για ένα Σύμφωνο

Με τη μάνα του στο χωριό μιλούσε κάθε ημέρα, της τηλεφωνούσε ο ίδιος τα πρωινά που τα αναλγητικά χάπια έκαναν καλύτερα τη δουλειά τους και η φωνή του δεν είχε εκείνη την κούραση που αφήνει στις φωνές των ανθρώπων ο πόνος και ο πυρετός. Δεν της είχε μιλήσει για νοσοκομεία και τα λοιπά, δεν ήθελε να την ανησυχήσει γριά γυναίκα. 

Ούτε λόγος, εννοείται, να της κοινωνήσει το «Από του Χάρου τα δόντια» και το « ...ή θα μπορούσατε να μείνετε παράλυτος» που του είχαν προσυπογράψει οι γιατροί αμέσως μετά το «Ευτυχώς που ήρθατε έγκαιρα» την ημέρα που έκανε την εισαγωγή.

Αυτά τα τηλεφώνησε μόνο στον αδελφό του, όμως από το νοσοκομείο ούτε αυτός πέρασε να τον επισκεφτεί, ούτε η νύφη του ούτε καν εκείνος ο μονάκριβος κι «αγαπημένος» του ανηψιός (ο ίδιος ανηψιός που καθ’ όλη τη διάρκεια της 10ήμερης περιπέτειας του θείου έκανε κατάληψη με τους φίλους του στο σπίτι του "μπάρμπα" μετατρέποντάς το σε μπουρδέλο) παρότι έμεναν μόλις στο διπλανό της νοσηλείας του προάστιο. 

 - Αν πάθαινα κάτι στο νοσοκομείο, αυτοί οι άνθρωποι θα είχαν τον τελικό λόγο απέναντι στους γιατρούς για την ύπαρξή μου, μας είπε συννεφιασμένος όταν τους επισκεφτήκαμε, αυτόν και τον σύντροφό του . Κι αν πέθαινα αυτοί οι άνθρωποι θα κληρονομούσαν την περιουσία μου! Το καταλαβαίνεις;

#

Η επέκταση του σύμφωνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια αφορά καθαρά και ξάστερα την επέκταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ώστε να αφορούν ολόκληρο τον πληθυσμό. Δεν είναι πολυτέλεια. Το καταλαβαίνεις;

Και μολονότι η παρούσα (για τις προηγούμενες ούτε λόγος) κυβέρνηση ανακοινώνει συχνά πυκνά την κατάθεση εκείνου του νομοσχεδίου που θα το περιέχει (σε ένα παιχνίδι υφαρπαγής ψήφων;) και έχει υπαναχωρήσει άλλες τόσες από αυτό (σε ένα παιχνίδι υφαρπαγής έτερων ψήφων;), νομίζω πως είναι η κατάλληλη στιγμή να το κάνει πράξη. Όπως άλλωστε το έχει υποσχεθεί.