hypnotique

Τον τελευταίο καιρό, η αγορά μεταχειρισμένων δίσκων στο μοναστηράκι διατηρεί τον τίτλο παζάρι μόνο κατ ευφημισμό. Είναι που πρέπει να αγοράσεις τουλάχιστον 10 δίσκους για να αποκτήσεις στα …αυτιά των πωλητών το δικαίωμα να …ζητήσεις έκπτωση.
Σημεία των καιρών κι αυτά, καθώς αντιλαμβανόμενοι την κρίση και την συνεπαγόμενη πτώση των πωλήσεων, προσπαθούν να διατηρήσουν το status των κερδών τους ανεπηρέαστο. Ακόμα κι αν το επιτυγχάνουν πρόσκαιρα, πουλώντας μεν λιγότερα κομμάτια, πετώντας δε αρκετές φορές τα υπόλοιπα στα σκουπίδια.
Αν και αποστρέφομαι τελευταία, τέτοιες συμπεριφορές, δεν το κατάφερα σήμερα. Ένα εκπληκτικής αισθητικής εξώφυλλο, και η αγωνία να ακούσω έναν ολοκληρωμένο δίσκο του πιανίστα και συνθέτη που κάποτε με μύησε στη lounge με την εκτέλεση του στη Misirlou με ανάγκασαν - όχι με πολλά ευρώ τελικά - να αποκτήσω το Hypnotique.
Πρόκειται για δίσκο του Martin Denny σε μια κόπια από βαρύ βινύλιο, αμερικάνικο του 1959 που σου φέρνει στο μυαλό τα b-movies του 50, το “Faster Pussycat, Kill, Kill” και ακούγοντας το είσαι σίγουρος πως τούτη η μινιμαλιστική exotica υπήρξε το απολυτό soundtrack των ρομαντικών στιγμών του Lux Interior και της Poison Ivy.

Νομίζω πως αξίζει να έχεις το δίσκο, σε όποιο format ...ακόμα και σε mp3, οπότε: