχαριστώ Θάνο.