30 Απριλίου 2014

στου ιερού βράχου τα μέρη

Άλλη μια βόλτα στην Ακρόπολη και τα πέριξ, μετά από χρόνια. Κάποτε συνήθιζα να ανεβαίνω συχνότερα. Δυο τρεις φορές το χρόνο. 


Ευκαιρία για μερικές ακόμα φωτογραφίες.


 Πολύς ο κόσμος, πολλές οι σκαλωσιές ακόμα, το συναίσθημα θέλω δε θέλω το ίδιο. Στο ταμείο αλλά και αργότερα κατά την είσοδο μας μιλάνε όλοι αγγλικά.


Τα  ολόλευκα συμπληρώματα στη θέση των απολεσθέντων, θραυσμένων μαρμάρων χτυπούν παράξενα στη ματιά μου. Αναγκαία μεν, αρνούμαι να τα συνηθίσω δε. Σα σφίγγα ποζάρει για ώρα ένας μαύρος σκύλος στα Προπύλαια..


 - Φύλακες είμαστε εμείς, νέοι, δεν ξέρουμε δυστυχώς να σας δώσουμε πληροφορίες, ελάτε αργότερα που θα είναι μια συνάδελφος που τα ξέρει, απαντά η ευγενέστατη υπάλληλος όταν τη ρωτάμε κάτι για το Ερέχθειο.


12 ευρώ το εισητήριο, πολλά μου φαίνονται αλλά μιας και ανεβήκαμε δεν κάνουμε πίσω. 



Η πόλη από ψηλά δε δείχνει στα καλύτερά της.




2 σχόλια:

  1. Ολλανδός περιηγητής πάνω στην Ακρόπολη, κοιτάζοντας από ψηλά τη σύγχρονη πόλη ολόγυρα, έγραψε σ' ένα βιβλίο του: τα ερείπια είναι κει κάτω, όχι εδώ πάνω...
    Δίκιο είχε. Από πολύ ψηλά, από αεροπλάνο δηλαδή, η Αθήνα είναι μια μεγάλη ολόλευκη πόλη, ένα θαυμάσιο σύνολο. Από λιγότερο ψηλά, από την Ακρόπολη, ένα χάος.
    Ξενούδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρόλο που με πιάνει μια "ζήλεια" μερικές φορές όταν συγκρίνω την αισθητική της Αθήνας με άλλες Εθρωπαϊκές πρωτεύουσες μπορώ να πω ότι το αγαπάω το χάος της. Όπως αγαπάει κάποιος τους άσχημους γονείς που δεν τους διάλεξε.

      Διαγραφή

Related Posts with Thumbnails