γυρίζοντας στην Αθήνα

ταινίες.

ψηφιακό λάδι σε καμβά

 Για τις "Πυραμίδες της Αθήνας", τη μικρού μήκους ταινία της Γ. Μαρκοπούλου (στην οποία εμφανίζομαι και ως ανθυποκομπάρσος) έχω ξαναγράψει εδώ. Όπως επίσης - και μάλιστα πολύ περισσότερα -  για το καταπληκτικό για τα γούστα μου "Tungsten" του Γ. Γεωργόπουλου (στο οποίο δεν εμφανίζομαι). 

Τα δύο φιλμ τώρα, μαζί με τον εξίσου αθηνοκεντρικό "Ξεναγό" του Ζαχαρία Μαυροειδή (που δεν  έχω δει), προβάλλονται σε ένα μίνι φεστιβάλ αυτή την Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012 στο Nixon (Αγησιλάου 61Β, Κεραμεικός).

Το πρόγραμμα των προβολών είναι:
21.00 Ο ξεναγός
22.40 Πυραμίδες της Αθήνας (14')
23.00 Tungsten
Είσοδος για μία ταινία: 6 ευρώ/ και για τις δύο: 10 ευρώ

http://www.tungsten.gr/


http://flix.gr/cinema/o-3enagos.html

η πιο επιτυχημένη απεργία

Ένας άνθρωπος απήργησε. Συμμετοχή 100%. Καθολική.  Ανταπόκριση του φίλου Δ.Τ. από τις Βρυξέλλες.

http://www.deredactie.be/permalink/1.1208680

bloody, bloody sunday

φωτ. Gilles Peress

Derry, Β. Ιρλανδία. 30 Ιανουαρίου 1972. Θα ήταν “άλλη μία” πορεία διαμαρτυρίας στην αυτοανακηρυγμένη ως ελεύθερη γειτονιά του Free Derry. Οι κάτοικοι θα διαδήλωναν ξανά την αντίθεσή τους στην πρακτική του "εγκλεισμού", της φυλάκισης δηλαδή, χωρίς δίκη και των ανακρίσεων που εφάρμοζαν οι Άγγλοι σε εκατοντάδες Βορειοιρλανδούς. Το Βρετανικό σχέδιο εφαρμοζόταν ήδη από τα τέλη του 1969, αν και η επίσημη πρώτη του ήταν η επιχείρηση Demetrious την 9η Αυγούστου του 1971.

Η πορεία ξεκίνησε το μεσημέρι της Κυριακής σε μάλλον γιορτινό κλίμα αλλά η μοίρα 13 εκ των διαδηλωτών και ενός περαστικού είχε προδιαγραφεί έτσι ώστε να μνημονεύονται εσαεί έκτοτε, στα ομαδικά ετήσια μνημόσυνα των γεγονότων που έμειναν γνωστά ως 

BLOODY SUNDAY

η αφίσα της πρώτης επετείου, NICRA

Μερικοί ενδιαφέροντες σύνδεσμοι για όποιον ενδιαφέρεται:

Bloody Sunday - Events of the day  από το μουσείο του Free Derry / National Civil Rights Archive.

Report of The Bloody Sunday Inquiry. Εδώ υπάρχουν τα πρακτικά και  οι τελευταίες εκθέσεις (1998-2010) για τα γεγονότα της 30ης Ιανουαρίου 1972 όταν το δικαστήριο κατά τη δεύτερη ανακριτική αποφάνθηκε και επισήμως  πως: "Όσοι σκοτώθηκαν εκείνη τη μέρα θα πρέπει να θεωρούνται αθώοι από κάθε ισχυρισμό ότι πυροβολήθηκαν ενώ έφεραν και χειρίζονταν πυροβόλα όπλα και εκρηκτικά", όπως αρχικά και για δεκαετίες διαδισόταν από το βρετανικό στρατό.

Τhe Wall murals. Συλλογή φωτογραφιών των διάσημων τοιχογραφιων  της Β. Ιρλανδίας και ειδικότερα του Derry και των πέριξ αυτού γειτονιών. Όλα ξεκίνησαν από το περίφημο: "You are now entering Free Derry" που πρωτοέγραψε . και έκτοτε η ιστορία της περιοχής αποτυπώνεται στους τοίχους της πόλης

Gilles Peress, Μια σελίδα αφιερωμένη στο φωτογράφο, ρεπόρτερ Gilles Peress, που κατέγραψε στο φακό του εκείνη τη μέρα. Το ίδιο αν όχι περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η συλλογή φωτογραφιών του Eamon Melaugh.

You anglo pigs and scotties
Sent to colonize the North
You wave your bloody Union Jack
And you know what it's worth!
How dare you hold to ransom
A people proud and free
Keep Ireland for the Irish
Put the English back to sea!
               John Lennon 

               (Sunday Bloody Sunday 1972)

και ένα επιμύθιο:

νέο σου-κου ξημερώνει και πάλι

Καθώς δε βρίσκω λόγια (και καλά "δελτίο τύπου") να προλογίσω τη σημερινή εκπομπή,  – η οποία παρεμπιπτόντως πήγε καλά – μιας και είμαι κομμάτια, παραπέμπω κάθε ενδιαφερόμενο προς ακρόαση της στο link που οδηγεί το παρακάτω εικονίδιο:

click pic to download

Καλή ξεκούραση και καλύτερο Σαββατοκύριακο. Το playlist κλασσικά στο πρώτο δικό μου σχόλιο.

η χαρά για το χειρότερο

Οι Shaggs στον καναπέ μου

Η κόπια των Shaggs έφτασε εχθές από Αμερική ενώ εγώ ήμουν μεταξύ κρεβατιού – τουαλέτας – καναπέ με έντονα συμπτώματα γαστρεντερίτιδας.  Έτσι δε τη "γιόρτασα" όσο περίμενα.

Θυμήθηκα όμως τη στιγμή κάπου 10 ημέρες πριν όταν κατοχυρώθηκε στο όνομά μου αμέσως μετά τη λήξη της δημοπρασίας του στο ebay και γέλασα εξαντλημένος. Με τη βοήθεια του Ν και τη συμπαράσταση του Τ, εκείνη τη μέρα, μαντέψαμε την ψυχολογία των αντιπάλων, ανταποδώσαμε τα χτυπήματα των αντιπάλων, υποσχεθήκαμε πως δε θα το χάσουμε το κομμάτι, το "κερδίσαμε" στα 35 δολλάρια και ακούσαμε το νικητήριο “Sold to the highest Bidder” των  Electric Prunes. Εγώ το χόρεψα κι όλας.

Οι Shaggs είναι το αγαπημένο μου χειρότερο συγκρότημα του κόσμου, όπως έχω ξαναγράψει εδώ.

Εντωμεταξύ αύριο Παρασκευή 27/1 κατά τα γνωστά στις 10:00 το πρωί, θα είμαι στον indieground radio  για ακόμα ένα επεισόδιο της εκπομπής στον λεμονοστίφτη. Πας ενδιαφερόμενος δύναται να:

click to listen

http://indiegroundradio.com/

The Shaggs - I'm so happy when you're near

υγ. Μόλις μου τηλεφώνησαν για να μου μιλήσουν για την ...οικολογική μπάλα πλυσίματος!!! Πολύ απογοητεύτηκε η συνομιλήτριά μου που της είπα πως δεν ενδιαφέρομαι.

για τον Τεό

από το "Βλέμμα του Οδυσσέα"

 Δεν έχω δει όλες τις ταινίες του, έχω δει όμως αρκετές, τις έχω ευχαριστηθεί αν και συχνά λοιδορήθηκα για το γούστο μου.  Έχω μάλιστα μπλεχτεί παλαιότερα σε ουκ ολίγους καυγάδες σε συζητήσεις περί των κινηματογραφικών τασσόμενος στους υποστηρικτές της γραφής του.

Μεγάλος πλέον για να πιστεύω πως η ποίηση σε όποια της μορφή μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, θλίβομαι από την ειδησεογραφία του χαμού του σκηνοθέτη θεωρώντας τον  σφραγίδα σε ληξιαρχική πράξη θανάτου μιας ολόκληρης εποχής που  έζησα.

Ο Αγγελόπουλος υπήρξε τόσο μέρος  της "ροκ μυθολογίας" μου που με στήριξε νεότερο όσο και μιας προσωπικής "ποπ κουλτούρας" που διαμόρφωσε τη ματιά μου τους μοναχικούς καιρούς της εκούσιας αυτοεξορίας. 

RIP

υγ. Φαντάζομαι πολλοί θα έγραψαν ή θα γράψουν ...πολλά σήμερα για τον Τεό. Κάποιοι φρόντισαν ήδη:

ιδιότροπα μαύρα ζώα

 Συνέχισα να περπατάω. Πήρα όμως βαθειές ανάσες προσπαθώντας να υπολογίσω τα αίτια που έδεναν κόμπο στο στήθος μου ένα παράλογο άγχος από τη στιγμή που ξύπνησα. Όταν σιγουρεύτηκα πως είμαι αθώος - ο φόνος που θυμήθηκα να έχω κάνει (!) δεν ήταν παρά ένας νυχτερινός εφιάλτης – ένιωσα ξανά αλαφρός ως όφειλα. 

Με αντάμειψα με παρατεταμένες κυκλικές κινήσεις του χεριού μου στα μαλλιά κι έπειτα γύρισα να δω τι έκανε τόσο θόρυβο δίπλα μου. Ήταν η αυτοκτονική μαύρη γάτα της φωτογραφίας. 

Τα γνωστά ψψψ και ψψψιτ που επιχείρησα έφεραν ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Η γάτα έντρομη, έγινε καπνός και εγώ που ήθελα απλά να την ελευθερώσω από τον πλαστικό βραχνά της, τώρα φοβόμουν μην εξαιτίας μου απωλέσει από κωμικοτραγικό πνιγμό μια από τις ζωές που της απομένουν. Νομίζω  θα της ταίριαζε να τη λένε Ισιδώρα Ντάνκαν.

Κυριακή. Λίγο αργότερα συναντώ έναν αδέσποτο σκυλάκο να περιφέρεται άσκοπα στις έρημες στοές του μετρό. Η μέρα των περίεργων μαύρων ζώων.

Δευτέρα. Κάποιες ακυρωμένες δουλειές μου δίνουν σήμερα έξτρα ελεύθερο χρόνο που δεν χρειάζομαι στ’ αλήθεια αλλά τον εκμεταλλεύομαι κερδίζοντας τις στιγμές ηρεμίας και ξεκούρασης που δεν  ήρθαν το Σαββατοκύριακο. Έρημη πόλη η Αθήνα το βράδυ, περιπλανήθηκα κάμποσο – ψάχνοντας για μπύρες - μέχρι να φτάσω στον indieground,  να κάνω την έκτακτη βραδινή εκπομπή.

click pic to download

Η εκπομπή μπορεί να «κατέβει» πατώντας το παραπάνω εικονίδιο και το playlist όπως πάντα στο πρώτο δικό μου σχόλιο.

βάλε δευτέρα

Έκτακτη* ανακοίνωση! 

Τη Δευτέρα 23 Ιανουαρίου ένα εμβόλιμο επεισόδιο "στον λεμονοστίφτη" - στις 8:00 το ΒΡΑΔΥ αυτή τη φορά -, σπάει τον συνηθισμένο παρασκευιάτικο ρου της εκπομπής .

Θα μεταδοθεί ζωντανά (και αργότερα θα προσφερθεί κονσέρβα στους πολυάσχολους) στη θέση των Υπόγειων Αντανακλάσεων του φίλου Κ που  θα τρέχει να ακούσει για πολλοστή φορά το Σωκράτη Μάλαμα.

 

 Μπορείς να ακούσεις είτε πατώντας άπαξ το παραπάνω πλήκτρο, είτε από τη σελίδα του σταθμού με ταυτόχρονη δυνατόυητα αποστολής μηνυμάτων!

 Καλή εβδομάδα και καλή Δευτέρα.

*έκτακτη: εκτός τάξεως ή απλά υπέροχη;

το δέκατο πέμπτο πρωινό

Το 15ο επεισόδιο της εκπομπής στον λεμονοστίφτη είναι έτοιμο προς ανάρτηση. Κάποια τεχνικά προβληματάκια στην ηχογράφηση του, που οδήγησαν στην χαμηλότερη ανάλυση και τη μονοφωνική του εγγραφή, ξεπεράστηκαν γρήγορα χρησιμοποιώντας παλιά “στέρεο” κόλπα.

 Όποιος λοιπόν θέλει μπορεί να την κατεβάσει και να την ακούσει πατώντας όπως πάντα στο παρακάτω γνωστό εικονίδιο:

click pic to download

 Εντωμεταξύ το site  του  Megaupload είναι ακόμα πεσμένο και μάλιστα σε ενημερώνει με αυτό το φοβιστικότατο σημείωμα:

υγ Το playlist όπως πάντα στο πρώτο δικό μου σχόλιο.

λέμον ο στυφτάκος, ο αλληλέγγυος

 Μόλις έλαβα το σούπερ δώρο της φωτογραφίας από (πολύ) συγγενικό μου πρόσωπο. Φυσικά δεν κρατήθηκα και το ποστάρω. Ευχαριστώ.

 Αύριο Παρασκευή 20/1 και ώρα 10:00 το πρωί, σας προσκαλώ - όπως κάθε εβδομάδα άλλωστε - στην εκπομπή “στον λεμονοστίφτη” που θα μεταδοθεί ζωντανά από το στούντιο του indieground radio.

Λέμον ο στυφτάκος. 

υγ.                                       Αποδελτίωση της τελευταίας στιγμής

Αλληλέγγυος, τυχαίος διαδηλωτής κινείται ελεύθερα μεταξύ των Μονάδων Αποκατάστασης Τάξης προσευχόμενος για την υγεία συντρόφου του που εξυλοδάρθη και αφοπλίσθη στην προχθεσινή πορεία από ομάδα κουκουλοφόρων.  Αν θες, δες και το βίντεο εδώ.

επί παραγγελία πειρασμός

To 1945 έλαβε χώρα ένας διαγωνισμός ζωγραφικής με θέμα: “Ο πειρασμός του Αγίου Αντωνίου”. Το έπαθλο διπλό. Ο νικητής θα αμειβόταν μεν χρηματικά και θα είχε την ηθική ικανοποίηση να καμαρώσει τον πίνακά του ταινία “The Private Affairs of Bel Ami” (1947) των David Loew- Albert Lewin που βασιζόταν στην ομότιτλη νουβέλα του Guy de Maupassant. 

Οι έντεκα καλλιτέχνες που συμμετείχαν ήταν οι εξής: Ivan Albright, Eugene Berman, Leonora Carrington, Salvador Dalí, Paul Delvaux, Max Ernst, O. Louis Gugliemi, Abraham Rattner, Horace Pippin, Sydney Spencer, and Dorothea Tanning. 

Σε αντίθεση με ότι περίμενα να διαβάσω νικητής δεν είχε αναδειχτεί ο Dalí αλλά ο Max Ernst.  Εσύ ποιο θα ψήφιζες;

Abraham Rattner

Salvador Dali

Dorothea Tanning

Ivan Albright

Horace Pippin

Leonora Carrington

Eugene Berman

Max Ernst

Paul Delvaux

Τόσο ο πίνακας όσο και η ταινία δεν πήραν τις καλύτερες των κριτικών. Το φιλμ μπορείς να παρακολουθήσεις εδώ.

υγ Δυστυχώς δεν κατάφερα να εντοπίσω στο δίκτυο εικόνες των πινάκων των O. Louis Gugliemi και Sydney Spencer

------------------------Update – τα αποτελέσματα------------------------

1η θέση : Salvador Dali  (4,6 βαθμοί)
2η θέση : Max Ernst (3,2 βαθμοί)
3η θέση : Leonora Carrington και Ivan Albright ισοβαθμία αμφότεροι με 1,3 βαθμούς.

the partisan

Oh, the wind, the wind is blowing
Through the graves the wind is blowing
Freedom soon will come
Then we'll come from the shadows.

υγ. το soundtrack που χρησιμοποίησα στο βίντεο είναι από το άλμπουμ Axes (2005) των – τουλάχιστον συναυλιακά – επαναδραστηριοποιημένων (!!!) Electrelane. Χρησιμοποιήθηκε δε με τις ευλογίες του συγκροτήματος αλλά όχι – όπως ήταν φυσικό - της εταιρίας τους, παρ’ όλο που η Emma Gaze (drums) από το Los Angeles - έχοντας εγκαταλείψει το Brighton - έκανε τις απαραίτητες ενέργειες για να με φέρει σε επαφή με αυτήν.

Το οπτικό υλικό  είναι τραβηγμένο κατά τη διάρκεια της παράστασης: "Νεκροί Ταξιδιώτες" της θεατρικής ομάδας Συνεργείο το 2009. Εμφανίζονται - εννοείται με τη συγκατάθεσή τους - οι ηθοποιοί   Χάρης Χαραλάμπους και Μαρία Αιγινήτου

http://www.electrelane.com/

2

Πριν αρκετό καιρό έγραφα μια ανάρτηση με τίτλο: "Πως θα καταλάβεις το χρόνο που κυλά (αν δεν έχεις ημερολόγιο)". Το περιφραστικό της επικεφαλίδας, νομίζω, κάνει την όποια  περαιτέρω περιγραφή του κυρίως θέματος περιττή. Πάντως "θυμάμαι" πως ξεκινούσε κάπως έτσι:

"Βγαίνεις από τη μπανιέρα και ζωγραφίζεις στο αχνισμένο τζάμι. Κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και μοιάζεις ίδιος. Ντύνεσαι. Φοράς πάλι κοτλέ παντελόνι και κάποιο άλλο ζευγάρι adidas. Έχεις κανονίσει να βγεις με τα “παιδιά”. Τσιμπάς κάτι στα όρθια, πάντα αυτό κάνεις και λερώνεσαι πριν καν βγεις από το σπίτι. Η σπανακόπιτα της μάνας σου παραμένει σταθερή αξία. Νιώθεις νέος. "

 κι έπειτα ακολουθούσαν 15 τρόποι για να καταλάβεις το χρόνο που περνά..., τους οποίους ακόμα ενστερνίζομαι.


Αυτό όμως που θα ήθελα τώρα, ένα έτος αργότερα, είναι να συμπληρώσω τη λίστα εκείνη με  δύο ακόμα τρόπους. Τους ακόλουθους:

16. Χρειάζεσαι πλέον ατζέντα προκειμένου να είσαι όσο συνεπής ήσουν και παλαιότερα. Εντωμεταξύ τα ραντεβού δεν είναι μόνο με φίλους, ονόματα γιατρών αρχίσουν και παρεισφρύουν  σ’ αυτά.   

17. Πληθαίνουν οι αναρτήσεις στο μπλογκ σου. Βλέπεις τίτλους που είχες βάλει κάποτε και δε θυμάσαι καν τι έχεις γράψει από κάτω. Δε φταις εσύ, είναι ήδη αρκετές. 444 για την ακρίβεια, με την παρούσα 445.  Δημοσιευμένες όλες μέσα σε 63072000 δυτερόλεπτα, δηλαδή ακριβώς:

                                                           ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ 

Να ‘μαστε καλά.

Δώρο με διπλή αξία σήμερα, το ολοκαίνουριο επεισόδιο της εκπομπής: "στον λεμονοστίφτη" (το tracklist στο πρώτο σχόλιο κλπ κλπ, πάτα το εικονίδιο κλπ)

υγ. Λιτός ο εορτασμός των γενεθλίων του Λεμονοστίφτη φέτος. Σεμνός. Κάτι σαν τα Χριστούγεννα στην Αθήνα, μόνο χωρίς τη μιζέρια των τελευταίων. Όχι βέβαια ότι πέρυσι ηταν πιο γλεντζέδικα.

υγ2. Τις καμηλοπαρδάλεις φωτογράφησα στο Αττικό ζωολογικό πάρκο προ τριμήνου.

paraskavedekatriaphobia

Παρασκευή στο ασανσέρ του πύργου Απόλλων

 Η αγωνία μεγαλώνει, Πέμπτη 12 του μήνα για 20 λεπτά ακόμη και αύριο ένας ακόμα φονικός συνδυασμός. Ο φόβος της Παρασκευής και 13, καταγεγραμμένος ως τέτοιος - φυσικά από Αμερικάνους (εμείς είχαμε ανέκαθεν σοβαρότερα προβλήματα να λύσουμε πρώτα) - ονομάζεται paraskavedekatriaphobia, εναλλακτικά paraskevidekatriaphobia ή triskaidekaphobia.

Τώρα για το αν προέρχεται από τους μύθους των αρχαίων Βαβυλωνίων και του κώδικα του Χαμουραμπί (πάντα ήθελα να υπάρχει αυτό το όνομα στο ιστολόγιό μου), από το θείο πνεύμα του Λόκι των Βίκινγκς ή την 13η Οκτωβρίου (Παρασκευή) του 1307 όταν πολλοί Ναΐτες στη Γαλλία συνελήφθησαν κατόπιν εντολών του βασιλιά Φιλίππου Δ' του Ωραίου (!), δεν είμαι σίγουρος. Παρατηρώ όμως πως η συγκεκριμένη ημερομηνία έχει διεισδύσει στην ποπ κουλτούρα πολύ περισσότερο κι έχει υφαρπάξει τα σκήπτρα της γρουσουζιάς από τη δική μας Τρίτη και 13 ή Tritokedekatriaphobia όπως θα τη έλεγαν οι βάρβαροι.

Σε πείσμα της κακοτυχίας (φτου και μακριά από εμάς), που σέρνει μαζί της η μέρα, η πρώτη επέτειος της 13ης εκπομπής (aka 14η) "στον λεμονοστίφτη"  θα μεταδοθεί κανονικά στον indieground radio αύριο Παρασκευή 13-1=12 στις 10:00 το πρωί. Μπορεί δε να ακουστεί πατώντας το επόμενο εικονίδιο:

το επόμενο εικονίδιο

υγ. Και τώρα τη στιγμή του κουίζ διάλεξε τι είναι πιο αηδιαστικό στην παραφιλολογία της ημέρας:

FRIDAY THE 13th

Vs

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ 13

Bonus ένα καθόλου του γούστου μου σχετικό τραγουδάκι, Fozzy - Paraskavedekatriaphobia

ήχοι από κουρέλια

Για τους Dark Rags  είχα ξαναγράψει  όταν τους είχα δει live πριν ένα περίπου χρόνο. Πρίν λίγες εβδομάδες εμφανίστηκαν ως support στους Last Drive, δεν ήμουν εκεί, ακούστηκε ότι ήταν πολύ καλοί. Θα τους δω λοιπόν ξανά αύριο Παρασκευή στο Dunkel (Πανόρμου 117), ευκαιρία να ακούσω ζωντανά και τα τραγούδια από το καινούριο τους φερώνυμο άλμπουμ.

Η συναυλία αρχίζει στις 22:00' και η είσοδος είναι (όπως πάντα) ελεύθερη!

Δενν ξέρεις πόσο χαίρομαι τις στιγμές που μου θυμίζουν τους Sunnyboys

http://www.myspace.com/the_darkrags

το πόστερ της συναυλίας είναι από τον Johnny Negri

και ζήσαν αυτοί καλά.

Ταϊλάνδη - βασιλική οικογένεια

 Ένας περίφημος τρόπος για να πάψουν τα παιδιά (τέκνα, ανήψια και βαφτιστήρια) να πιστεύουν σε παραμύθια με βασιλιάδες, βασίλισσες και πριγκηπόπουλα είναι να τους δείξεις φωτογραφίες των πραγματικών εναπομεινάντων ανα τον κόσμο μοναρχών. Δοκιμασμένη συμβουλή φίλης.

Ολλανδία - βασίλισσα

Σουηδία - βασιλιάς

Νορβηγία - βασίλισσα

Ιαπωνία - βασιλιάς

Ηνωμένο Βασίλειο - βασίλισσα

 ...και ζήσαν αυτοί καλά.

υγ. Bonus ένας ακόμα βασιλιάς

Μπαχρέιν - βασιλιάς

το αργόν και χάριν έχει

Λίγο μόνο πριν κλείσει το πρώτο δεκαήμερό της νέας χρονιάς, θες το κρύο, θες οι φίλοι που φεύγουν για τις νέες τους πατρίδες ή ο άχαρος καθημερινός φόρτος που ξεσυνήθισα στις γιορτές και επιστρέφει, έκανε την εμφάνισή της η πρώτη κατάθλα του ‘12. Όχι τίποτα σοβαρό, μα να, η λίστα των πρέπει να κάνω μεγαλώνει και πλησιάζει σε μέγεθος εκείνο της γιγάντιας ραστώνης που με περιτυλίγει. Περιφέρομαι λοιπόν γύρω από τον άξονά μου, επιλέγω τις ευκολότερες και αναβάλω γι αργότερα τις περισσότερο επώδυνες δουλειές. Ήμαρτον, το procrastinating στην ευσυνείδητή του εκδοχή.
 

Εντωμεταξύ σκέπτομενος τη λίστα όσων πρέπει να κάνω αλλά θα ήθελα να αποφύγω, έφτιαξα το top5 των ανακοινώσιμων καλών στιγμών της εβδομάδας που θα με κρατήσουν και για αυτή που ήδη διανύουμε.

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

1. Είδα το Wickerman, το παλιό, το χίππικο του 1973. Καλό, 2. Αγόρασα το άλμπουμ “Having a wild weekend” των The Dave Clark Five (1965), 3. Έφαγα ξανά το νοστιμότερο γλυκό του πλανήτη – μους μανταρίνι (θέλει άπειρο χρόνο προετοιμασίας και 5-6 μπώλ ανάμειξης υλικών στην προετοιμασία του) στο θεσμοθετημένο γεύμα με φίλους στο σπίτι του Τ., 4. "Ταξίδεψα" σε άλλη γη και σε περίεργα μέρη με τις φωτογραφίες και το μίνι ταξιδιωτικό σε 4 μέρη του μλπόγκερ Ephemeron, 5. Τέλειωσα τις 450 σελίδες του βιβλίου: το «Χαστούκι» του Χρήστου Τσιόλκα. Αυτά.

Καλή βδομάδα.

δυο ιστορίες τρόμου

Λάτρη του gore δε με λες, παρ όλα αυτά που και που θα 'θελα να σκιάζομαι με καμιά ταινία του είδους. Θες όμως η έλλειψη συνθεατών (κανείς στον κύκλο δεν τρέφει την ίδια με μένα επιθυμία), θες που μόνος μου δε το ‘χω πανεύκολο να εντρυφήσω σε τέτοιο φιλμ, πάνε χρόνια που αυτό δεν έχει συμβεί.
 

Με αφορμή το γάνωμα αυτιών που υπέστην τις προάλλες για το άρρωστο Human Centipede ΙΙ (ναι, θέλω να το δω), θυμήθηκα και παραθέτω δύο αρχέγονες “ιστορίες τρόμου": 

ένα αριστουργηματικό mash up που έχει γράψει ιστορία στο youtube και το  εμπνευσμένο από αυτό sequel. 

Βρες τις διαφορές αν σου βαστάει (δηλαδή αν δε βαριέσαι).

 Όσο για τα soundtracks, στο μεν πρώτο τον Cab Calloway, τον ξέρεις, αν σου διαφεύγουν όμως οι Squirrel Nut Zippers στο δεύτερο, ψάξ'τους λίγο παραπάνω.

άραγε πληρώνει νοίκι ο batman; (update)

1. το σπίτι του Bruce

  

2. και η πόρτα του

Που μένει ο Bruce Wayne; Ναι, λίγο παραπάνω από το ψιλικατζίδικο. Ε, εκεί απέναντι το είδα το stencil. Λες να το 'γραψε αυτός;  Τόσες fictional εικόνες σε απόσταση μόνο λίγων μέτρων. Εντυπωσιακό.

3. ο Τουταχαχαμών

4.  ακόμα περισσότερη  φαντασία

Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στη συμπρωτεύουσα στα τέλη Δεκεμβρίου του '11.

Την Παρασκευή 6/1/12 στις 10:00 το πρωί και από τη "συχνότητα" του indieground radio θα μεταδοθεί το πρώτο επεισόδιο της εκπομπής "στον λεμονοστίφτη" για τη νέα χρονιά. Όποιος είναι ξύπνιος και δεν είναι στην εκκλησία, μπορεί αν θέλει να ακούσει πατώντας το listen here (ανενεργό λόγω update) εικονίδιο που ακολουθεί.

το listen here εικονίδιο

υγ. ίσως είναι η ανάρτηση με τις περισσότερες ετικέτες (tags)

 UPDATE 6/1/12

 Η εκπομπή της Παρασκευής 6/1/12εκτάκτως αναβάλλεται λόγω (κάτι σαν) τεχνικών προβλημάτων. Φαντάζομαι θα τα πούμε σε μία βδομάδα με νέα εκπομπή. Η σημερινή θα γραφεί στην ιστορία ως η εκπομπή που έμεινε στο συρτάρι.

Τζάμπα κατέβηκα λοιπόν στο κέντρο; Όχι. Συνέβησαν πολλές μικροιστορίες. Όμως θα τις επιμεληθώ κάποια άλλη φορά.

Καλά Φώτα και καλή φώτιση.

Αρκούντως εορταστικός ρυθμός και ακουσίως επίκαιρο για τη μέρα το Golden Lights της Twinkle, εδώ διασκευασμένο από τους Smiths.