"Τέτοιο ξύλο δεν έχω ξαναφάει, μου πήραν τη βέρα, τα χρήματα, το ρολόι κι όμως εκεί! ακόμα με έδερναν. Επέμεναν πως είχα κι άλλα. Ειδικά ο μικρότερος από τους 3. Ένας 16χρονος με κάτι άγρια μάτια, τέτοιο μίσος."Σπάστε του τα χέρια" τσίριζε ενόσω οι άλλοι 2 ακόμα με κοπάναγαν. Φοβήθηκα, είχαν και μαχαίρι και όπλο. Ήταν και νύχτα. Είχα στη μέσα τσέπη τις κάρτες, μαζί με το δίπλωμα, την άδεια και την ταυτότητα. Αυτά μέχρι τελευταία στιγμή προσπάθησα να τα κρύψω. Τι είπες; Να τα ‘δινα; Άντε να τα ξαναβγάλεις μετά. Τελικά όμως, τα βρήκαν κι αυτά.
Αλλά τους έπιασαν, γιατί πέρα από μένα την έπεσαν και σε άλλους 5 εκείνο το βράδυ. Τους αναγνωρίσαμε όλοι, στην ασφάλεια. Και ο άλλος συνάδελφος, 65 χρονών αυτός, πέρα από το ξύλο του έσπασαν όλα τα δόντια, τον είδα τον άνθρωπο, είναι για λύπηση.
Μια κυρία, σε μια κούρσα την επομένη μέρα που ήμουν ακόμα μαυρισμένος από το ξύλο με είπε γουρούνι ρατσιστή με τους μετανάστες. Πες με ρατσιστή πες με όπως θες, της λέω. Εμένα, φίλε μου, δε με νοιάζει η χώρα. Ας ήταν και από την Ελβετία. Αλλά μια φορά εγώ ακόμα ξένους τους λέω κι ας είναι γεννημένοι, όπως αποδείχτηκε, και οι τρεις εδώ. Δεύτερης γενιάς, έτσι δεν τους λένε; "
Πλήρωσα την κούρσα, 2,80 και κατέβηκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου