παρά τρίχα 3-2 το σκορ, μείναμε στην ισοπαλία

 - Οι εκλογικοί κατάλογοι της Αχερουσίας ανανεώθηκαν μες την εβδομάδα και ενέγραψαν το νέο μέλος τους, μου λέει ο πατέρας μου.

Η κούραση των ημερών ξεπλένει τον όποιο λογοτεχνισμό από τη φράση του, σε δευτερόλεπτα ανατρέχω στους εναπομείναντες από την ήδη αποδεκατισμένη του παρέα, η οποία είναι η αλήθεια πως τον τελευταίο καιρό έχει δεχτεί τα σοβαρότερα πλήγματα. «Ποιος;» είναι το μόνο που τον ρωτάω.

 - Ο Βασίλης, μου απαντά με υγρά μάτια και το καταλαβαίνω πως όπου να ‘ναι θα βουρκώσω κι εγώ.

 - Όχι ρε γαμώτο, πάει ο άγιος Βασίλης! 

Το πώς απέκτησε το προσωνύμιο «άγιος» είναι μια ωραία, παιδική ιστορία που την έχουμε ξαναπεί και δεν έχει να κάνει με το απόμακρο και μάλλον απότομο του χαρακτήρα τούτου του – εκ των συμπαθέστατων – φίλων του πατέρα μου. 

 - Και πότε είναι η κηδεία; Θέλεις μήπως να σε πάω εγώ; θέλεις να πάμε μαζί; τον ρωτάω και τον παρακολουθώ να σηκώνει αργά στη γνωστή κίνηση που σημαίνει δεν ξέρω, τους ώμους του.

Καλά πότε πέθανε; επιμένω.

 - Ε, όπου να ‘ναι, όχι ακόμα μου απαντά και με κοιτάζει απορημένος χωρίς να καταλαβαίνει γιατί κυλιέμαι κάτω από τα γέλια με την απάντησή του. 

Ο προγραμμένος κυρ Βασίλης ζει, ο πατέρας μου προσπαθεί πιθανότατα να συνηθίσει τη θλίψη που θα τον καταλάβει αν τον χάσει (ίσως και να τον … «εκδικείται» που είχε προ καιρού γίνει αποδέκτης της φαρμακερής ατάκας του «Έτσι που έγινες ρε φίλε τι τι θέλεις τη ζωή;»). 

Κι εγώ ακόμα γελάω μέσα σε αυτή την παράξενα βίαιη εβδομάδα που απαίτησε από μένα μια συνεχή εναλλαγή ρόλων σε μαιευτήρια και σε νεκροταφεία, σε δικαστήρια, σε δρόμους, σε σπίτια και σε ώρες εργασίας.

#

Κάποια στιγμή έβγαλα τη φωτογραφική και σημάδεψα ένα ηλικιωμένο ζευγάρι. Σύζυγοι, φίλοι, αδέλφια. Ποιος ξέρει. Ένας καφές κοινός κι από ένα τσιγάρο. Στα εύκολα και στα δύσκολα. Και στα βαρετά. Κάποιος να καταγράφει έστω άθελα κι ασυνείδητα όλη σου τη ζωή, όπως μου είπε τις προάλλες μια καλή φίλη.

#

Εκτάκτως σήμερα Τετάρτη, ομαδικό jet lag στο στούντιο του indieground, εγώ αλλά και οι ακροατές να έχουμε την αίσθηση ότι είναι Παρασκευή. Ευχαριστώ όσες και όσους μου έκαναν παρέα.
Όποιος/α επιθυμεί να (ξανα)ακούσει ηχογραφημένο το σημερινό επεισόδιο της εκπομπής δεν έχει παρά να εκμεταλλευτεί τη δεύτερη ηχογραφημένη παρουσία αυτού, κατευθείαν από εδώ:

140th lemon's indieground radio show by Lemonostiftis on Mixcloud

Αν πάλι κάποιος θέλει  να κατεβάσει το podcast του επεισοδίου αρκεί ένα κλικ στο παρακάτω εικονίδιο:

click pic to download

Σήμερα, ακούσαμε τα παρακάτω τραγούδια:

• Fountoukia - Kill Pasxalis
• Cats On Fire - The Smell Of An Artist
• Robert Scott - Lazy Boy (Feat. Tiny Ruins)
• The Greatest Show On Earth - Magic Woman Touch 
• Baxter Dury - Police 
• Simon & Garfunkel - Wednesday Morning, 3 am
• Mikael Delta - Heat Wave
• Jorma Kaukonen-When The Man Comes Around  
• 22-Pistepirkko - Birdy
• Rock Plaza Central - Anthem For The Already Defeated 
• Chumbawamba - Bella Ciao (acoustic)
• Bob Dylan - The Death Of Emmett Till 
• Pixies - Motorway to Roswell
• The Cure (feat. James McCartney) - Hello Goodbye
• Inspiral Carpets - Born yesterday (Peel Sessions)
• Vic Godard & Subway Sect - The Water Was Bad
• Alan Vega - Jukebox Babe (Long Version) 
• The Nits - The Twins
• Luke Haines - Meet Me At The Airport
• Bonnie Dobson - Winter's Going 
• Jacco Gardner - The End Of August
• The Dukes of Stratosphear - The Affiliated
• The Kinks - Village Green
• Psychic TV - Just Drifting (for Caresse)
• John Cooper Clarke - Beasley Street
• Furniture - The Brilliant Mind
• Future Islands - Seasons (Waiting on You)
• Devotchka - This Is How It Ends
• Queen - Love Of My Life