Ευρέως διαδεδομένα εκείνα τα αστεία μεταξύ των μουσικόφιλων και των συλλεκτών που αφορούν την κατάληξη των συλλογών τους μετά το θάνατό τους. Πρωταγωνίστρια των χωρατών σχεδόν πάντα μια … χήρα. Και εύστοχα καθώς κατά βάση και οι ίδιοι οι συλλέκτες δίσκων (ή τουλάχιστον οι περισσότεροι) έχουν στο ρόστερ των άλμπουμ τους και σπαράγματα παλαιότερων συλλογών που από (κακή τους) τύχη βρέθηκαν να ξεπαστρεύονται σε παζάρια και παλαιοπωλεία.
Θα μου πεις εκεί στηρίζεται ολόκληρη η ζωή. Στην ανακύκλωση ατόμων άνθρακα. Που άλλοτε σχηματίζουν μετασχηματίζονται σε έμβιους οργανισμούς και άλλοτε σε δίσκους βινυλίου.
Παρότι έχω την εντύπωση πως για ένα μουσικόφιλο κάτοχο δίσκων – δε θέλω να χρησιμοποιήσω το κλινικό «συλλέκτης» - η δισκοθήκη είναι προσωπικό στοίχημα και διαδρομή, ατομικό παιχνίδι δεν μπορώ να πω πως δε σφίχτηκα με ετούτη τη στενάχωρη αγγελία που πήρε το μάτι μου τις προάλλες.
ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΗ ΠΕΡΙΠΟΥ 2600 LPs 950 CDs 700 DVDs ΜΕ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ
ΟΛΑ CLASIC ROCK-HEAVY METAL-JAZZ-BLUES-DISCO AΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΛΟΓΩ
ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΩΝ...16000 EUROS....ΔΩΡΟ ΜΠΟΜΠΙΝΟΦΩΝΟ ΜΕ 30 ΜΠΟΜΠΙΝΕΣ
Και καλά τους δίσκους κάποιος θα τους πάρει. Τον νεκρό ποιος θα τον θυμάται;
ΑπάντησηΔιαγραφήόσοι τον αγάπησαν νομίζω mahler, οι οποίοι σε ψρειάζεται να ειναι κληρονόμοι του
Διαγραφή