ένα μέγα θαύμα της εκπαίδευσης

Στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού που δίδασκε τα προηγούμενα χρόνια, δεν ήταν λίγα οι μαθητές που έπαιρναν τα λόγια της στα σοβαρά και μέναν ξάγρυπνoi τις νύχτες. Κλαμένοι, σκιαγμένοι κι ενίοτε κατουρημένοι. Βέβαιοι για τη ύπαρξη δαιμονοκίνητων δράκων και στοιχειών που θα κατασπαράξουν τις σάρκες των γονιών τους άμα τη εμφανίσει τους στη κόλαση. Τον ανηψιό μου τον έπιανε σύγκρυο και κράμπες στο στομάχι κάθε που βρισκόταν σε εκκλησία και τύχαινε το μάτι του να πέσει σε εικόνα του δρακοκτόνου Αη Γιώργη. 

Η θεολόγος – ο Θεός να την κάνει – κάθε δυο τρία χρόνια κι έπειτα από καταγγελίες γονέων και κηδεμόνων παυόταν από τα διδακτικά της καθήκοντα μα με ένα σχεδόν μαγικό, θαυματουργό τρόπο, της εγκρίνονταν πάντα μεταθέσεις για το παραδιπλανό σχολείο. Κι όταν με τη σειρά παυόταν κι από εκεί ξαναγύριζε στο προηγούμενο. Και ξανάρχιζε το μάθημα διηγούμενη το παρακάτω θαύμα:

Που λέτε, ήταν ένα μαύρος, αλλόθρησκος μουσουλμάνος. Αυτός και η γυναίκα του δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά με τίποτα. Όσο και να προσπαθούσαν, ό,τι και να δοκίμαζαν ο σπόρος δε φύτρωνε στην κοιλιά της γυναίκας. Τα χρόνια περνούσαν κι η απογοήτευση του Μουσουλμάνου και της γυναίκας του μέρα με την ημέρα μεγάλωνε. Όταν λοιπόν είδαν κι απόειδαν και δεν είχαν άλλο να σκεφτούν πήραν τις μεγάλες αποφάσεις. Θα βαφτίζονταν αμφότεροι Χριστιανοί και θα προσεύχονταν στο δικό μας Θεό αφού ο Αλλάχ δεν τους βοήθησε. Ταυτόχρονα με τα λεφτά που είχαν μαζέψει από τις δουλειές τους τα τελευταία χρόνια θα προσπαθούσαν να κάνουν εξωσωματική γονιμοποίηση. Το ‘παν και το ‘καναν. Και η Παναγία εισάκουσε τις προσευχές τους και η γυναίκα εντός ολίγων μηνών έμεινε έγκυος. 

«Θαύμα!» φώναξαν και οι δύο αλλά ένα δεύτερο μεγαλύτερο θαύμα τους περίμενε τώρα: 

Ευτυχισμένος μια μέρα ο πρώην αλλόθρησκος Μουσουλμάνος πατέρας γυρνούσε στη γυναίκα του και το παιδί του έπειτα από μια κουραστική ημέρα στη δουλειά του. Ήταν τότε όμως που δυο πολύ κακοί άνθρωποι στάθηκαν μπροστά του και του επιτέθηκαν: ο ένας τον έπιασε από το λαιμό όσο ο άλλος τον χτυπούσε στο πρόσωπο και στην κοιλιά. Με το που τον έριξαν κάτω τον έδεσαν χειροπόδαρα και άρχισαν να τον βαρούν με ένα ρόπαλο λιανίζοντάς του όλα τα κόκκαλα. Στη συνέχεια και λίγο πριν ξεψυχήσει, του έβγαλαν τα μάτια κι έπειτα με ένα πριόνι βάλθηκαν να τον κόβουν σε κομμάτια: τα χέρια, τα πόδια, το κεφάλι, όλα ξέχωρα. 

Τα ματωμένα ανθρώπινα μέλη οι δυο κακοί τα έβαλαν σε μια μαύρη σακούλα σκουπιδιών και τα έριξαν στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου τους. Μπήκαν κι αυτοί μέσα, βάλαν μπρος και ξεκίνησαν την φρενήρη τους κούρσα. 

Λίγο παραπέρα δυο αστυνομικοί βλέπουν ένα αμάξι να περνάει με μεγάλη ταχύτητα και αποφασίζουν να το καταδιώξουν. Με τα πολλά καταφέρνουν να το ακινητοποιήσουν κι αφού συνέλαβαν τους δυο πολύ κακούς ανθρώπους (γιατί αυτοί οι δύο ήταν μέσα) βλέπουν τα αίματα να τρέχουν από το πορτμπαγκάζ και τους ρωτούν:

 - Και τι έχετε μέσα στο πορτμπαγκάζ; 

Οι δυο κακοί άνθρωποι κοιτάζονται αμίλητοι όσο ο ένας αστυνομικός με ένα λοστό ανά χείρας το ανοίγει. Στην τελευταία και επιτυχή προσπάθεια του, η πόρτα ανοίγει απότομα και με ένα ξαφνικό τίναγμα πετάγεται από μέσα ο πρώην αλλόθρησκος πατέρας, ο πρώην μουσουλμάνος, αρτιμελής και ολόφρεσκος. Τους κοιτάζει στα μάτια και αναφωνεί:

 - Η Παναγία με συναρμολόγησε!