ο κυρ Βασίλης των ημερών

λεπτομέρεια του χριστουγεννιάτικου δέντρου μου!

 Χρόνια τώρα τους δεκέμβρηδες, από επιλογή, συναισθηματική και ουχί οικονομική, το σπίτι μου κοσμεί το ίδιο δέντρο που στολίζαμε οικογενειακώς στο πατρικό μου. Green forest Canada, κλασσική σεβεντίλα, με κάμποσα από τα παλιά στολίδια του θολά, μα ακόμα ζωντανά, πυκνό παρά τα χρόνια του με ιδιαίτερα άσχημη μεταλλική βάση που όμως καμουφλάρεται εύκολα. 

Κάθε που το βγάζω από το ντουλάπι τέτοιες μέρες, πλήθος αναμνήσεων με πλημμυρίζει: η στιγμή της άφιξής του – με ταξί παρακαλώ (δεν είχαμε τότε αμάξι) -, οι παιδικές μου βρωμόκαλτσες κρεμασμένες πάνω του, το πλαστικό αυτοκινητάκι (σε χρώμα ασημί) δώρο του αη βασίλη αφημένο στα κλαδιά του,  το σοκ της πρώτης μου ηλεκτροπληξίας στα αρχέγονα φωτάκια του, τον καυγά των γονιών μου για το ποιος άφησε το μικρό να παίζει με τα λαμπάκια κλπ. 

το απαραίτητο φλασμπάκ

Χίλιαεννιακόσιαεβδομηνταπέντε. "Παιδιά θέλετε να μιλήσετε στον Αη Βασίλη;" μας είχε μόλις ρωτήσει ο πατέρας μου και εμείς, εγώ κι η αδελφή μου δεχτήκαμε εξιταρισμένοι μα κατακόκκινοι από ντροπή. Σήκωσε το ακουστικό, σχημάτισε 7 νούμερα στο κυκλικό καντράν και το έτεινε προς το μέρος μας. Όταν η αδελφή μου τέλειωσε την συνομιλία-παραγγελία της στον Άγιο, ήρθε η σειρά μου. Δεν είπα πολλά. Απάντησα ένα ναι είμαι καλό παιδί στη σχετική ερώτηση, παράγγειλα το αυτοκινητάκι που επιθυμούσα, τον ευχαρίστησα και μόλις είπα γεια και πήγα να κλείσω τη γραμμή είδα τον πατέρα μου να χειρονομεί προς το μέρος μου ζητώντας μου το ακουστικό.

Τι στο καλό θα μιλήσει στον ΑγιοΒασίλη κι ο μπαμπάς σκέφτηκα πασάροντας του το ακουστικό. Εκείνος μας έκανε κάτι σαν ξουτ με το χέρι του, αλλά βγαίνοντας από το δωμάτιο τον ακούσαμε να λέει: «Έλα ρε Βασίλη, σου μιλήσαν τα παιδιά; …». Κοιταχτήκαμε με την αδελφή μου και οι υποψίες άρχισαν να γιγαντώνονται.

 

 Παρ’ όλα αυτά την παραμονή της πρωτοχρονιάς κρέμασα την κάλτσα μου στο δέντρο.

3 δεκαετίες μετά το περιστατικό, μου τηλεφώνησαν στο γραφείο πως ο κος Β χρειάζεται επειγόντως αίμα. Έφυγα χωρίς δεύτερη κουβέντα και  έτρεξα στον Ευαγγελισμό. Τι στο καλό; Eίναι δυνατόν να μη έδινα αίμα στον Αη Βασίλη;