το πρώτο ραδιοφωνικό επεισόδιο μετά το παράξενο καλοκαίρι

Το πρώτο επεισόδιο της νέας ραδιοφωνικής χρονιάς κατεγράφη ως γεγονός την προηγούμενη Παρασκευή στις 10 προ μεσημβρίας. Τόσο την υπέροχη σειρά τραγουδιών που επίμελώς επέλεξε ο γράφων όσο και τη διάθεση του ιδίου προσπάθησαν να καθηλώσουν - ενίοτε επιτυχώς - τα απεριόριστα τεχνικά προβλήματα που παρουσιάστηκαν στη διάρκειά της. Κάποια από αυτά - παρότι πρόδηλα - δεν θα καταφέρουν να φτάσουν στα αυτιά σας, έπειτα από την κατάλληλη επεξεργασία στην οποία υπεβλήθη η μαγνητοφωνημένη εκδοχή της εκπομπής που προσφέρεται προς ακρόαση σε streaming μετάδοση:

αλλά και ως mp3 φορματ για όσους/ες επιθυμούν να την ακούσουν εκτός της οικίας τους:

click pic to download

Ας γνωστοποιηθεί δε πως στη διάρκειά του επεισοδίου ακούστηκαν τα παρακάτω τραγούδια:

• Frédéric François Chopin - Prelude in E-Minor (op.28 no. 4)
• The Tiger Lillies-Autumn Leaves
• Elvis Presley with The Jordanaires - Summer Kisses, Winter Tears
• The Chap - We Work In Bars (detektor.fm-Session)
• The Yellow Melodies – If I could write poetry
• Jonathan Richman - The Origin of Love
• The Goon Sax -Boyfriend
• World Party - Is It Like Today
• The Housemartins-The People Who Grinned Themselves To Death
• The Adverts - I Looked At The Sun
• Freedom Kerl - Cover Me
• Nick Cave & The Bad Seeds - I Need You
• Scott Walker - 'Til The Band Comes In
• The Monochrome Set - Lost in My Own Room, Dreaming
• The Moles - Strange Summer
• Azitis -The Prophet
• The Bordellos – Attack of the Killer V-Sides
• Sunset Rubdown – The Taming Of The Hands That Came Back To Life
• Stanley Brinks And The Wave Pictures-Blues About The Size Of Someone Else's Heart
• De La Soul feat. David Byrne - Snoopies
• The In-Crowd - Mango Walk
• The Freeborn - Inside People
• Thee Oh Sees - The Axis
• Anika - I Go To Sleep
• Διάφανα Κρίνα - Έγινε Η Απώλεια Συνήθειά Μας

Τις αμέριστες ευχαριστίες μου σε όσους με συντρόφευσαν κατά τούτο το πρώτο επεισόδιο της έκτης σεζόν.

πέμπτη επιστροφή προ των πυλών

Επίσημη πρώτη λοιπόν αύριο. Για έκτη χρονιά...

Ενα καλοκαίρι και κάμποσους (που σημαίνει πολλούς) δίσκους μετά την τελευταία φορά που τα είπαμε ραδιοφωνικά, η επιστροφή με αύξοντα αριθμό 5 είναι δεδομένη. Ο indieground ξεκίνησε να εκπέμπει πάλι ζωντανά από το κεντρικό του στούντιο, ανανεωμένος και με δαιμονισμένη διάθεση. 

Θα φορέσω τα καλά μου αυτήν την Παρασκευή. Πρωί-πρωί, θα ζαλωθώ τις σκέψεις μου, τις μουσικές και τα τραγούδια που άκουγα τους μήνες που δεν είχα πρόσβαση σε μικρόφωνα, κονσόλες και οπτικές ίνες, μαζί κι εκείνα που ανακάλυψα έκτοτε, και θα κατηφορίσω επί σκοπώ στο κέντρο της πόλης. Καλοχτενισμένος, θα ανθολογήσω σκέψεις και ακούσματα με το παροιμιώδες τρακ εκείνου του ερωτευμένου που μελετάει από καιρό το επικείμενο ραντεβού και ταυτόχρονα δεν είναι σίγουρος ότι θυμάται πως να κοινωνεί και να διοχετεύει στο στόχο την αξόδευτη ερωτική του διάθεση.

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου, λοιπόν, στις 10:00 το πρωί ξεκινά το πρώτο επεισόδιο (το 208ο) της έκτης σεζόν της εκπομπής "στον λεμονοστίφτη".

Όποιος/α επιθυμεί να παραστεί στο δικτυακό ραντεβού στο "Autumn's here" αρκει να συμπλέξει τις δικτυακές του ίνες με εκείνες του indieground online radio, ώστε να ακούσουμε ΠΑΡΕΑ τα τραγούδια που έχω διαλέξει, πατώντας εδώ:

Καλή μας αρχή!

υγ. Εν όψει της εορταστικής ατμόσφαιρας της πρεμιέρας (ευκαιρία έψαχνα είναι η αλήθεια) ένας δίσκος μου θα αλλάξει χέρια κατά τη διάρκεια της εκπομπής. Η δεύτερη κόπια που έχω στην κατοχή μου φυσικά. Ο λόγος για το υπέροχο "People who grinned themselves to death" των Housemartins που κυκλοφόρησε τέτοιο καιρό το 1987. Αρκεί μια καλημέρα, ένα μήνυμα στο mail, στο blog, στο FB ή όπου αλλού για να εκδήλωσει κάποιος/α το ενδιαφέρον του/της για την απόκτησή του.

ευχαριστώ Θάνο

Γλύφω το οξύ απ' τις ρωγμές των χειλιών σου
και προσπαθώ να σου απαλύνω τον πόνο
τα χρόνια που περάσανε μ' αφήσανε μόνο
να ψάχνω την πνοή μου στο νεκρό εαυτό σου, στο νεκρό εαυτό σου

Ζητάω βοήθεια από ανήμπορα χέρια
που ριγούν στην αγάπη και στον τρόμο
πήρες λάθος το δικό μου δρόμο
και ψάχνεις το φως μου σε σβησμένα αστέρια

Η απουσία σου μ' εξουθενώνει
και δεν μπορώ να συνηθίσω
νοιώθω να προχωράω μπροστά μα πάντα φτάνω πίσω
κι αυτή η αλήθεια με σκοτώνει

Σβήνω τα ίχνη απ' τα ψέματα μας
παραπατάω στην σιωπή
έγινε η απώλεια συνήθειά μας
κι ο έρωτας μια άρρωστη κραυγή

 

 

Από τα μικρά πράγματα, τα μεγάλα τραγούδια, που κρατάς για τον εαυτό σου καθώς πορεύεται κατά βάθος μόνος τη ζωή. 

 

Ευχαριστώ Θάνο.