σ' ένα σπίτι αδειανό

Επί της λεωφόρου Αλεξάνδρας, πάνω από το σταθμό του Μετρό (έξοδος Πανόρμου) και κάτω από τη σκιά του κοσμαγάπητου κτιρίου της Γ.Α.Δ.Α., βρίσκεται ετούτη η πολυκατοικία της φωτογραφίας. 

Στις αρχές της δεκαετίας του 80, το ισόγειό της στο οποίο σήμερα βρίσκεται υποκατάστημα γνωστής πιτσαρίας,  στέγαζε το φαστφουντάδικο TAMMY’S. Άντρο προεφηβικού κωλοπαιδισμού, όπου διαδραματίστηκε ατέλειωτη σειρά επιτυχημένων – ή μη – φαρσών με  μόνιμους συμπρωταγωνιστές μας πλαστικά μπουκάλια κέτσαπ και μουστάρδας μαζί με ηχητικά εφφέ - προσομοιώσεις οσμηρών σωματικών λειτουργιών. Πάντοτε με φόντο μια γιγαντοοθόνη (για τα τότε δεδομένα) που επαναλάμβανε ανελέητα video clip της εν λόγω δεκαετίας ή στη χειρότερη ταινιών του στυλ: “Η εκδίκηση των nyrds”.

Η πολυκατοικία αυτή με εντυπωσιάζει πλέον όχι για τις αναμνήσεις που μου φέρνει αλλά για την ολοκληρωτική απουσία σημείων ζωής πάνω και μέσα της. Όποια ώρα της ημέρας κι αν περάσω, καλοκαίρι ή χειμώνα, δεν υπάρχει ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Κλειστά πατζούρια, έρημα μπαλκόνια, και μια αίσθηση ότι  γλάστρες, μπουγάδες, καρέκλες και σφουγγαρίστρες που θα ξόρκιζαν το ακατοίκητο του κτιρίου είναι είδη απαγορευμένα. 

Παρ’ όλα αυτά το ότι το κτίριο δεν έχει όψη παρατημένου και απεριποίητου γκρεμιδιού,  εξάπτει τη φαντασία μου για τη μοίρα που το οδήγησε στην εγκατάλειψη ή στην κεκαλυμμένη χρήση του, οδηγώντας με  στη δημιουργία προσωπικών αστικών μύθων. 

άποψη από σταθμό μετρό

άποψη από Αλεξάνδρας

άποψη από ...ελικόπτερο