η 950η ανάρτηση (ένας ανέμπνευστος τίτλος για μια ωραία εκπομπή)

Μάλλον ήταν οι κάθε άλλο παρά κλαψιάρικες επιλογές του playlist που μ' έκαναν να τραγουδάω κεφάτος (off the air ασφαλώς) σε συνδυασμό με τις κουβέντες σε όλα τα μέσα δικτύωσης με τους ανέλπιστα πάρα πολλούς φίλους και ακροατές που άκουσαν το σημερινό επεισόδιο που έκαναν τα 241 λεπτά του να μοιάζουν με 20.  Ούτε που κατάλαβα για πότε πέρασε το σημερινό τελευταίο ανοιξιάτικο δίωρο.

Κι αν κάπου εδώ, λίγες ώρες αργότερα,  είχα σκοπό να κάνω ένα μικρό αφιέρωμα στους Feelies (και τα αδελφά συγκροτήματα των Yung Wu και The Trypes - νέα ανακάλυψη οι δεύτεροι - ) η μουσική των οποίων με καταλαμβάνει εξ' ολοκλήρου για πολλοστή φορά στη ζωή μου, και να διηγηθώ τις εικόνες που με εντυπωσίασαν σήμερα (όπως οι ασφυκτικά γεμάτοι σταθμοί των τρένων και τα ξέχειλα βαγόνια, οι γιαπωνέζες τουρίστριες ή ο πορτοφολάς που συνέχισε να βουτάει τα χέρια του σε ξένες τσέπες παρότι ο συνεργός του είχε μόλις συλληφθεί), αποφασίζω να το αναβάλλω λόγω τεράστιας υπνηλίας και αδυναμίας σύνταξης της παραμικρής ενδιαφέρουσας πρότασης που να βγάζει νόημα. Έτσι απλά ευχαριστώ πολύ όσες και όσους μου κράτησαν συντροφιά στο σημερινό επεισόδιο. 

Εις επιθυμεί να το ακούσει ηχογραφημένο δεν έχει παρά να εκμεταλλευτεί τη δεύτερη ηχογραφημένη παρουσία αυτού κατευθείαν από εδώ:

125th lemon's indieground radio show by Lemonostiftis on Mixcloud

ή να κατεβάσει το podcast αυτού πατώντας το παρακάτω εικονίδιο:

click pic to download

Ιδού και το σημερινό playlist:

• David McCallum - My World Is Empty Without You
• Joseph Arthur - Crying Like a Man
• Canned Heat - On The Road Again
• Laurie Anderson - Tightrope
• Hildegard von Binge Drinking - X Frédéric Ehlers 
• The Redskins - Go Get Organised
• Morrissey - Journalists Who Lie
• The Housemartins - You Better Be Doubtful
• The Kinks - Some Mother's Son
• Bill Callahan - Spring
• Belle and Sebastian - Baby Jane
• Donovan - Colours
• Genesis - The Carpet Crawlers 
• Johnny Mathis - Wild Is The Wind
• Maya Angelou's thoughts: One Percent
• I Giardini di Mirò - Trompsø Is Ok
• KU - Millions
• Television Personalities - If I Could Write A Poetry
• The Silos - Going Round 
• The Trypes - (from the) Morning Glories
• Steve Miro And The Eyes - Ain't You Got No Life
• Can - Alice
• Psychic TV - Black Moon
• Brian Eno & Karl Hyde - The Satellites
• John Cooper Clarke - The Ghost Of Al Capone
• Yung Wu - Aspiration

υγ. Έκτακτο επεισόδιο της εκπομπής την επόμενη Τρίτη στις 8 το βράδυ. Με καλεσμένο πάλι τον Νεκ στις περισσότερες επιλογές.

Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν και καλό 

Σαββατοκύριακο σε όλους.

θα τα δεις να στεγνώνουν

Εν κινήσει στους δρόμους, δουλειές & τρέξιμο, βινύλια στη μασχάλη, οι Felt, κι άλλες δουλειές, εκλογές ξανά, παζάρια, βιβλία, ελάχιστος χρόνος για απομόνωση, ο Wim Wenders, κι άλλες μπύρες, οι μουσικές αποκαλύπτονται εμπρός μου και μου κόβουν την ανάσα, τις καταγράφω, μια καινούρια μπάντα, ένα κινέζικο δεκάιντσο, οι The Trypes (!!!) μου αλλάζουν τον ρου κι αυτής της εβδομάδας, όλες οι μικροσυνήθειες που κάνουν τον κόσμο μου να γυρίζει χωρίς να χάνει στροφές, σηματοδοτούν την εκκίνηση ενός νέου επεισοδίου. 

Κι ενώ στα αυλάκια του δίσκου και του εγκεφάλου μου στριφογυρνούν οι Psychic TV, και οι Silos, φρέσκα και παλιά ακούσματα, κυκλοφορίες όχι απαραίτητα χθεσινές από βινύλια, cd, κασσέτες, 45αρια και mp3, προσπαθώ να βάλω σε τάξη καμιά 40ρια τραγούδια από αυτά που θυμήθηκα, έμαθα, μου πρότειναν, ανακάλυψα, άκουσα, με συγκίνησαν και τελικά επέλεξα κατά τη διάρκεια ολόκληρης της εβδομάδας ώστε να σχηματίσουν σιγά-σιγά το soundtrack αυτής υπό τον τίτλο “tears go by”, (s03e35), 

Αυτήν την Παρασκευή, 30 Μαΐου, στις 10:00 το πρωί όπως πάντα. Όποιος/α επιθυμεί να μου κάνει ραδιοφωνική παρέα δεν έχει παρά να συμπλέξει τις δικτυακές του ίνες με εκείνες του indieground online radio, πατώντας εδώ:

https://www.facebook.com/events/781102141914314/?source=1

η Αλίκη στις πόλεις

Η Αλίκη στις πόλεις. Βρισκόμαστε στο 1974 και η ασπρόμαυρη ματιά του Βιμ Βέντερς δίνει κινηματογραφική υπόσταση σε ένα φαινομενικά αταίριαστο δίδυμο, την εννιάχρονη Αλίκη του τίτλου και τον έκπτωτο δημοσιογράφο/φωτορεπόρτερ Φίλιπ Γουίντερ που αναλαμβάνει άθελά του την ευθύνη της μικρής έπειτα από την πρόσκαιρη εξαφάνιση της μητέρας της. 

Η κάμερα καταγράφει την περιπλάνηση του «ζεύγους» σε τοπία δύο ηπείρων, τριών χωρών κι ακόμα περισσότερα συναισθημάτων και διαθέσεων, διευρύνοντας ταυτόχρονα τα όρια της έννοιας road movie. Κι αυτό καθώς πρόκειται για ένα ταξίδι επιστροφής κι αναζήτησης του στέρεου παρελθόντος με τις βαλίτσες γεμάτες αποτυχία, ανεκπλήρωτες ελπίδες και ματαιώσεις και ουχί πηγαιμού προς το όνειρο όπως έχω/έχουμε συνηθίσει στις αντίστοιχες ταινίες του είδους. 

Παρ’ όλα αυτά όλα τα υπόλοιπα συστατικά [η περιπέτεια, το σπάσιμο της καθημερινότητας, ο νόμος κυνηγός, η φιλία και η κατανόηση, η επιβίωση, ο ρομαντισμός ( ο οποίος ίσως και να ξεπερνάει την κόκκινη γραμμή του υφέρποντα), η προδοσία, ο ενθουσιασμός, η αφέλεια και η απογοήτευση, η καθοριστική τυχαία συγκυρία], με τη δοσολογία βέβαια που επιβάλλει ο Γερμανός σκηνοθέτης είναι εδώ. 

Όπως άλλωστε και η κριτική στον (τότε;) σύγχρονο τρόπο ζωής που βυθίζεται σε ατέλειωτους αυτοκινητόδρομους, μοναξιά, ψυχρά δωμάτια ξενοδοχείων, τηλεοπτικά σκουπίδια, ραδιοκύματα εγκατάλειψης, β διαλογής ταχυφαγεία και αφιλόξενες πόλεις.

Όλα αυτά υπό τους ήχους της θρυλικής Γερμανικής μπάντας των CAN που επιμελούνται τα ορχηστρικά μέρη της ταινίας. Το βασικό μουσικό μοτίβο του soundtrack μάλιστα κυκλοφόρησε επίσημα από το αρχείο του συγκροτήματος μόλις το 2012, στο The Lost Tapes (το οποίο είχα συμπεριλάβει και στις καλύτερες παλιές ηχογραφήσεις που είχα ακούσει τη χρονιά εκείνη - νο7).

Επίσης εντυπωσιακή στην ταινία και η live εμφάνιση του Chuck Berry στην ερμηνεία του Memphis, Tennessee. 

Η «Αλίκη στις Πόλεις», γυρισμένη το 1974 θεωρείται και όχι άδικα κατά τη γνώμη μου όχι μόνο μια από τις καλύτερες ταινίες του Wim Wenders ή του «νέου Γερμανικού σινεμά» αλλά και σημείο αναφοράς για μια – ίσως και περισσότερες - ολόκληρη γενιά σινεφίλ. Υπέροχες ερμηνείες τόσο από τον Rüdiger Vogler όσο και από την πιτσιρίκα Yella Rottländer. 

Ευχαριστηθήκαμε την προβολή της εχθές, στην πλούσια Ταινιοθήκη του Ινστιτούτου Γκαίτε (ναι, αυτή με τα άβολα καθίσματα). 

Η είσοδος ήταν εεύθερη αλλά αυτός δεν είναι φυσικά ο μόνος λόγος που σου προτείνω να ρίξεις μια ματιά στο πρόγραμμα του φεστιβάλ «Νέος Γερμανικός Κινηματογράφος» της δεκαετίας του 1970 - Ανακαλύπτοντας την Ταινιοθήκη του Goethe-Institut Athen». Σίγουρα θα βρεις κάτι να δεις.

danse macabre

... πλέον σε κοιτούν χωρίς ντροπή, ακόμα και στα μάτια, στήνοντας χορούς και βγάζοντας πύρινους λόγους, πανηγυρίζοντας  στους δρόμους - δικαιωμένοι - το κοντά στο 10 τοις εκατό ποσοστό τους. 

υγ. Μα είναι δυνατόν;;;;

και 1 και 2 και 4

Χωρίς ιδιαίτερα χαμηλότονες στιγμές το σημερινό επεισόδιο, με τρόπο που έρχεται σε αντίθεση με την καθημερινότητά μου, απλώθηκε σε 15 περισσότερα από το συνηθισμένο λεπτά και με έκανε να τραγουδάω ευχαριστημένος πίσω από τα μικρόφωνα. Νομίζω τα ίδια αποτελέσματα είχε η ακρόασή του και στην ανέλπιστα πολύ μεγάλη αλυσίδα ακροατών που μαζεύτηκαν στους δικτυακούς τους δέκτες από τις 10 κιόλας το πρωί.

Ευχαριστώ πολύ όσες και όσους μου κράτησαν συντροφιά στο σημερινό επεισόδιο. Εις επιθυμεί να το ακούσει ηχογραφημένο δεν έχει παρά να εκμεταλλευτεί τη δεύτερη ηχογραφημένη παρουσία αυτού κατευθείαν από εδώ:

124th lemon's indieground radio show by Lemonostiftis on Mixcloud

ή να κατεβάσει το podcast αυτού πατώντας το παρακάτω εικονίδιο:

click pic to download

Ιδού και το σημερινό playlist:

• The London Punkharmonic Orchestra - White Riot 
• The Stranglers - Hanging Around
• Inspiral Carpets - I'll Keep It In Mind
• Eleanor Friedberger - You'll Never Know Me
• Kotchy - Check Out My Keychain (The Chap Remix)
• Hot Chip - Transmission
• Erfolg - Fame (D. Bowie cover)
• Talking Heads - First Week - Last Week... Carefree
• Beak - Pill
• The Fall - Who Makes The Nazis
• Ben Vaughn - The Only Way To Fly
• Beck - Loser
• Beastie Boys - Off The Grid
• Fidlar - Red Right Hand
• The Things - Outside My Window
• The Long Ryders - Ivory Tower
• Sharon Van Etten - Every Time the Sun Comes Up 
• Now We've Got Members - The Song Is Always Altered
• Yo La Tengo - Autumn Sweater
• Yung Wu - Big Day
• The Feelies - Moscow Nights
• The Clean - Psychedelic Ranger
• Zounds - Can't Cheat Karma
• Pylon - Danger!!
• The Skoidats - Night Of The Droogs
• The Vibrators - i'm Gonna Be Your Nazi Baby (The Peel Sessions 1976)
• Mission of Burma - That's How I Escaped My Certain Fate
• The Scars - Psychomodo 
• Vassilikos - You Are My Destiny

Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν και καλό 

Σαββατοκύριακο σε όλους.

'Α! και καλή καλύτερη ψήφο.

υγ. κι επειδή είναι φορές που τα πολλά λόγια δεν είναι φτώχεια:

can’t cheat karma

Άυπνος στο πρωινό βαγόνι προσπαθώ με κόπο να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά. Νυστάζω ή προσπαθώ να αποφύγω τις ίδιες μου τις σκέψεις; 

Λίγο πριν βυθιστώ σε μακάριο ύπνο ανασηκώνω το κεφάλι μου, εκμεταλλεύομαι τις δροσερές ριπές κλεισούρας που μπαίνουν από το παράθυρο κι ανοίγω τα μάτια. «Can’t cheat Karma», διαβάζω ακριβώς μπροστά μου. Καρφώνομαι, μαγνητισμένος από τη δύναμη του λογότυπου στο χακί φούτερ του τύπου που κάθεται απέναντι. Ωραία μπλούζα, θέλω να του πω αλλά με συγκρατώ κι απλά μένω να αναρωτιέμαι που να το βρήκε το μπλουζάκι των Zounds.

Διαδρομές στην πόλη, κίνηση και στριμωξίδι, δουλειά, εκλογές, παζάρια, ξενύχτια, ψυχωτικοί ταξιτζήδες, μουσικές ανασκαφές και αποκαλύψεις, ο ήλιος έχει αρχίσει να δείχνει τα δόντια του, η κάθε μέρα επιβίωση κι ευτυχία, μπύρες, αναμονές, βιβλία, εφημερίδες και μηνύματα, μια καινούρια μπάντα που σου αλλάζει τον ρου της εβδομάδας, η παγίδα του δημοσιοσχεσίτη, προσαρμοσμένες όλες οι μικροσυνήθειες που κάνουν τον κόσμο μου να γυρίζει χωρίς να χάνει στροφές, σηματοδοτούν την εκκίνηση του αυριανού επεισοδίου. 

Την ίδια ώρα, στα αυλάκια των δίσκων και του εγκεφάλου μου στριφογυρνούν οι Zounds, και οι Fall, φρέσκα και παλιά ακούσματα, κυκλοφορίες όχι απαραίτητα χθεσινές από βινύλια, cd, κασσέτες, 45αρια και mp3, αστικά blues που σχηματίζουν σιγά-σιγά το soundtrack της τρέχουσας εβδομάδας. “(the man who) Can’t cheat karma” λοιπόν, (s03e34), αυτήν την

Παρασκευή, 23 Μαΐου, στις 10:00 το πρωί όπως πάντα. Όποιος/α επιθυμεί να μου κάνει ραδιοφωνική παρέα δεν έχει παρά να συμπλέξει τις δικτυακές του ίνες με εκείνες του indieground online radio, πατώντας εδώ:

https://www.facebook.com/events/280941782087011/?ref_dashboard_filter=upcoming&source=1

αρ γιου τώκινγκ του μη?

Μουτζώνει το Σαμαρά στο ραδιόφωνο κι αλλάζει λωρίδα φανερά εκνευρισμένος.

Μέχρι πριν από λίγο διασκέδαζε την εκπομπή του Γεωργίου και δε μιλούσε πολύ. Ρουθούνιζε μόνο συνεχώς τη βουλωμένη του μύτη και ευχαριστημένος με όσα άκουγε, πετούσε που και που κανένα «Πες τα μεγάλε». Κι εγώ με την ανοχή στα 7/10 κοιτούσα πότε τα σταματημένα αυτοκίνητα στην κίνηση της Κηφισίας από το παράθυρο του συνοδηγού, πότε το ταξίμετρο, το οποίο ήταν το μόνο που έτρεχε ως όφειλε.

Στριφογυρίζει το δείκτη του αριστερού του χεριού στο δεξί του ρουθούνι, μου ρίχνει μια κλεφτή ματιά, έπειτα το σκουπίζει στο άλλοτε λευκό του παντελόνι, και αφού καταριέται τον Πακιστανό που πουλάει τα μπιχλιμπίδια του στο φανάρι, την κάνει τη δήλωση:

-          -  Εγώ, είμαι χρυσαυγίτης

-          -  Δεν εκπλήσσομαι του απαντώ.

Αυτό ήταν. Με μια ακατάσχετη, δαιμονισμένου ρυθμού αφήγηση των βοθρολυματικών highlights της ζωής του, και άλλων παροξυσμικών συνειρμών,  ο άνθρωπος αυτός έκανε τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να μηδενίσει το κοντέρ της ανοχής μου.  Τα θέματα με τα οποία καταπιάστηκε πολλά:

Οι θέσεις εργασίας που χάνονται από τη λαθρομετανάστευση, ο ξάδελφος που είπε ένα απλό «Άντε γαμήσου ρε Αλβανέ» σε έναν Αλβανό σε ένα φανάρι κι ο Αλβανός τον πυροβόλησε, η παρατρίχα δολοφονία της συζύγου του από τον ίδιο, οι ασθένειες που μεταδίδουν στους Έλληνες οι μετανάστες, ο άνθρωπος που τον γέλασε και του ‘φαγε 800.000 ευρώ, η παλληκαριά του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του κόμματός του (*), η φτώχεια που μαστίζει την κοινωνία μας, η κούρσα με τον διαβόητο καταζητούμενο Πάσσαρη, η άρνησή στον πασόκο πολιτικό που του ‘ταξε πέρσι διορισμό, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα και η πιθανότατα λερωμένη φωλιά του δολοφονηθέντος, η κατά δοκούν και συμφέρον πίστη του στη θανατική ποινή, τα λαθραία του τσιγάρα, ο ανθελληνισμός όσων κατηγορούν τους λιμενικούς, και πολλά άλλα.

Για να μείνω ψύχραιμος που και που παίζω με το κινητό μου. Διαβάζω παλιά μηνύματα, ξεσκαρτάρω άχρηστα τηλέφωνα και τσεκάρω τις διάφορες εφαρμογές: με ένα ηλεκτρονικό κουμπί ανοίγω το φακό, με ένα άλλο την πυξίδα,  και με ένα τρίτο αρχίζω και ηχογραφώ:

Τρολλάρω, όσο μπορώ, δεν έχω άλλο όπλο αντίστασης. 

 (*) ο τσαμπουκάς του οποίου παρεμπιπτόντως ήταν – κατά δήλωσή του – ιδιαιτέρως αρεστός και στον lig;otero μπερδεμένο οδηγό ταξί της επόμενης μέρας. Αυτόν που θα ψήφιζε Συριζα. 

Αίμα - ταξί - χρυσοκίτρινη αυγή!

Αφιερωμένο σε όσους δεν έκαναν τον κόπο να πάνε να ψηφίσουν εχθές.

Λούσιος σουρεαλισμός: άντρας σε λιβάδι με ραπτομηχανή

Είμαι σίγουρος πως κάτι χάνω και παρόλο που τις σχέσεις μου με τη μητέρα φύση διαταραγμένες δεν τις λες, οι πολύωρες πεζοπορικές βόλτες, οι ορειβασίες, οι αναρριχήσεις (θα σου πω μια ιστορία κάποια φορά) και οι συναφείς φυσιολατρικές καταστάσεις δεν είναι το φόρτε μου.  

Έτσι όταν πριν μια δυο εβδομάδες μου πρότειναν να ακολουθήσω  την εκδρομή στον Λούσιο ποταμό και μου έδειξαν το πρόγραμμα της εκδρομής κάποιου συλλόγου, εγώ, καθόλα φυσιολογικά, αρνήθηκα.

Ζήτησα όμως να μου φέρουν καμιά φωτογραφία, ο Ν. χατήρι δε μου χάλασε, και από εκείνες που μου έδειξε, διαλέγω 2-3 και αναρτώ εδώ:

Η πρώτη, η μοναστηριακή, ως φόρος τιμής στο υπέροχο «Μάθε παιδί μου γράμματα» καθώς οι σκηνές της ταινίας, εκείνες όπου η «εξεγερμένη» νεολαία του χωριού παίρνει τα βουνά, είχαν γυριστεί στη μονή που βρίσκεται εκεί.

Κι αν μόνο στα μάτια μου δείχνει σουρεαλιστική, η σαν από πίνακα του Πικάσο φυγή του αλόγου

Η τελευταία επιλογή (καθώς και οι μεγεθύνσεις αυτής) με τον ημίγυμνο άντρα και τη ραπτομηχανή στο λιβάδι, θα δικαιώσει απόλυτα τόσο εμένα και τον τίτλο της ανάρτησης,  όσο και τον φωτογράφο του ενσταντανέ!

τα μίλια και οι πόντοι

Από εκπομπή σε εκπομπή, από μπαρ σε μπαρ κι από μπύρες σε μπύρες κυλάνε παραδόξως οι μεγάλες ώρες των τελευταίων εβδομάδων. Κι εγώ τις μετράω πόντο πόντο στην περιφέρεια της κοιλιάς μου που μεγαλώνει.

Ευχαριστώ πολύ για την παρέα όσες και όσους μου κράτησαν συντροφιά στο σημερινό επεισόδιο. Εις επιθυμεί να το ακούσει ηχογραφημένο δεν έχει παρά να εκμεταλλευτεί τη δεύτερη ηχογραφημένη παρουσία αυτού κατευθείαν από εδώ:

123rd lemon's indieground radio show by Lemonostiftis on Mixcloud

ή να κατεβάσει το podcast αυτού πατώντας το παρακάτω εικονίδιο:

Ιδού και το σημερινό playlist:

• Hugo Montenegro & His Orchestra - Titoli 
• The White Stripes - Conquest (acoustic mariachi version) 
• The Walkabouts - Yesterday Is Here 
• Nick Cave & The Bad Seeds - Ain't Gonna Rain Anymore 
• Yazoo - Ode To Boy 
• Hercules & Love Affair feat John Grant - I Try To Talk To You 
• It's Immaterial - Driving away from home (Remix) 
• Noir Desir - Le Vent Nous Portera 
• Eels - My Descent Into Madness 
• Billy Cobham - Red Baron 
• Material feat Williams Burroughs - Words Of Advice 
• Get The Blessing - The Word For Moonlight Is Moonlight 
• The Vanity Set - Personal Hell 
• The Parsonage - Love Will Tear Us Apart 
• New Bums - Town on the Water 
• Bulent Ortacgil - Benimle Oynar Misin 
• Bee Gees - New York Mining Disaster 1941 
• Chumbawamba - Always Tell The Voter What The Voter Wants To Hear 
• Dead Man's Bones - Lose Your Soul 
• Fairport Convention - Si Tu Dois Partir 
• The David - Light Of Your Mind 
• Lord Sitar - I Can See For Miles 
• Baby Guru - Behaviour 
• The Flaming Lips With Yoko OnoPlastic Ono Band - Brain Of Heaven 
• The Dark Side Of The Moon A Capella - Eclipse 
• The King Blues - Shooting Fascists 
• Bubblegum Lemonade - This Is The New Normal 
• Marianne Faithful - Lonesome Travellers 
• Vietnam Veterans - 500 Miles 
• The Afghan Whigs - Algiers 
• Ride - Leave Them All Behind

Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν και καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.

'Α! και καλή ψήφο.

τα 500 μίλια

Με τα μαλλιά ακόμα ανακατεμένα από την μουσική πτήση της Τρίτης, βάζω μπρος και σχεδιάζω ήδη το πρωινό ταξίδι της Παρασκευής. Όταν θα βρίσκομαι μόνος στον αέρα του indieground και θα διηγούμαι μέσα από ήχους και τραγούδια την εβδομάδα που διανύουμε, τις διαδρομές στην πόλη με ακουστικά, τα δισκάδικα, τα παζάρια, τις μουσικές ανασκαφές και αποκαλύψεις, όλες τις μικροσυνήθειες που κάνουν τον κόσμο μου να γυρίζει χωρίς να χάνει στροφές. Με φρέσκα και παλιά ακούσματα, κυκλοφορίες όχι απαραίτητα χθεσινές από βινύλια, cd, κασσέτες, 45αρια και mp3, στις αποσκευές 

“500 miles away” λοιπόν, (s03e33), αυτήν την

Παρασκευή, 16 Μαΐου, στις 10:00 το πρωί όπως πάντα. Όποιος/α επιθυμεί να μου κάνει ραδιοφωνική παρέα δεν έχει παρά να συμπλέξει τις δικτυακές του ίνες με εκείνες του indieground online radio, πατώντας εδώ:

https://www.facebook.com/events/779758208710585/?ref_notif_type=plan_user_joined&source=1

κάποτε μια Τρίτη και 13, το βράδυ

Πολύ καλή η συνεργασία με τον Νεκ χθες το βράδυ στο στούντιο. Παρ'οτι είχαμε καιρό να εκπέμψουμε κοινό επεισόδιο. Ως επί το πλείστον (και σε ποσοστό 75%) τα ωραία τραγούδια που ακούσαμε και μάθαμε - τουλάχιστον εγώ -  τα διάλεξε ο Νεκ. Άψογες οι επιλογές, οι εναλλαγές και η άνεση στον αέρα.

Στο θετικό αποτέλεσμα ίσως συντέλεσαν κιόλας τα αμύγδαλα που είχε κουβαλήσει μαζί του να συνοδεύσουν τις μπύρες που θα πίναμε στο στούντιο. Κι αυτό καθώς του είχα απαγορέψει να φέρει μαζί του πατατάκια. Τον αποπροσανατολίζουν εντελώς, το ξέρω: μασουλάει συνεχώς, κάνει το γνωστό θόρυβο με το περιτύλιγμα που περνάει σαν παράσιτα λευκού θορύβου από τα ανοιχτά μικρόφωνα, κι όταν δε, πάει να τον αποφύγει, κάθε ορθό timing στις κουβέντες και τους προλόγους των τραγουδιών πάει περίπατο. 

Με ένα εικοσάλεπτο encore, έκλεισε η χθεσινή εκπομπή.  Το οποίο ίσως να κρατούσε και λιγάκι παραπάνω αν ο δάκτυλος της Τρίτης και 13 (με πανσέληνο) δεν έβγαζε εκτός λειτουργίας τα μηχανήματα του στούντιο, ένα μόλις τραγούδι πριν το τέλος.

Εις επιθυμεί να ακούσει ηχογραφημένο το χθεσινοβραδινό επεισόδιο δεν έχει παρά να εκμεταλλευτεί τη δεύτερη ηχογραφημένη παρουσία αυτού κατευθείαν από εδώ:

122nd lemon's indieground radio show by Lemonostiftis on Mixcloud

ή να κατεβάσει το podcast αυτού πατώντας το παρακάτω εικονίδιο:

click pic to download

Ιδού και το χθεσινό playlist:

• Francois de Roubaix - Dernier Domicile Connu OST- Generique 
• Grant Hart - The Argument - Shine, Shine, Shine 
• Jorma Kaukonen - Genesis 
• Mike Curb Congregation - Nixon Now 
• Exuma - Monkberry Moon Delight 
• Broken Bells with Ringo Starr - And I Love Her 
• Villagers - Occupy Your Mind 
• Morrissey - The National Front Disco 
• Brilliant Corners - Delilah Sands 
• The 'O' Level - East Sheen 
• Los Saicos - Come On 
• Dexy's Midnight Runners - I'm Just Looking 
• Watermelon Men - I've Been Told 
• The Seeds - A Faded Picture 
• Sigur Ros - The Rains Of Castamere 
• Neu! - Super 
• Blackfeet Graves - Mystic Rabbit 
• Mood Six - The Contemporary Scene 
• B Movie - Remembrance Day 
• Χωρίς Περιδέραιο - 48 Σιωπές 
• Soft Cell - Metro Mr X 
• Le Volume Courbe - Le petit chevalier 
• Willy Mason - Oxygen 
• New Bums - The Killers and Me 
• DeSoto Caucus - Skills of Warfare 
• Shuggie Otis - Strawberry Letter 23 
• Althea & Donna - Uptown Top Ranking 
• Richard Thompson - Money Money 
• Steve Lake - Prick 
• Cosmo Jarvis - Sure As Hell Not Jesus 
• Hank Williams Sr. - I Saw The Light 
• The Roches - Hammond Song 
• Kevin Ayers - The Oyster And The Flying Fish 
• Olivia Tremor Control - Not Feeling Human

Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν και ραντεβού την Παρασκευή το πρωί σε ένα ακόμα επεισόδιο.

έκτακτα σημαίνει εκτός τάξης

Έκτακτο επεισόδιο της εκπομπής αύριο Τρίτη στις 8 το απόγευμα. Με καλεσμένο τον Νεκ, σε ένα μουσικό πινγκ-πονγκ  από εκείνα που συνηθίζαμε πέρσι από καιρό σε καιρό αλλά δεν είχαμε συντονίσει μέχρι σήμερα στη φετινή σεζόν. “the Light above Us”.

Τρίτη, 13 Μαΐου, στις 8:00 το βράδυ. Όποιος/α επιθυμεί να μας κάνει ραδιοφωνική παρέα δεν έχει παρά να συμπλέξει τις δικτυακές του ίνες με εκείνες του indieground online radio, πατώντας εδώ:

https://www.facebook.com/events/236269876562155/?ref_dashboard_filter=upcoming&source=1

#

Έκτακτα!

Γενική επιθεώρηση στρατοπέδου από τον αντιπτέραρχο τάδε, τέτοιες μέρες του 96.  Στρατευμένες ψαρούκλες μόλις 1-2 εβδομάδων, άναρχο μπουλούκι με πτοημένο το ηθικό, μας δίνεται διορία 100 λεπτών να ετοιμάσουμε και να παρουσιάσουμε τον θάλαμο σε εκείνη την κατάσταση που δε θα μας έστελνε ξανά στα λιοπύρια για αποψίλωση των γύρω αγρών.

Οι δουλειές καταμερίζονται. Αρχικά στρώστε όλοι τα κρεβάτια σας (βοηθάμε νευριασμένοι τους ανεπίδεκτους ακόμα μια φορά)  κι έπειτα εσείς οι δύο σβήστε τις πατημασιές στους τοίχους με ασβέστη, εσείς οι πέντε τις τουαλέτες, ξεβουλώστε, πλύνετε, απολυμάνετε, εσείς τα τζάμια, εσείς τα εξωτερικά κηπάρια κ.ο.κ. Όταν τελειώσετε γυαλίστε άρβυλα, ράψτε, κουμπωθείτε, ξυριστείτε κι είμαστε έτοιμοι.

Όσο καλύτερα μπορούσαμε τα τελειώσαμε όλα περίπου 7 λεπτά πριν από την επιθεώρηση όταν δόθηκε η εντολή για εκείνο το τελευταίο, μοιραίο όπως αποδείχτηκε, σφουγγάρισμα  που θα έκανε τα πατώματα να αστράφτουν στον Τριπολιτσιώτικο ήλιο που έμπαινε από τα φρεσκοκαθαρισμένα τζάμια.  Η ομάδα σφουγγαρίσματος ανακάτεψε ισόποσες ποσότητες νερού και χλωρίνης στους κουβάδες κι οι λεπτοδείκτες των ρολογιών μας είχαν κάνει 2-3 ακόμα κινήσεις όταν βρέθηκε επιτέλους κι έπιασε δουλειά η σφουγγαρίστρα.

Όταν και το τελευταίο τετραγωνικό εκατοστό του θαλάμου είχε πασαλειφτεί και περίμενε να στεγνώσει, δεκάδες αποσβολωμένοι, ομοιόμορφα ντυμένοι άνθρωποι, κοιτάχτηκαν μεταξύ τους, πολλοί έκλεισαν τις μύτες τους,  κι ακόμα περισσότεροι κατηφόρισαν μια ακόμα βαθμίδα στην κλίμακα της αηδίας. Ένας έκανε εμετό στις χούφτες του. Και όλοι, μα όλοι, έκαναν τις ίδιες σκέψεις: σκατά, η σφουγγαρίστρα, 42 βαθμοί κελσίου, αγγαρεία, ιδρώτας.

Δευτερόλεπτα πριν την είσοδο του αντιπτέραρχου τάδε στο θάλαμο, τη  στιγμή που επιβεβαιώθηκε η δισυπόστατη χρήση της σφουγγαρίστρας και ως μέσο ξεβουλώματος των  δυσλειτουργικών τούρκικων τρυπών δυο μπουκάλια after shave άδειασαν ραίνοντας κάθε σπιθαμή του χώρου.

Η επιθεώρηση έγινε σε πραγματικές συνθήκες ασφυξίας. Κόβοντας την δυσώδη αποφορά με το μαχαίρι, ο αντιπτέραρχος τάδε, στάθηκε μπροστά στον πιο καλογυαλισμένο συνάδελφο. Μετά το πέρας των «Είσαι ο και λέγεσαι» του απηύθηνε και την ερώτηση:

 - Πως τα περνάτε εδώ παιδί μου;

 - Έκτακτα κύριε Αντιπέραρχε, αναφέρθηκε αυτός, και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Ο Αντιπτέραρχος κοκκίνισε και βάλθηκε να τσιρίζει πως Έκτακτα σημαίνει εκτός τάξεως σύμφωνα με το λεξικό, και έπειτα κάτι διάφορα για βρώμα, δυσκολία αναπνοής και πως χρήζουμε συμμόρφωσης.

Επειτα από ουκ ολίγες κάμψεις με τις παλάμες κολλημένες στο πάτωμα, πήραμε γελώντας τις τσάπες, φτυάρια και τσουγκράνες  και ξεχυθήκαμε γελώντας στους γύρω αγρούς. Όλοι εκτός από τον γιατρό του θαλάμου. Αυτός επικαλέστηκε ως αδυναμία, τη μπουνιά που του ‘ριξα όταν …κατέδωσε την ομάδα τουαλέτας στον ανθυπομόνιμο υπεύθυνο του θαλάμου. 

Έκτακτα!

Σε συνθήκες πίεσης όλα τα ντιλαμβάνεσαι αλλιώς. Όχι απαραίτητα όμως λανθασμένα. Μπορεί να αγαπήσεις ακόμα και τους ΠΥΞ ΛΑΞ. Αυτό τουλάχιστον συνέβη σε εμένα. 

Όταν οι Πυξ Λαξ έπαιξαν για μένα μόνο. 

momxploitation

και Χρόνια της Πολλά!

10 χθεσινά λεπτά και 120 σημερινά

Οι φίλοι του - φίλοι να σου πετύχουν -,  την έκαναν στα γρήγορα και τον άφησαν μόνο του. Να βγάλει το φίδι από την τρύπα με όπλα τα γυαλιά του, τη χωρίστρα στα σγουρά του μαλλιά, τα παραπανίσια του κιλάκια– ίδιος εγώ στα 10 μου - και ένα τρομοκρατημένο κακομοίρικο ύφος.. Βρωμοκοπώντας  ολόκληρος σαν ανθισμένη νεραντζιά!

 - Μη με πειράξετε κύριε, δεν τα πέταξα εγώ τα νεράντζια, είπε πριν του αποδοθεί κατηγορητήριο κι ήταν πραγματικά έτοιμος απ’ το φόβο να κατουρηθεί πάνω του.

Με τα φιλαράκια του, δυο με τρεις φορές την εβδομάδα, μετά το σχολείο, την πέφτουν σε ένα άχτιστο ακόμα οικόπεδο της πόλης και κρύβονται πίσω από θάμνους κι αγριόχορτα. Από ‘κει, επιδίδονται σε ανηλεείς εκτοξεύσεις  νεραντζιών στους ακάλυπτους των γύρω πολυκατοικιών. Συχνά πυκνά οι ρίψεις τους ευστοχούν, πετυχαίνοντας πότε τους ίδιους τους - ηλικιωμένους κυρίως - ενοίκους των σπιτιών, πότε σπάζοντας τα τζάμια αυτών.

Μετά από κάθε βομβαρδισμό, η αναστάτωση των γειτόνων αντηχεί σε ολόκληρο το σπίτι μου, ενώ τα υπολείμματα των σκασμένων πολεμοφοδίων/νεραντζιών κι ενίοτε και τα σπασμένα γυαλιά  καταλήγουν στην αυλή μου.

 - Εννοείται πως δε θα σε πειράξω αλλά πλέον σε ξέρω!  Άμα το ξανακάνεις την έβαψες! του λέω αγκομαχώντας με το που τον …συλλαμβάνω, τέτοιο κατοστάρι, ο γύρος του τετραγώνου,  – και μάλιστα σε ανηφόρα – είχα 33 χρόνια να ρίξω.  Πως δεν έπαθα ανακοπή!

Είναι έθιμο τα νεράντζια στην απάνω γειτονιά. Μικροί εμείς τα παγιδεύαμε. Τους καρφώναμε δυναμιτάκια, τα αφήναμε έξω από πόρτες σπιτιών, τα ανάβαμε και λίγο πριν το βάλουμε στα πόδια χτυπούσαμε τα κουδούνια.

Ένα δεκάλεπτο της χθεσινής μου μέρα. 

Κι εδώ ένα δίωρο της σημερινής. Ηχογραφημένο. Το 121ο επεισόδιο της εκπομπής.  Εις επιθυμεί να ακούσει ηχογραφημένο το σημερινό επεισόδιο δεν έχει παρά να εκμεταλλευτεί τη δεύτερη ηχογραφημένη παρουσία αυτού κατευθείαν από εδώ:

121st lemon's indieground radio show by Lemonostiftis on Mixcloud

ή να κατεβάσει το podcast αυτού πατώντας το παρακάτω εικονίδιο:

click pic to download

Ιδού και το σημερινό playlist:

• Arcade Fire - We're All Leavin
• Amy Winehouse - To Know Him Is To Love Him
• Loudon Wainright III - The Man Who Couldn't Cry
• The Walkmen - I Lost You
• The Velvet Underground - Louise
• Rose Windows - Heavenly Days
• The Zombies - Friends Of Mine
• MGMT - Mystery Disease
• Lesley Gore feat RZA - You Don't Own Me
• Siouxsie and the Banshees - Mother _ Oh Mein Papa
• The Kaleidoscope - Beacon From Mars 
• DJ Shadow - Fixed Income
• Moby - The Sky Is Broken 
• Stereo Nova - Astralon 
• Pink Military - I Cry
• Bauhaus -  Spirit in the Sky
• Echo & The Bunnymen - Meteorites
• Miracle Legion - Little Man
• REM - Fall On Me
• The Shangri-Las - I Can Never Go Home Anymore 
• The Smiths - Rubber Ring 
• Konstantins Raudive - Breakthrough 
• David Axelrode - Human Abstract 
• Bjork - Possibly Maybe
• Brian Eno & Karl Hyde - Mother Of a Dog
• Mono In VCF - Escape City Scrapers

Καλή ακρόαση σε όσους ακούσουν και καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.

στην πόλη

Διαδρομές στην πόλη, πότε βιασύνη για δουλειές, πότε οι γνωστές και θεωρητικά "άσκοπες" βόλτες μου. Άλλοτε με τα πόδια, άλλοτε με πάσης φύσεως μεταφορικό. Καταγράφω εικόνες στο φακό της φωτογραφικής μου, συναισθήματα στο στομάχι μου, ανθρώπινες ή σχεδόν ανθρώπινες συμπεριφορές των γύρω μου στο θυμητικό μου ή στο μαγνητοφωνάκι του κινητού μου. Καταγράφω τις μουσικές που ακούω και με εντυπωσιάζουν, κι εκείνες που αναδύονται ανάλογα με την περίσταση στο μυαλό μου. 

Σε στενά και λεωφόρους, σε κήπους, σε σπίτια και αυτοκίνητα, σε ταβέρνες, σε μπαρ και καφενεία, σε στάσεις, σταθμούς, σε καταστήματα και παζάρια. 

Λαθραναγνώστης και λαθρακουστής. Σιωπηλός τις περισσότερες φορές, σα να σερφάρω στο δίκτυο καθισμένος στην πολυθρόνα μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή μου.

Κάποιες από τις καταγραφές θα γίνουν ίσως αναρτήσεις, τις δε μουσικές τις κάνω εκπομπή. “In The City” λοιπόν, (s03e31), αυτήν την

Παρασκευή, 9 Μαΐου, στις 10:00 το πρωί όπως πάντα. Όποιος/α επιθυμεί να μου κάνει ραδιοφωνική παρέα δεν έχει παρά να συμπλέξει τις δικτυακές του ίνες με εκείνες του indieground online radio, πατώντας εδώ:

https://www.facebook.com/events/589853041112846/?ref_dashboard_filter=upcoming&source=1